Roza, bir gün kendini yabancı bir adamın evinde ajanlık yaparken bulmuştur.
Birkaç paket uyuşturucu için.
"Benim için her şeyi yapan adam, benim ihanetim yüzünden gitti," dedim göz kapaklarım ağırlaşırken. "Şimdi bu ilaçlarla onu unutturmaya çalış...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
꧁꧂
Güneş ışıkları gözlerimi alırken kapı da ısrarla çalıyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kapı mı çalıyordu?
Hayır, bu da zihnimin bir oyunuydu.
Sessiz adımlarla, sanki biri beni duyacakmış gibi hareket ederek kapıya ilerlerken havlayan Tarçın'a ters ters baktım. Kapınınönünegitmiş, havlıyordu. Evde olduğumu saklamak istesem bile saklayamazdım ki bu köpekyüzünden...
"Aç artık Roza, bayılacağım şimdi açlıktan."
Aras'ın sesi kulaklarıma gelirken uzanarak delikten baktım. Gerçekten oydu, sinirle kapı ziline basıyordu. "Tarçın havlamasa inanmayacağım evdeolduğuna."
Bağırmıyordu, kendi kendine homurdanıyordu ama kapının tam dibinde olduğum için duyabiliyordum.
"Yemin ederim kimse yok, sadece benim. Bana güvenmiyor musun?"
Pes ederek defalarca kilitlediğim kapıyıaçtım. Karşısında beni görünce baştan aşağısüzüpkollarınısıkıca sardı. Ne yapacağımı bilemeyerek kollarımı sırtına koydum.
