His Sister

Hoofdstuk 17

P.O.V Lizzy

Zenuwachtig bijt ik op het laaste overgebleven stukje van mijn nagels en kijk uit het raam. iemand haalt mijn vingers bij mijn mond vandaan en kijk op "niet op je nagels bijten" zegt Louis, ik haal mijn schouders op "ik heb toch geen nagels meer".

"Hoelang nog" vraag ik aan Liam die naast de taxi chauffeur zit. "10 minuten" zegt Liam. ik zucht en richt mijn aandacht weer op de voorbijgaande gebouwen terwijl ik mijn zenuwen onder controle probeer te houden.

Vanmiddag zijn wij aan aangekomen in New York en nu gaan we Sophia ophalen van het vliegveld. ik ben enorm zenuwachtig omdat Sophia ons moet geloven wil dit plan slagen. want als Sophia ons niet geloofd hangen we. "We zijn er" zegt Liam na een tijdje, we stappen uit en Louis pakt mijn hand. Samen met een man van de beveiliging lopen we het vliegveld binnen.

Door dat ik zo zenuwachtig ben ben ik ontzettend misselijk, dus al ik een wc zie krijg ik direct een idee. "Kan ik nog even naar de wc" vraag ik, de jongens knikken en snel loop ik naar de wc. ik ga een hokje in en bind mijn haar vast vast. dit moet de oplossing zijn tegen de misselijkheid. als ik te veel gedronken heb en ik ben misselijk doe ik dit ook altijd, dus het moet goed komen. ik steek mijn vinger in mijn keel en het kleine beetje eten wat ik vandaag heb gegeten komt er uit. het voelt als een hele opluchting en de zenuwen zijn voor het grootste gedeelte weg.

Ik maak mijn haar weer los en loop het hokje uit. daar staat een vrouw me bezorgt aan te kijken "gaat het" vraagt ze, ik glimlach "ja hoor". "Ik hoorde van die rare geluiden" zegt ze "o het was niks hoor ik heb wat verkeerde gegeten en was enorm misselijk, maar nu gaat het weer" lieg ik. de vrouw knikt begrijpelijk en kijkt me dan serieus aan "ken ik jou niet ergens van" vraagt ze. "dat is mogelijk ja" lach ik, "ja, volgens mij ben jij de vriendin van een van de band waar mijn nichtje naar luistert. 5 SOS kan dat" zegt ze, ik miet lachen omdat ze de afkorting SOS als noot in het nood signaal gebruikt. "ik ben de zus van de jongen van 5 Seconds of Summer" lach ik vriendelijk. "zou ik misschien een foto mogen maken, mijn nichtje is dol op je broer" vraagt ze vriendelijk. "tuurlijk" zeg ik en pak uit de hand haar mobiel. snel maken we een selfie en ze bedankt me en loopt de wc uit.

Snel drink ik nog wat water, doe mijn haar goed en spuit wat deo op voor ik naar de jongens loop. "dat duurde lang" moppert Liam "sorry er was een vrouw daar en die herkende me" zeg ik, "nou goed, maar kunnen we nu weer gaan straks staat Sophia te wachten" zegt Liam en hij draait zich om. Louis legt zijn arm om mijn schouder "trek je maar niks van hem aan, hij wil Sophia gewoon weer graag zien" fluistert Louis in mijn oor terwijl we achter de rest aan lopen.

Het lijkt een eeuwigheid te duren voor we uiteindelijk bij de aankomst hal van Sophia aan komen. de jongens moesten een paar keer op de foto en de man van de beveiliging moest ook een paar gillende fans op afstand houden, maar we zijn hier zonder kleerscheuren aangekomen dus dat is best goed gegaan.

Louis laat zich in een van de stoeltjes vallen en trekt mij op zijn schoot. gelijk voel ik weer een rare kriebel in mijn buik. waarom ben ik toch weer zo zenuwachtig, het is enorm vervelden. "hoe lang nog voor Sophia hier is" vraag ik terwijl ik tegen Louis aan ga leunen. "Een kwartier" zegt Liam, "Jezus Liam waarom hebben we dan als mongolen over dat vliegveld gelopen, ik ben bek af" zeg ik. "Liam is bang dat Sophia weg loopt als hij er niet oprijd is" lacht Louis, ik moet ook lachen maar Liam geeft ons een dodelijke blik.

Na een aantal domme opmerkingen van Louis te hebben aangehoord en een paar keer Liam die tegen Louis zegt dat die dat soort dingen niet kan zeggen op een vliegveld komen de eerste mensen de inkomst hal binnen. Als er een aantal mensen binnen zijn gekomen komt er een prachtig geklede brunette binnen. zodra Liam haar ziet licht zijn gezicht op en loopt hij naar haar toen. zodra ze bij elkaar zijn geven ze elkaar een lange kus en knuffel. het ziet er zo schattig uit dat ik er een glimlach van op mijn gezicht krijg.

Liam en Sophia lopen naar ons toe en Sophia geeft Louis ook een knuffel. "jij moet Lizzy zijn" zegt ze, ik knik en wil haar een hand geven. maar Sophia heeft andere plannen en trekt me in een knuffel. "welkom bij de club" zegt ze lachend. ik weet niet wat te zeggen dus glimlach ik maar leuk.

Zodra Sophia los laat kan ik haar bekijken en ik voel dat Sophia precies hetzelfde bij mij doet. het verbaast me echt hoe goed zij er uit kan zien na zo'n lange vlucht. ook is ze prachtig gekleed voor in een vliegtuig en haar haar en make-up zit nog perfect. Sophia lacht naar me en loopt richting Louis en fluistert wat in zijn oor waardoor hij moet lachen "zal ik niet doen hoor" zegt hij lachend terwijl hij zijn arm om mijn schouder legt. Ik kijk hem vragend aan maar Louis geeft me een blik die wil zeggen 'laat maar zitten, het was niks belangrijks'. ik zucht en loop met ze mee richting de auto.

Onderweg naar het hotel vertel Sophia uitbundig wat er allemaal in London is gebeurt terwijl de jongens weg waren. De jongens luisteren aandachtig en soms lachen ze om iets wat iemand heeft gedaan. Ik ken niemand war Sophia het over heeft maar bij sommige verhalen moet ik ook wel lachen.

Na een tijdje komen we aan bij het Hotel. we stappen uit en nemen Sophia haar koffer mee naar binnen. Liam draagt Sophia's tas en zijn andere hand heeft hij op de rug van Sophia. Louis pakt mijn hand en we verstrengelen onze vingers.

Als we op onze kamer aankomen begroeten de jongens Sophia allemaal met een knuffel. "Sophia jij en Liam slapen op kamer 117, want wij willen geen last van hebben wat jullie allemaal aan het doen zijn" zegt Harry lachend. "Paul dacht dat jij en Lizzy ook wel samen op een kamer wouden slapen dus kamer 118 is voor jullie" verteld Naill Louis. ik kijk geschrokken Louis aan die dit blijkbaar ook niet had verwacht.

Sophia lijkt onze geschrokken reactie te merken en kijkt ons verbaast aan. "Paul wou niet dat Lizzy en Louis op een kamer sliepen, want hij wou geen kleine Louistjes hier" redt Asthon ons lachend. Iedereen begint te lachen en ik denk dat Sophia ons gelooft want ze lacht vrolijk mee. "Maar hoe grappig jullie ook zijn, ik ben nogal moe dus ik ga naar bed" zegt Sophia "ik ga mee" zegt Liam en samen lopen ze richting de kamer uit.

"Hoe the fuck kan Paul bedenken om ons op een kamer te laten slapen" zeg ik zodra Sophia en Liam de kamer uit zijn. "weet ik veel, hij dacht dat gewoon" zegt Zayn. "ik heb nog geprobeerd hem te stoppen, maar hij zij dat ik niet zo moet overdrijven" zegt Luke. "Luke jij vertelde hem dat Lizzy nog niet klaar was om moeder te zijn, en jij was nog niet klaar om oom te worden. dat is inderdaad wel een beetje overdreven" zegt Calum. Louis begint te lachen en ik sla tegen Luke zijn achterhoofd "je bent een idioot, hoe kun je iemand nou iemand vertellen dat je nog niet klaar bent om oom te worden" zucht ik. Luke haalt zijn schouder op "het was te proberen".

Ik rol met mijn ogen "sukkel" mompel ik. "maar goed, ik ga ook slapen" zeg ik en geeft Luke een kus op zijn wang. "ik ga met je mee" zegt Louis. "Louis ik meeden wat ik zij" schreeuwt Luke voor we de deur uit lopen. ik steek mijn middelvinger op en verlaat de kamer met een grinnikende Louis achter me.

Als we de kamer oplopen zie ik tot mijn opluchting dat er twee bedden zijn. ik kleed me snel om, haal mijn make up er af en poets mijn tanden. Ik spring in bed en doe de dekens over me heen "slaap lekker" mompel ik naar Louis die tv zit te kijken "slaap lekker Lizzy" glimlacht hij en dat is het laatste wat ik hoor voor ik in slaap val.