Lavinia | Gerçek Ailem

1.Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Keyifli okumalar.

Alarmının lanet sesiyle uyandım yani keşke öyle olsaydı annem olacak insanın çığlığı ile uyandım.

"LAVİNİA!!!!"

gözlerimi yavaşça açtım ve yastığımın altındaki telefonu alıp saate baktım. Saat sabahın 06.30du saatin bu kadar erken olduğunu görünce gözlerimi kapattım ve derin nefesler aldım. Beni bu saat'te neden uyandırdı diye düşünürken yataktan kalkıp annemin yanına gitmeye çalıştım,
çalıştım diyorum bakın çünkü ayak parmağımı masaya vurdum ve ayağımı tutarak tek ayak üstünde zıpladım, tek ayak üstünde zıplarkende yerdeki halı kaydı ve yere 1.80 uzandım.

Sabahın bu saatinde yine sakarlığım üstümden. Yerden kalkıp sinirlenmemek için derin nefesler aldım ve dikkatli bir şekilde annemin yanına doğru güvenli bir şekilde ilerledim.

Annemin yanına gelince ona bakıp "efendim anne" dedim. Bana sırıtarak baktı ve "hiç öylesine çağırdım" dedi. Gözlerimi kapatıp derin nefes aldım ve arkamı dönüp tam odama doğru ilerleyecektimki "ben sana gidebilirsin dedim mi?" diyince duraksayıp tekrardan anneme döndüm ve ona ne oldu der gibi baktım.

Annem beni baştan aşağı süzdü ve alayla bakmaya başla. Ya sabır

"Evi topla"
"Anne saat daha 06.30"
"Sana saatin kaç olduğunu sordum mu? Evi topla diyorsam evi toplucaksın bu arada .
07.30 da kahvaltı hazır olsun"
"Peki.."

Alayla sırıtmaya devam ederken arkasını dönüp odasına gitti. Odasına girince kendimi sakinleştirmek adına büyük çabalar sarf ediyordum.

10 saniye derin derin nefes alıp verdim ve temizliği yapmaya koyuldum.

Alıştığım için temizliği hızlıca bitirmiştim saate baktığımda 07.12di hızla kahvaltıyı hazırlamaya başladım.

Son olarak masaya çay bardaklarını koyunca emir odasından alarm sesleri geldi ardından da alarm kapatıldı. Bu arada emir benim kardeşim kendini 16 yaşında ama hiçbir şekilde olgunlaşmamış insanı sinir eden bir velet.

Annemin odasının kapısı açıldı. Anneme doğru baktığımda esneyerek masaya oturdu ve bana bakıp "çay koy" dedi. Başımla onu onaylayıp çayları koydum o sırada emir odasından çıkıp masaya oturmuştu annem Emir'i görünce gülümseyip "günaydın oğlum" dedi. Emir'de gülümsedi "günaydın anne" diye karşılık verdi.

Annemle , Emir kahvaltılarını yaparken bende mutfakta birşeyler atıştırmaya başladım zaten öğle arasına kadar tutsa yeter öğle arasında kantinde birkaç şey alır yerim. Niye annemlerle beraber kahvaltı yapmadığımı merak ediyorsanız annem beraber kahvaltı veya yemek yememize izin vermiyor sebebi ise göz zevkini bozuyormuşum.

Mutfakta birkaç şey atıştırdıktan sonra odama geçip dolabımdan okul formasın alıp giydim. Okul forması öyle şaşalı birşey değil yeşil bir sweet altına siyah pantolon çoğu devlet okulunda olduğu gibi.

Okul çantamı alıp odamdan çıktım annem beni görünce durdurup "masayı topla " dedi başımı sallayıp "tamam anne" dedim ve masayı topladım ben ayakkabılarımı giyerken, Emir odadan çıktı ve benim yanıma gelip o da ayakkabılarını giymeye başladı. Bu arada Emir özel okula gidiyor.

Emiri umursamadan hızla durağa ilerledim. Durağa vardığımda bugün şanlı olmalıyımki bineceğim otobüs hemen geldi. Hızlı bir şekilde binip kalabalığın arasından güç bela kendimi daha az insanın olduğu yere attım. Sonunda ineceğim yere gelince kalabalığın içinde zoraki bir şekilde sıyrılıp otobüsten indim ve durağa yakın olan okuluma hızlı adımlarla ilerlemeye koyuldum.