BÖLÜM 10: YÜKSEKTEN KORKMA, DÜŞMEKTEN KORK ROZA
Hayatın yokuş aşağı engebeli yolu
Göğsün kırık tarafı, en solu
Tanrı'nın yardıma muhtaç kulu
Uçurumun ucuna doğru
꧁꧂
Shamrain; To Leave
꧁꧂
꧁꧂
Bazen düşünüyordum da yaşadığım bu hayat, bu kalbimi defalarca kırıp bir kere bile dönüp atıyor mu diye bakmayan hayat, filmlere malzeme olacak kadar acı içeriyordu.
Bir annenin her gün şömine başında ağlayarak sarhoş olması normal değildi.
Bir babanın, sarhoş olarak zaten sarhoş olan anneyi odaya götürüp işkence etmesi normal değildi.
Hele minicik bir çocuğun, hele hayatın daha ne olduğunu bile bilmeyen bir çocuğun bunlara şahit olması hiç, hiç normal değildi.
Babam yüzünden yıllarca erkeklere kin beslemiş, evlilik denen resmi olaya sıcak bakamamıştım. Tek hayalim annemle ölene kadar huzurlu bir şekilde yaşamaktı. Her zaman da annemden önce ölmeyi istemiştim çünkü biliyordum, biliyordum ki ben onsuzluğa dayanamazdım.
Yirmi yıllık hayatım boyunca ne bir erkeğe karşı arkadaşlıktan öte duygular hissetmiştim ne de biriyle yakınlaşmıştım. Ben kimseyi öpmemiştim bile... Her erkek babam gibi geliyordu. Bir gün ben de çocuğumun gözünün önünde işkence görecektim diye korkuyordum. Ben hiçbir erkeğe güvenemezdim. Babamın gözleri, gözlerimin önünden gitmezdi.
Şimdi bir erkek karşıma geçmiş, bedenimle ilgili ileri geri konuşuyordu.
Daha kimsenin gözlerine bile bakamayan ben, bedenimi kullanarak para kazanacaktım öyle mi?
YOU ARE READING
ADIM ROZA {18+}
Teen FictionRoza, bir gün kendini yabancı bir adamın evinde ajanlık yaparken bulmuştur. Birkaç paket uyuşturucu için. "Benim için her şeyi yapan adam, benim ihanetim yüzünden gitti," dedim göz kapaklarım ağırlaşırken. "Şimdi bu ilaçlarla onu unutturmaya çalış...