Roza, bir gün kendini yabancı bir adamın evinde ajanlık yaparken bulmuştur.
Birkaç paket uyuşturucu için.
"Benim için her şeyi yapan adam, benim ihanetim yüzünden gitti," dedim göz kapaklarım ağırlaşırken. "Şimdi bu ilaçlarla onu unutturmaya çalış...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
꧁꧂
Korkuyla koluma bakarken acısı sadece kolumdadeğil, tüm vücudumdaydı.
Hayat da biraz böyledeğil miydi? Bir yerden küçük bir delik açılırdı ama o küçük delik, tüm gemiyi batırırdı.
Ben de batıyordum. Kan durmuyordu. Kolum uyuşmuş gibiydi, hissetmiyordum ama aynı zamanda acısından çığlık atmamak için zor duruyordum. Bu ikileminarasında gidip gelirken bir çift bal rengi göz de beni izliyordu.
Endişeyle.
"Sen ne yaptın, sen ne yaptın aptal kız?"
Bana doğru bir adımattığında bir adım geri atarak "Yaklaşma," dedim. "Yine yaparım, yaklaşma." Gözyaşlarım bu anıbekliyormuş gibi firar etti gözlerimden, acı artıkdayanılmaz bir hâldeydi. Kolumun dıştarafındaki, oldukça derin kesikteki kan durmak bilmiyordu.
Bütün ellerim kandı.
Saf kan.
"Roza, bırakbıçağı."
"Ver onları, hadi Barlas. Hadi, ver onu bana."
Artık yalvarır gibi söylediğimcümleleryüzünde mimik oynatmıyordu, onları bana vermeyecekti. Biliyordum. "Kan kaybediyorsun, bırakbıçağı."
