Roza, bir gün kendini yabancı bir adamın evinde ajanlık yaparken bulmuştur.
Birkaç paket uyuşturucu için.
"Benim için her şeyi yapan adam, benim ihanetim yüzünden gitti," dedim göz kapaklarım ağırlaşırken. "Şimdi bu ilaçlarla onu unutturmaya çalış...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
꧁꧂
Merhabalar güzel, vedalar kötü olarak anılırdı oysa küçük bir merhaba olmadan elveda yaşayamazdı.
Biriyle tanışmadan önce vedalaşabilir miydik?
Şu an tam da ihtiyacım olan şeyinimkansızolması burnumu sızlatırken titreyen bacaklarıma inat basamakları tek tek çıktım. Barlas'ı hiç tanımasaydım şu an ağlayarak veda etmem gerekmezdi ama gidiyordum. Hiçbir şeydüşünmeden, öncesini sonrasını bilmeden gidiyordum.
Elimdeki eşyalarıçantaya doldururken gidiyordum, yatağıbulduğum gibi düzenleyipbırakmayaçalışırken gidiyordum, banyodaki eşyalarımı toplarken gidiyordum, koltuğunarasına sıkıştırdığım uyuşturucu paketinialırkengidiyordum, bilgisayarımı ve kitaplarımı özenle toplarken gidiyordum ve ben odaya son bir kez bakarken gidiyordum.
Saç telimin bile kalmadığından emin olduktan sonra titreyendudaklarımı birbirine bastırdım. Sürekli gitmek isterken şimdi neden gidemiyordum, odadan bir adım daha atmak neden zor geliyordu?
Tamamen topladığım, tertemiz olan odanın anahtarınıkapının üzerinde bırakarakaşağıkata indim. Üzerimi değişmeye mecalim yoktu, montumu giyerekeşyalarımıtoplayıp Tarçın'ı kucağıma aldım. Bu evden, bana ait olmayan hiçbirşeyalmamıştım; Tarçın'a alınan eşyaları da almak istemiyordum.
"Gidiyoruz kızım," dedim dudaklarımdan bir hıçkırıkkaçarken. "Burada da istenmedim." derken gözümünönüne Barlas'ın çenemi sıktığı an geldi, titredim. Hâlâ acıyordu, elim acıyordu, kolum acıyordu, sırtım acıyordu beneklerim acıyordu... Yarasız bir yerim kalmışmıydı hem vücudumda hem de ruhumda?
