Ufak Tefek Karışıklıklar

3. Bölüm

Asil Enka

Ne yapacağımı, nereden başlayacağımı bilmiyordum. Aklım karmakarışıktı. Saatler öncesinde DNA testinin sonucu pozitif çıkması ile çok mutluydum. Ama neden mutluydum?

Tanımadığım bir aileye geliyordum. Annemin olmadığı 3 tane abimin olduğu bir aile. Bunları nerden mi öğrendim?

Tamam azcık ucundan stalk yapmış olabilirim.!

Banklara doğru yürüyüp orada oturup ellerini dizlerine koymuş çakma clohi'e alıcı gözle baktım "pekte güzelsin maşallah!" kafasını aniden kaldırıp bana şaşkınlıkla baktı, sonra sinirle "ne istiyorsun?" dedi.

Dudaklarımı büzdüm o hareketlirimi ayrıntısız incelerken "hoşuna gidiyor değilmi?" etrafıma göz gezdirirken tekrar konuştu "benim zengin ve bir sürü arkadaşım varken şimdi yokluk içinde sefalet sürmem!"

Oha amk yavaş gels!

"ya İzel. İnsanlara kötü olmak yormuyormu?"  sorduğum soruyla afalladı "ben insanlara kötü davranmıyorum." dedi, yav he he! Ona 'sen çok biliyon' bakışları atarak "eminmisin?" dedim.

Eğer bende Asil değilsem bu kızın içinde çok ufacık minnacık iki parmağımın arası kadar iyilik vardı!

"haklısın.." dedi ama öylesine söylenmiş bir söz gibiydi yani ben öyle düşünüyorum(!)

"bak içerideki insanlar bizi büyüten ailelerimiz onlarla aramız iyi olmasada bu gerçek ailelerimizin de iyi olmayacağı anlamına gelmez İzel. Hani bazı şeyleri kabullenmek zordur. Tama anlıyorum zengindin istediğin herşeye sahiptin seni seven bir ailen vardı fakat biraz bencilsin kabul et. "ohh ne uzun konuştum!

Onun konuşmasına izin vermedin hızla araya girdim" şimdiki ailen yani gerçek olanlar. Bende onlarla iyi zaman geçirmedim son zamanlara doğru bu olaylar ortaya çıktı ve herkes birbirinin kıymetini anladı kimsenin üzülmesini istemem. Lütfen ben zengin aileye geliyorum diye mutlu değilim gerçek ailemin yanındayım diye mutluyum. "ve son eklememi yaptım" sende onlarla mutlu olabilirsin senin için herşey paradanda ibaret değil içindeki iyilik meleğini görebiliyorum -yalan arkadaşlar- ve emin ol. o ailenin yanında sevgi, paradan daha değerli olacak. Ve unutma eğer bir arkadaş istersen ben hep burdayım. "sözlerimi bitirdiğimde İzel'in sarılması bir olmuştu. Şükür Ömer'i dinleyipte çalıştığım edebiyat derslerine!

Bende kollarımı ona sararken hastane girişindeki ablam, babam ve Demir bey yanyana durmuş bizi izliyorlardı ablam yanımıza gelirken ben ayaklandım. İzel baktığum yere bakınca utançla kafasını eğdi. "şey... B-ben.." ablan onu kollarına aldı "önlemli değil İzel tepkini anlıyorum. Fakat bir daha böyle tolerans göstermem." dedi ablam gülerek, İzel kıkırdayarak ablama sarılınca ablam ilk şaşırdı sonra ise ona karşılık verdi.

Omzumda hissettiğim kol ile o tarafa bakınca babamı gördüm "kızım kendine dikkat et." dedi başımı salladım "sizde baba annemi çok öp benim için." dedim ve ona sarıldım. "Asil. Hadi gidelim." babamın omzundan başımı kaldırıp Demir beye baktım başımı sallayarak ona doğru giderken İzel'in sesi ile durduk. "Baba.." Demir bey gözlerini sımsıkı yumdu ve tüm bedeneyile ona dönüp baktı, İzel ağlamaktan kızarmıştı Demir bey yüzünü sıvazlayıp "İzel seni götüremem kendi ail-" sözünü bitirmeden İzel koşarak Demir beye sarıldı.

