BÖLÜM 18: KIRMIZI BENEKLİ ROZA

770 69 73
                                    

BÖLÜM 18: KIRMIZI BENEKLİ ROZA

Ağlarmış insan kalmazsa çaresi

Yokmuş hayatın ikincisi

Düştüğü yerden kalkmazsa

Duyulmazmış ağıtların sesi

Tommee Profitt, Fleurie; Breathe

꧁꧂

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

꧁꧂

Bazen, elimizdekilerin değerini kaybedince anlardık. İki kola sahibim diye hiç şükretmemiştim ama şu an, tek kolumla saç yıkama mücadelesi verirken, ağlamamak için zor dururken, iki kolum olduğu için şükretmek istiyordum.

Koluma az daha su kaçarken dudaklarımın arasından küçük bir küfür kaçtı. Hemen aşağı sarkıtıp suyun yukarı kaçmasını engellediğimde elimdeki saçları sinirle savurdum.

Belime kadar gelen uzun saçlarımı normalde bile yıkarken zorlanıyordum ve şu an, tek başıma yıkayabileceğimi düşünmem oldukça komikti.

Saçlarımda köpükler kalırken dik durmaya çalıştım. Lavaboya çok eğildiğim için sırtım acımaya başlamıştı bile.

Pes ederek saçlarımdaki köpükleri ellerimi kullanmadan arındırdım. Hiç başarılı olduğumu düşünmüyordum ama yine de görünürde köpük yoktu. Saçıma sardığım havluyla banyodan çıkıp kilitlediğim kapıyı açtım.

Barlas'ın odası hemen yan tarafımdaydı, anlık bir gaflete düşerek çalmadan içeri girdiğimde gördüğüm manzara karşısında dilimin tutulduğunu hissettim. Sadece alt kısmında havlu vardı. Saçındaki su damlaları önce göğsüne, oradan da havluya iniyordu. Yolu ezberlemişlerdi sanki, damlaların hep aynı yere düştüğünü fark ettiğimde gözlerimi yüzüne çıkardım. Sakallarını kesmişti.

"Pardon, pardon ben düşünemedim."

Gözlerimi kaçırdığımda "Ne oldu?" diye sordu. "Yardıma ihtiyacın vardı?"

ADIM ROZA {18+}Where stories live. Discover now