28. Bölüm

1.9K 125 18
                                    

1 ay sonra

Kendi  sıcak kahvemden bir yudum alıp karşımda oturan Esin'e gülümsedim "ee Nazlı ile nasıl aranız?" söylediğim isim ile yanakları kızardı "kız sus biri duyacak!" eliyle ağzıma vurmaya çalışırken güldüm "ay ne oldu sanki Nazlı'mı bur-"

Hay ben şom ağzıma

"sellaam!" Nazlı liseden bir arkadaşımızdı Esin ile benim tabi Esin ona sular seller gibi aşık olsada kabul etmiyordu asla "nasılsınız canlarım." üzerinde gözleri ile aynı renk  kot kısa açık yeşil bir elbise vardı sarı saçlarını yukarıdan toplayınca gerdan iyice ortaya çıkmıştı ve tamda Ersin'in istemediği şey olarak tüm erkekler ona bakıyordu.

"aa Nazlı hoşgeldin gel otursana." sağ tarafa kayıp onu davet ettiğinde Nazlı düşünür gibi yapıp oturdu "peki madem çok istediniz." Esin garsona el işareti yapıp Nazlı'nın siparişini verdi Nazlı o sıra Esin' e hayranlıkla bakıyordu.

Salaklar ikisi de birbirine aşık

"ee sen nerden buldun kız bizi yoksa takip mi ediyosun." Nazlı gülümsedi "snap- yok kız yolda yürürken gördüm sizi bi uğrayın dedim." yanlışlıkla söyleyeceği şeyi ben anlamıştım ama bizim odun Esin mal mal bakıyordu kıza "iyi yapmışsın bakalım."

Nazlı iyi bir stalkerdi asla toz konduramazdık bu haline ki beni attığım konumu hemen farketmiş ti.

"off çok sıkıldım." diyerek ayağa kalktım bana anlamaz bakışlar atan ikileye hitaben "siz iki genç  oturun işte ben gidiyorum." Esin bana mutasyon geçirir gibi bakarken elimle onlara 'bay bay' yapıp kafeden çıktım.

Eve gidesim yoktu o iki aşığın konuşması gerekiyordu ve bende yönümü kütüphaneye çevirdim. Sessiz sedasiz bir ortam da kafa dinleyebilirdim.

BARLAS ABİM

Telefon çalınca gülümseyerek arayan kişiye baktım kulağıma götürdüğüm ilk olarak hep söylediği kelimeleri tekrar ettim.

"benim minik prensesim nasılmış bakalım bugün.."

"benim koca prensim  nasılmış bakalım bugün.."

Aynı anda söylediklerimize kıkırdadım "abişşimm iyiyim kütüphaneye gidiyorum. Sen?" Hışırtılı sesler ardından arkada bir ses duyuldu "doktor bey acil bi hastamız var hemen ameliyata alınması gerek." abimin ayağa kalktığını duyduğumda bende yolda durdum "abi?"

"prensesim ameliyata girmem gerek seni sonra arayım." sanki görecekmiş gibi başımı salladım ve telefonun kapanmasını bekledim o ara duyduğum sesler beni dehşete düşürdü "kim ne olmuş?" dinlemem uygun değildi ama bu kadar telaşla afak kimdi?

"şey.. Barlas bey.." ne oluyor?

"söylesene hemşire!"

"babanız Demir bey trafik kazası geçirmiş." o ara telefonda Hışırtılı bir ses oldu sanırım beni farketmiş ti "ah Asil lanet olsun.." telefon suratıma kapandığında koşarak taksilerden birini durdurdum her ne kadar aramız soğuk olsa da öz babam olan adam kaza geçirmişti. Hayır hayatımda bir kişiyi daha kaybedemezdim.

"Enka özel Hastanesi acil!" taksi son hızla ilerlerken ben korkuyla titreyen ellerime telefonumu aldım Esin'i aramayı es geçip bildiğim numara olan Emir abiminkini tuşaldım.

Çalıyor..

Çalıyor..

'aradığınız kişi şu anda telefona cevap vere-

"lanet olsun!"

Yol gittikçe uzuyormuş gibi gelirken Metehan abiyi aradım ama o da açmadı geriye kalan herkesi teker teker denerken tek çare Alparslan abi kalmıştı.

"hadi Asil yık tabuları ı şu adama karşı."

Çalıyor..

Çalıyor..

"efendim." sakin sesi herşeyden habersiz gibiydi "Alparslan abi  nerdesin şuan?" direkt sorduğum soruyla afallamış gibiydi "niye soruyorsun?"

