ZİNCİR | TEXTİNG

2.5

Selamlaarrrr!!

Bölüme geçmeden önce oy verirseniz sevinirim.

Keyifli okumalar<3

"Evet abi anlat, seni dinliyoruz."

Dün abimin eve gelmesi pek de uzun sürmemişti yaklaşık 2 saat sonra eve gelmişti ve şimdi de dün yapamadığım sorguyu yapma vaktiydi. Adev'le birlikte abimi sıkıştırmıştık bize her şeyi anlatması için.

"Hayır ne bilmek istiyorsun anlamıyorum ki? Sevip sevmediğimi merak ediyorsan o manyağı sevmiyorum."

"Manyak deme kıza ayıp."

"Numaramı nereden bulduysa artık bilmiyorum bana yazıyor, sonrasında kendisine aşık olmamı bekliyor hemde bana daha kim olduğunu söylemeden. Bu manyaklık değil de ne?"

"Mila'nın taktiğini mi uygulamış yani kız." Adev çok haklı bir noktaya parmak basmıştı, kız resmen benim Mirza'ya yaptığımın aynısını abime yapmıştı.

"O taktik bana özel olmalıydı," elimle yüzümü kapatıp hüzünleniyormuş gibi moda girdim. "Ben biraz köşemde ağlıyorum, abi sen anlatmaya devam et."

"Sende Mirza'ya platoniktin değil mi, unutmuşum." Abim dalga geçer gibi birde güldüğünde ona gözlerimi devirdim. En azından onun gibi takıntılılara aşık olmuyordum.

"Sonra da bu kendini saklama işi pek uzun sürmedi, kim olduğunu söyleyince meraktan araştırdım."

"Dün siz buluşmadınız mı yani?"

"Niye buluşalım canım kardeşim? Oradan bakınca bana aşık olan herkesle buluşacak birisine mi benziyorum?"

Adev tam bu cümleden sonra abimin kafasına çok güzel bir tokat atmıştı. Oh olsundu sürekli kendisini övüp duruyordu zaten.

"Bakın ben bu evde son zamanlarda çok dayak yemeye başladım. Artık kampanya başlatıyorum; Metehan'a özgürlük."

"Akıllı ol Metehan sonra bir merak uğruna aklını alırlar görürsün."

"Hatırlat bu esprine sonra güleceğim."

"Bir daha dersin değil mi? Adev hastalıktan ölüyorum bana çorba yap diye. Bir daha sana nah çorba."

"Çorba güzeldi bu arada."

"Ben yaptım diyedir."

İkisi de konuştuğumuz konuyu unutup kendi alarında sohbete daldılar. Gece'yi en çok merak eden bendim içlerinde.

"Benim küçük kardeşim almış mı istediği cevapları?"

"Aldım abi aldım."

"Hadi o zaman kalkın yemeğe gidelim. Sabah Gökhan çağırmıştı zaten."

"Gökhan bizi yaşlı teyzeler gibi evine yemeğe mi davet ediyor?"

"Çocuk iyilik yapıyor yine de gözünde iyi bir yere gelemedi! Restorantı var onun, oraya çağırıyor."

Adev ilk biraz şaşır da kendisini hızlı toparladı ve yüzüne hiç bu konu umurunda değilmiş gibi bir ifade takındı.  Birbirlerine aşıklar işte, ben aşığın halinden anlarım.

Adev'le birlikte odama gidip üzerimizi değiştirmeye odama geçtik. O valizinden beyaz sıfır kol bir cropla mavi kot pantolon çıkardı. Bende dolabımdan giyebileceğim şeylere bakarken gözüme beyaz askılı ama kollarında biraz fırfırı olan cropu aldım ve altıma da gri kargo pantolonumu alıp giyindim. İkimiz de yüzümüze günlük makyajlarımızı yaptık ve aşağı indik. Abim çoktan dışarıya çıkmış arabanın içinde bekliyordu bile, bizde kapıyı kilitleyip arabaya bindik.