Zawgyi
ေဇ၏အိမ္ရိွ အခန္းတစ္ခုထဲတြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနေသာ လူေလးေယာက္ရိွေနခဲ့သည္။ခံစားခ်က္ကေတာ့ သိပ္မေကာင္းလွ..။တစ္အိမ္လံုး ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလွေသာ အေငြ့အသက္ႀကီးက လႊမ္းၿခံဳလို႔ေနသည္။
"ခြန္းတတည္ေနရာသိၿပီလား မသိရင္ငါသြားရွာရအံုးမယ္။ဒီမွာေနတာ သက္သက္အခ်ိန္ကုန္တာဘဲ အဖက္တင္တယ္"
"ေဇ မင္းစိတ္ေလ်ာ့ဦး"
သြားရွာေနရာမွ အတင္းျပန္ေခၚထားရေသာ ေဇဟာ ဒီမွာမေနဘဲ အတင္းလြတ္ထြက္ခ်င္ေန၍ မနည္းထိန္းထားရသည္။သူလည္းဘဲ ခင္ျမကိုစိတ္မခ်ဘဲ ဒီကိုလာရသျဖင့္ ဖင္တႂကြၾကြ..။
ဦးဘုန္းမင္းညိုဟာ သူ႔အေနာက္ရိွ မ်က္မွန္တပ္ထားေသာ အတြင္းေရးမႈးဟုထင္ရသၫ့္ လူကိုေခၚကာ အေရ႔ွရိွစားပြဲတြင္ ထိုင္ေစသည္။ထိုလူသည္လည္း အလိုက္သိစြာ ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္လ်က္ စားပြဲတြင္ထိုင္ကာ ဘယ္ကပါလာမွန္းမသိေသာ laptop တစ္လံုးကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
ထိုလူ၏လက္ေတြဟာ keyboard ေပၚတြင္ အလ်င္အျမန္လႈပ္ရွားေနၿပီး screen ဟာလည္း တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳးေျပာင္းလဲေနေတာ့သည္။
ေဇႏွင့္မိုးေဇာ္မွာေတာ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ေလးျဖင့္...။
"အဲ့တာ..ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
မသိပါေသာ္လည္း လ်ာရွည္လြန္းေသာ မိုးေဇာ္မွာ မခံႏိုင္သၫ့္အဆံုး ေမးခ်လိုက္မိ၏။မိုးေဇာ္၏အေမးကို ဦးဘုန္းမင္းညိုက ျပန္ေျဖသည္။
"ငါ့အနားမွာထားတဲ့လူေတြထဲ အရည္အခ်င္းမရိွတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွ မရိွဘူး။အဲ့လိုဘဲ အတြင္းေရးမႈးဆိုရင္ သူမ်ားေတြထက္ ပိုေတာ္သင့္တယ္"
"ဘာလုပ္တာလဲေမးတာ...
သူေဌးကဘာလို႔ လာႂကြားေနတာတုန္း"
သူ႔အေမးေၾကာင့္ အနည္းငယ္တန႔္သြားေသာ ဦးဘုန္းမင္းညိုပါပင္..။
"အဟမ္း အဟမ္း ငါေျပာခ်င္တာက ငါ့အတြင္းေရးမႈးက ထိပ္တန္း Hacker တစ္ေယာက္။အခ်က္အလက္ရွာတာကြၽမ္းတယ္။အခုခြန္းတကို ဖမ္းသြားတဲ့သူေတြရဲ့တည္ေနရာကို ရွာေနတာ"
YOU ARE READING
ခွန်းတခြန္းတ(ongoing)
Romanceခွန်းတ စောင့်နေရတာကို မုန်းသည်။ မတည်နိုင်တဲ့ကတိတွေကို မုန်းသည်။ ပေးသလောက် ပြန်မရနိုင်ဘူးဆိုရင် ဦးဖြစ်နေလည်း ကျွန်တော်မချစ်ချင်..။ ________________________________ ဇေ ကျုပ်ကိုစိုက်ကြည့်ပြီး ခေါ်လိုက်တဲ့ နာမ်စားလေး "မောင်"တဲ့။ ရင်ထဲကအကောင်က တစ်ဒုန်း...