"hastaneye gidiyorum Babam kaza yapmış.!" Alparslan beni sakinleştirmek istercesine "tamam Asil sakin ol herşey yol-

Cümlesini yarım bırakan binim sert bir şekilde ön koltuğa kafamı çarpmam oldu kafama sert bir ağrı girerken başımı avuçlarım arasına aldım çok kötü zonkluyordu. "ahh!"  ellerime baktığımda bulanık ama belli bir renk olan kırmızıyı gördüm kan mı o?

Görüşüm giderek bulanıklaşırken gözlerim çoktan kapanmıştı..

Alparslan'ın  anlatımıyla

Hastanede herkes babamın ameliyattan sağlıklı çıkmasını beklerken karşımdaki Emir'im telefonu çalışmışti "Asil arıyor." Metehan olaya karıştı "açma." telefonu meşgule ettığunda Metehan'ın da telefonu çalmıştı aynı şekilde kaya'nın da ama hiç biri açmamıştı beni aramaz umuduyla beklerken benim telefonum çaldı

Can parem..

"Asil mi abi bak açma!" ona kızgın gözlerle baktım "beni arıyorsa ya durumu öğrendi yada önemi birşey var." telefonu açıp kulağıma götürdüm "efendim."

"Alparslan abi nerdesin?" sesi endişeliydi "neden soruyosun?"

Hastaneye geçiyorum babam kaza geçirmiş!" olayı biliyordu ve telaş yapmıştı" Asil sakin ol babam iyi bir şey y-" sözümü kesen arkadan gelen yüksek fren ve korna sesler oldu telefon suratıma kapandığında dehşete düştmüştüm."ASİL!" telefonu cebime koyup hastanenin çıkışına yürüdüm "Alp nereye!" kolumdan tutan Kaya'ya endişeyle baktım "Asil! telefon kapandı. fren korna sesleri vardı!" Kaya şaşkına bana bakıp "tamam yürü ben diğerlerine söyleyim gidelim hadi!" arabaya yürürken içimde açıklanamaz bir şekilde boşluk vardı sanki birbirinden kopmuş yapboz paraları gibiydi. "sür abi ne tarafa gidiyoruz." omuz silktim Kaya arabayı çalıştırıp yolda giderken ben sadece önümdeki kaputu izliyordum telefonda birilerini arayıp bağırdıktan sonra arabayı biraz daha hızlandırdı "tır ile kaza yapıp baraja düşen bir taksi bulmuşlar. Taksi şoförü ölmüş ancak içeride başka kimse yokmuş." başımı ona çevirdim "nasıl yokmuş! Asil nerde o zaman Kaya!" bilmiyorum dercesine başını salladı "biz yine gidip bakalım." başımı salladım.

Yolu bitirdiğimde nerdeyse karşımızda koca bir topluluk vardı ambulanslar jandarmalar polisler..
İlerde gördüğümüz polisler tır şoförü zannettiğim kişi ile konuşuyorlardı hızla yanlarına gittim "ulan pezeveg düzgün araba niye sürmüyorsun lan!" ona vuracakken polisler müdahale etti "sakin olun beyefendi siz kimsiniz?" adam korkuyla geri çekildi ben adama tükürürcesine "bu adamın çarptığı taksinin içindeki kızın abisiyim!"

"beyefendi sakin olun o taksi bu taksinin şoförü bu adam değil az önce diğer taksideki insanlar hastaneye götürüldü."  telefonum çalmaya başlayınca Emir'in  aradığını gördüm.

"alo?"

"Alparslan, Asil'i az önce hastaneye getirdiler durumu ağır hemen buraya gelin!"

Niye herşey bu kadar karmaşık olmalı ki..

🧸

Selamlar
Nasılsın okurlarım..
Ramazan da kitap okumak daha ayrı güzel sanki..

Sizlere kısa ve yepyeni bir bölümle geldim. Okuyanların varmı bilemiyorum ama karışan Hayatlar kurguma yeni bölüm ekledim ve akşam yeniden bir sorun çıkmazsa yayınlamayı düşünüyorum.

Sizce bu bölümden sonra ne olucak?

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.

Okur kalın 🎈



Kamu telah mencapai bab terakhir yang dipublikasikan.

⏰ Terakhir diperbarui: Mar 27, 2023 ⏰

Tambahkan cerita ini ke Perpustakaan untuk mendapatkan notifikasi saat ada bab baru!

Ufak Tefek Karışıklıklar Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang