Ufak Tefek Karışıklıklar

27. Bölüm

2. Kısım

"Gitmekle gitmiş olamazsın, gönlün kalır, aklın kalır, anıların kalır.. "

Asil Demirel'in anlatımıyla

"2 gün sonra 18 yaşıma gireceğim ve bu evden gideceğim."

Demir bey'e söylediğim sözler son sözlerdi. Şaşkınlıkla gözleri açılan Demir bey kendine geldiğinde ilk sözleri "ne?" diye şaşkınlığını dile getirmesi olmuştu. Haklıydı adam bu zamana kadar benden  böyle sözleri duymayı  garipsemişti.

"kızım ne dediğinin farkındasın dimi?" ben ona ifadesizce bakarken "kızım mı?" diye sordum ardından ayağa kalktım "size kendi içimde 3 ay verdim kaç kere kalbim kırıldı. Bir insanda biraz vicdan olur ne bileyim eğer vicdan yoksa kalp kırmamak yerine uğraşmasaydınız başından beri beni istemediğinizi söyleyebilirdiniz.!"

Yeter artık! Cidden dolmuştum. Aynı şeyleri tekrar tekrar söylemekten yaşamaktan yorulmuştum.

" Asil özür dilerim. Sana iyi bir baba olamadım ama gerçekten pişmanım senin yaşadıklarına yaşattıklarıma beni affet. Lüften son bir şans.." gözlerimde ani bir yumuşama gerçeklerşti. Demir bey dediklerinin etki ettiğini anlamış gibi buruk bir tebessüm kondurdu dudağına ben ise tutamadığım göz yaşlarımın ardından ona sordum. "gerçekten.. İyi bir baba kız olacakmıyız? Bende diğer kızlar gibi babam kahraman diyebilecekmiyim. " heycanla başını salladı Demir bey ama onun hevesini kursağında bırakacak kadar sevgi duygum yok olmuştu.

"o zaman kendinize güzel baba kızcılık oynayacak kişiler bulun."

2 gün sonra

"doğum günümden hiç bu kadar nefret etmemiştim." elimdeki çantaya biraz daha eşya tıkıştırdım. Kendimce harçlıklarımı biraz biriktirmiştim ve küçük bir eve taşınana kadar Mirza abimin diğer evinde kalıcaktım.

şükür beni seven biri!

Gidişime en çok ikizim Esin ve abim Barlas üzülmüştü."gitmesen mi abiciğim?" başımı iki yana salladım.

"gitmek istiyorum abi." elime valizimi aldım ve ona kocaman sarıldım. Sözlerimin ardından gözlerim bu anı bekliyormuş gibi "sizi çok seviyorum." dediğimde yaşlar gözlerimden döküldü.

"bak güzelim her zaman buraya gelebilirsin. Senin evin burası tamam mı?" başımla Barlas abimi onayladım birlikte odadan çıkacakken kapının başımda gözleri kızarık Esin bana sarıldı o kadar uzun olmuştu ki boynumda ıslaklık hissettiğimde ağladığını anlamıştım.

" Asil sen bir kalbi şuan ikiye ayırıyorsun." gülümsedim" özür dilerim Esin. Ne zaman ararsan kapım açık sana güzel kardeşim. " elimdeki küçük valizle son kez odaya baktım merdivenleri teker teker inerken sanki arkadan fon müzik çalıyormuş gibi duyguluydu adım seslerimiz.

Bu evde daha fazla kalamazdım. Eğer kalırsam gözyaşlarına kıyamayacaktım.

" hayaa.. " (halaa) Lalin'in sesi daha çok ağlamama sebeb olmuştu "Lalin'imm. Bebeğim." bana bakınca yüzünde endişe belirdi "haya ayıyo!"(hala ağlıyo) babasına beni gösterdi "haya uf oydu." (hala uf oldu?)  hali beni gülümsetti.

Hiç birşey den haberi olmayqn miniğim.

"gidiyorum beni seven ailem." alaycı gülüşüme Metehan abim katıldı "şu halinle bile şen şakraksın" ona gülümsedim "abim olunca işte sana benziyorum." gözleri yaşardı.

"of ne abarttınız salaklar gidiyorum ben." elimi sallayıp dış kapıya yöneldim "Asil hanım." Aysu'nun ve Neriman yengenin sesini duyduğumda onlara döndüm.

"bi alışamadınız hanım dememeye."ikisi başını eğdiler Neriman yenge kollarını bana sardı" seni özlicez. "

Bende onlara sarılsıktan sonra ayrıldık kapıda kendini belli eden Demir bey'in sesiyle ayrıldık.

" görüşmek üzere Asil." yine bana gardını almıştı yada insan içinde yumuş yumuş olmayı sevmiyordu.

"görüşeceğimizi sanmıyorum Demir bey."

🧸

Dıf dıf dıf

Bi gidemedi Asil xlckfkfkc

Babasına karşı davranışı sizce?

Valla varya yazmaya o kadar üşeniyorum ki size oturup kitabı anlatasım geliyor.

Neyse yeni kurgum nasıl. Okumadınız kesin de neyse.

Yeni bölüm gelirmi bilemiyorum ama akşama kadar atıcam inşallah.

Bide yarın kursa gideceğim bir hafta yokum beni özlemeyin sakın Dkckdkf

Oy Ve yorumlarınızı bekliyorum.
Bay.

Okur kalın🧸