❄Spirits 42: Attack

54 5 0
                                    

Devon Solaire


"Wake up, you dummy." Unti-unting nagising ang diwa ko sa ingay ng mga sanga ng puno at sa pamilyaradong boses.

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at naaninag ang isang anino. Kumurap-kurap ako hanggang sa tuluyang luminaw ang paningin ko.

Napasimangot ako. "You're too close,stupido." Pambungad ko sakaniya. Mabilis  naman nitong inilayo ang mukha saka tumikhim. Inalalayan ko ang sarili kong tumayo at napangiwi ng makaramdam ng kirot sa balikat ko.

Nabigla ako ng iba na rin ang damit ko.

Gusto ko sanang magtanong kung bakit iba na ang damit ko pero napasimangot nang makita  si spirit evo na may binubulong sa sarili. Kumuha ako ng nahulog na sanga ng puno at ibinato iyon sa kaniya. Napadaing ito at sinamaan ako ng tingin. Arte, hindi naman masakit iyon.

"What's your problem?!" Pikon na  sabi niya at tinalikuran ako.

Inayos ko ang aking buhok  at tinali gamit ang nahablot kong baging. "Buti naman at naisipan mong tulungan ako." Malumanay kong sabi sakaniya. Ayoko munang makipag argumento sa spirit na'to. Nakakapagod lang.

I cringed my forehead and remembered what happened to me. Ang huling naaalala ko ay ginawa akong hostage ni Lester at nawalan ng malay. Ngayon, nasa labas na ako ng kagubatan pero parte pa rin ng Nultilem. What the heck happened?

"Did you save me?" Tanong ko kay spirit evo na walang imik. He just glanced me, pansin ko din ang pamumula ng kaniyang tenga. What's wrong with him,anyway?

"Why would I save you? I just saw you here, jail in a weird barrier when I'm looking my own way to the base. You owed me a lot,brat." Naiinis na sabi nito.

I sighed. "Ah. So you are just lost."

"I'm not!" Depensa nito kahit na obvious namang oo.

"I bet Alessia and Timothy were captured." Sabi ko at bumuntong hininga ulit. Hinawakan ko ang aking balikat na kumikirot. Did Lester hurt me when I'm unsconcious? Wait, where's Lester?

"They're fine on their own. Why are you here anyway?" Siya naman ang nagtanong pero nakatalikod. Weird.

Napaisip ako. "I......I don't know either. The last thing I remembered, was Lester hostaged me and everything went black." Kwento ko.

"Lester?" Ulit niya. Tumango ako kahit di niya kita. "The third commander of the Seven Wonders. We were ambushed when we infiltrated." Tugon ko pa.

Hinawakan nito ang sariling baba at nag-isip. "I see. Everything's according to the plan." Tumango ako sa sinabi niya.

As you see, we have a plan from the start. Spirit Evo is such a smart ass. His ability comes in handy all the time. You see, he went ahead of time para malaman kung anong mangyayari sa amin bago kami pumunta sa lugar nila.

"Okay. Let's infiltrate inside and be captured. Our reinforcements will come here soon, so we will leave the rest to them." Sabi niya at naunang naglakad.

Oh? Are we in a rush or something? Mukhang mas pinaaga nila ang pag-atake sa Greedy Hunters. Oh well, it's not my concern.

Susundan ko sana  siya ng maalalang, "Do you know where the base is?" Agaran kong tanong. Napatigil din ito sa paglalakad at tinitigan ako. Napabuntong hininga na lamang ako. Great.

"The path from the base is on the east part. You're walking through the west." Ani ko sakaniya at nanguna. "Whatever,tsk." He muttered.

Alam ko namang madali lang akong sundan pero pagtingin ko sa aking likuran, wala nang spirit Evo'ng sumusunod. Come on! How badly his sense of direction is.

Moon Academy 2: Spirits (COMPLETED)Where stories live. Discover now