"oha bunu beklemiyordum." diye mırıldanmam ile Demir bey bana döndü İzel'in sırtını sıvazlarken bir yandan da bitmesini bekliyor gibiydi "özür dilerim baba.. Bunca zaman yaptıklarım için." dedi ve ayrılarak tepkisini ölçmeye çalıştı Demir bey ona bakıp "buruşturulmuş bir kağıdı eski haline getirmek zordur İzel. Yani bir özür ile seni affedemem üzgünüm kızım ailemizi dağıtmadan önce düşünecektin." sonra kimseyi dinlemedi ve kolumdan tutarak beni peşinden götürmeye başladı.

~~~

İlahi bakış açısı

Genç kız babası onun özürünü kabul etmediği için üzgündü, farkına varmamıştı bu zamana kadar hep şımartılmış el üstünde tutulmuştu. Şimdi ise tüm hayatı başına yıkılmıştı. Herşeyi elinden alınmış zor geliyordu. Ablası olarak kendini ona tanıtan Asel geldi yanına "İzelciğim hadi artık evimize gidelim. Emin ol annem seni merak ediyordur." genç kız başını salladı ve ailecek evlerine gittiler.

Bu sıra Demir bey sinirli bir şekilde arabaya binmiş Asil'in binmesini beklemişti, Asil şaşkındı ne olmuştu adama?

O da Demir bey'i bekletmeden arabaya bindi. Soru sormak istiyordu. Merak ediyordu bazı şeyleri mesela annesini! Kardeşi abisi varmıydı? Merak ediyordu.

"sorabilirsin." tek kelime, kızın tüm merakına cevap olacak o cümle.

"abilerim varmış? Kaç tane var en fazla 2 dir değilmi? Annemin adı ne? Ne iş yapıyorsunuz? Kaç yaşındasınız? Beh"

"yavaş ol. Nefes al." dedi Demir bey gülümseyerek çok konuşuyordu. Belli evin küçük Lalin'in kime çektiği(!)

"5 abin 1 tane ikizin var." diye cümleye girdi fakat arabayı koca bir 'Oha!' Nidası doldurdu. "5 a-abi mi? O çakma clohi nasıl dayandı öyle gezmeye?" diye sordu ama cevabını alamdı tabi.

"ben şirket yönetiyorum 50 yaşındayım. Bunun yanı sıra Galeri, okul ve otellerin sahibiyim." diye anlattı. "abilerinin en büyüğü Emir Mirza benimle birlikte çalışıyor. Bir tane kızı var Lalin aynı sen." son cümlesini biraz kısıkça söylemişti "aynı ben mi?" dedi Asil duymuştu dediklerini Demir bey başını salladı "evet çok konuşuyor senin gibi."

"Alparslan abin 25 yaşında mimar bizim şirkette çalışmanın yanı sıra kendi inşaat şirketi var." nefes alarak konuşmaya devam etti "Barlas abin 22 yaşında ve Doktor bizim Hastanede çalışıyor." diyerek nefes verdi.

Asil başını salladı "diğer abilerim ve ikizim dediğin kişiler kim?" Demir bey burukça güldü "onlar mı? Okuyorlar." geçiştirmişti çünkü olaya gircek olsa yine sinirlenirdi.

"annem peki? Çok merak ediyorum evde anlaşacağım bir kız olması.. Güzel mi, ona benziyor muyum? Beni severmi? Bugün neden hastaneye gelmed-" genç kız sözünü biteremeden Demir bey lafa atladı ;

"annen 3 sene önce öldü.."

~~~

Selam!

Bölüm nasıl dı?

Biraz kısa ama çerezlik olsun istedim. Canım çok sıkılıyor..

Neyse yeni bölümü ne zaman atmalıyım sizce?

Yarına gelsinmi?

Ben bu satrıları boşa yazıyorum çünkü okuyup yorum yazan olmayacak :'(

Herneyse ben gidiyorum bb