53

77 10 48
                                    

Sanırım finale yaklaşıyor gibiyim. Bilemiyorum ne yapacağımı.

***

"İşte bitti."

Valizimi de kenara koyduktan sonra işim tamamen bitmişti. Artık bir üniversiteliydim. Dil ve Konuşma Terapisti Beren Sakin, kulağa ne kadar da güzel geliyordu.

Yarın üniversitenin ilk günüydü ve heyecanlıydım. Ne yapacağımı bilemiyordum. Şanslıydım ki yurt çıkmıştı. Ev kiraları oldukça pahalıydı çünkü.

Mustafa maalesef ev tutmuştu. Evi benim yurduma yakındı. Üstelik aynı üniversiteye gidiyorduk. Mustafa'yla çarşıda gezdiğimiz günden beri hiç konuşmamıştık. Artık haram yoktu, helal yoldan seviyorduk.

Yaz boyunca birbirimizin gözü önünde olmuştuk. Göz göze, yan yana gelmemiştik ama ne yaptığımızı biliyorduk. Üniversitede de aynı olacaktı. Öyle ümit ediyorduk.

Yazın sıkıldığımdan dolayı da el işi öğrenmiştim. Hevesliydim zaten. Annem de bizim çeyizimize başlamıştı. Zaten aklında varmış başlamak ama kuzenim de evlenince ilk adımı attı. Bu yaz bayağı bir şey koydu çeyize. Tabi ben ve Berna koydu desek daha doğru. Çünkü annem hamileydi. Bir erkek bebek geliyordu.

Annem yazın sefasını sürmüştü ama okul dönemi ne yapacaktı bilmiyorum. Her iş ona kalacaktı.

Telefonun çalmasıyla kalkıp çantamı aradım. Kıyafetleri yerleştirdim ama çantalar karışıktı. En sonunda bulduğumda annemin aradığını gördüm.

"Alo, anne?"

"Ne yaptın Beren? Yerleştin mi?"

"Yerleştim anne. Sen ne yaptın nasılsın?"

"İyiyim ben de. Berna'yı gönderdim, boş boş oturuyorum."

"İyiymiş."

Berna lise son olmuştu. Bu sene onun tatlı krizleri başlardı. Normalde de çok severdi zaten. Annemle biraz daha konuştuktan sonra kapattık. Bir tane oda arkadaşım vardı. Onunla da tanışmış ve biraz sohbet etmiştik. Sabaha kadar uyuyamayacak gibiydik ikimizde. O yüzden film ya da sohbet gecesi yapmaya karar verdik. Sıcakkanlı biriydi. Rahattı üstelik. Beni de rahatlatıyordu.

Odayı bildirim sesi doldurduğunda telegram grubumdan geldiğini gördüm. Sakinbeta hesabım için açtığım telegram grubumdan. Onlar artık sadece okuyucu değildi, benim kızlarımdı. Hepsinin başarılarını, mutluluklarını görmek için can atıyordum.

Küçük kızım liseye başlamıştı. Kendisi biraz deli dolu ama çok iyi kalpliydi. Bağımlılık yapan cinsten bir kızdı.

Bir büyüğü lise iki oldu. Kendisini fazla göremezdiniz ama görseniz de çok seversiniz.

Güzellik uzmanı kızım var bir de. Lise son oldu. Öyle yetenekli öyle güçlü ki kelimeler yetmez.

Ve benle yaşıt diğer kızım. Onu hiç göremezsiniz. Kendisine ulaşabilen varsa bize de söylesin. Üniversiteye başladı o da.

Küçük bir grubum vardı ama kalpleri o kadar büyüktü ki binlerce kişiye bedel.

Yazım onlar sayesinde çabucak geçmişti. Ne ara büyüdüm, ne ara sevdim sevildim bilmiyorum.

Bir de telefonumun ekran fotoğrafı olan Mustafa'm vardı işte. Çok seviyordum, çok seviyordu.

Telefonu kapatıp çantalarımı da yerleştirdim. Yeni bir hayata başlıyormuş gibi hissediyordum. O kadar huzurluydum ki bozulacak diye çok korkuyorum bazen. Düşüncelerimden çekip alan oda arkadaşımdı.

"Beren, hadi film izleyelim."

"Tamam, geldim."

Üniversite hayatım, hoşgeldin.

***

Telegram grubumdaki kızlarım. Sizi çok seviyorum.

Ayrıca buradan da tanıştığım, yorumlarda özelde konuştuğum diğer kızlarım. Sizleri de çok seviyorum.

İyi ki varsınız.

Bu bölüm hepinize ithafen.

♥️

Sevgilimyazarım *Yarı Texting* #F#Kde žijí příběhy. Začni objevovat