CHAPTER 22

32 1 0
                                    

"Bitawan niyo nga ako! Bakit ako nandito?! Wala akong kasalanan! Ginawa ko lang ang dapat!" rinig kong sigaw ni Agusan habang abala ako sa pagbibihis dito sa closet.

I'm wearing a white fitted dress above the knee and paired it with a black stiletto. Hinayaan ko lang rin na nakalugay ang buhok ko. Agad akong napakagat sa labi ng maramdaman ang sakit sa pwet as I tried to touch it. Huminga muna ako ng malalim bago lumabas ng closet.

All eyes are on me as I walk towards my table. I give a glance at Agusan and shock were written all over her face.

"A-anong i-ibig sabihin n-nito?" aniya habang nakatingin sa mga guards at kay Anya bago sa akin.

"Anya." seryoso kong tawag kay Anya. Agad naman siyang lumapit sa akin sabay abot ng folder. I scan her profile and her name is Tonette. She's 25 years old and I'm right, she's a new employee.

"You can leave now." ma-awtoridad na sabi ko sa mga empleyado ko na nasa loob, except kay Tonette. Nang makalabas sila, seryoso ko siyang tinitigan.

"How dare you pushed the CEO of Diamante Hotel." pasimula ko na nagpagulat sa kanya lalo.

"A-ano?"

"How dare you disrespect me as an employee of this hotel."

"I-i...."

"You're new here, right? Were you not trained before you work in my hotel?" seryoso kong saad. Hindi siya makatingin sa akin ng diretso at napansin kong nanginginig rin ang kamay niya. Kung kanina ang tapang-tapang niya, ngayon parang naging tuta siya na nakakita ng nakakatakot na multo.

How dare she! Kung ibang empleyado ko siguro ang ginanun niya, for sure, magiging trauma ito sa kanila. I didn't expect na nakapasok ang isang tulad niya sa hotel ko. I need to double check the profiles of the newly hired employees again.

"Now that you knew the real me, what will you say?"

I am expecting that she will bend her knees and beg for forgiveness and when she did, I wasn't even shock.

"I'm sorry, Ma'am. I'm really sorry." aniya habang umiiyak at nakaluhod sa tapat ko.

"Kahit ilang beses ka pang humingi ng tawad, hindi mo na maibabalik pa ang lahat ng nangyari. I don't want to have an employee like you. Alam mo naman ang ibig kong sabihin, di ba?"

"Ma'am, please, just once, give me another chance, please."

"Anya!" pagtawag ko kay Anya na nasa labas. Agad naman siyang pumasok at kagaya ko, di rin siya nagulat ng makita si Tonette na nakaluhod.

"Tonette Agusan, bear in mind that I don't tolerate this kind of attitude in my hotel. Malas mo, first day mo pa lang sa trabaho pero tanggal ka na agad. In short, you're fired."

MY MIND HAS BEEN OCCUPIED about what happened earlier. Not that scene when I fired Tonette, but it was when after the incident, I saw Vaughncent in the middle of the crowd.

For sure, he saw that moment when I fell on the floor. Pero if nakita niya nga ako, bakit di niya ako tinulungan agad? Di sa umaasa ako na sana nga tinulungan niya ako pero bakit hindi? He said he likes me! I thought he's courting me! So why he didn't help me earlier?

I suddenly came back from my reverie when I heard my phone rang. When I saw his name on the screen, my heart skipped a beat. I suddenly cleared my throat before I answered his call.

"Hello?"

"..."

Agad na nagsalubong ang kilay ko dahil walang sumasagot sa kabilang linya.

"Vaughncent?"

"..."

"Ewan ko sa-"

"H-hey..."

She's A PlaygirlWhere stories live. Discover now