Merhabalar, nasılsınız?
Buraya bu kelimeleri yazmayalı öyle uzun zaman olmuş ki ve bunu öyle özlemişim ki anlatamam.
Umarım hepiniz çok iyisinizdir, umarım her şey yolunda gidiyordur. Görüşmeyeli çok uzun bir zaman oldu, son birkaç aydır ülkece çok zor ve acı zamanlardan geçtik. Kayıplarımız için çok üzgünüm, hepimizin başımız sağ olsun. Hepinizin iyi olmasını temenni ediyorum.
Beni soracak olursanız bende iyiyim. Aylardır ortalarda olmadığım ve sizlere haber veremediğim için gerçekten çok özür dilerim.
Ailem, sağlık sorunlarım, okulum ve psikolojim açıkçası bir yerden sonra kaldırmadı. Her şey üst üste gelince biraz kafamı toparlamak istedim ve bu da bizi şimdiki zamana getirdi.
Açıkçası sizlere daha önce haber verebilmeyi istedim ama bir yandan sizlerden ve buradan da öyle uzak kalmıştım ve öyle mahcup hissediyordum ki ne diyeceğimi ne yazacağımı bilemedim. Dün aylar sonra wattpad'e girdim ve panomdaki yazılarınızı, bölüm sonu yorumlarınızı görünce hem üzüldüm hem de duygulandım.
Sizleri gerçekten çok seviyorum. Birçoğunuz bana kızgın ve dargın olabilirsiniz belki ki haksız olduğunuzu da söylemem ancak yazdığınız tüm o güzel şeyler ve destek mesajlarınız için de teşekkür ederim. Hikayeleri bu kadar büyüttüğünüz ve onları sahiplendiğiniz için teşekkür ederim.
Kendime hep, öyle uzun bir ara verdim ki nasıl toplayacağım, devam ettireceğim bilmiyorum deyip durdum. Açıkçası bunu bir noktada hala söylüyorum. Finallere 5 – 6 bölüm kala hikayeleri yarıda bırakmak inanın hiç istemediğim bir şeydi. Her zaman hiçbir hikâyeyi yarım bırakmayacağım diyordum ve bunda hala kararlı olduğumu bilmenizi isterim.
Hikayelerimi, sizi ya da kendi hayal dünyamı, kendi karakterlerimi geride bırakmayacağım.
Eminim bundan Alparslan Bey de hiç hoşlanmazdı, keza Erez ya da Kont...
Açık söylemek gerekirse bir çoğunuzun yazdıklarımı unuttuğunu düşünüyorum, bu çok normal çünkü bende öyleyim. Bende unuttum. Aklımdaki detaylar, kilit noktalar ve kurgu gidişatı benim için de çok silik. Biraz da bu yüzden devam ettirmek kolay olmayacak ancak sizler yanımdayken 10 kişi de olsanız bunu yapabileceğimize inanmak istiyorum.
Daha açık olmam gerekirse eğer aklımda bir tarih yok, şu gün bölüm atacağım diyemiyorum çünkü hep ya beklenmedik bir şeyler oldu ya da ben sözlerimi tutmakta çok zorlandım. Bir noktada itiraf etmek gerekirse bunu elime yüzüme bulaştırdığımı da düşünmüyor değilim ama umarım bundan sonrası bizim için çok daha güzel olur.
Bir sürede sadece burada değil, sosyal medya hesaplarımda da yoktum, attığınız sayısız mesajlar için teşekkür ederim, hepsine geri dönmeye çalışacağım, lütfen merak etmeyin.
İşler yolunda giderse eğer, çok kısa bir süre içinde mezun olacağımı da söylemek isterim, bundan sonraki tek mesaim burası olacak. Bol bol görüşeceğimizin ve kaldığımız yerden devam edeceğimizin garantisini sizlere seve seve verebilirim.
Açıkçası hem çok gerginim hem çok endişeliyim hem de çok heyecanlıyım. Korkuyorum ama bir yandan da içim kıpır kıpır, umarım sizler de benimle aynı hisleri paylaşıyorsunuzdur. Paylaşmıyorsanız da canınız sağ olsun, bugüne dek bana eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim.
Bundan sonra da bana eşlik etmek isterseniz eğer burada olacağım. Sanırım şimdilik söyleyeceklerim bu kadar.
Yeniden görüşünceye dek kendinize çok çok iyi bakın ve lütfen sevgiyle kalın.
KadifeKelimeler ya da Sıla...
YOU ARE READING
GÜZ GÜLLERİ
General Fiction"Beni özlediğini biliyorum, hala beni istediğini biliyorum Ömür. Duruşun değişmiş, gülüşün ve kelimelerin... Ama gözlerin... Onlar hala aynılar ve sen ne kadar itiraz edersen et, onlar hala beni sevdiğini söylüyorlar..." *** Erez Gündoğdu o serseri...
