The Opposite of Hate (Upper Crust #1)

Chapter 29

Chapter 29
"Pawisin"

Ganoon ba ako kapagod na ilang saglit lang pagkatapos no'n hinihila na ako ng antok at hindi na nga nakaiwas pa? I remember being so tired that I actually thought I lost all my strength. Nakakatulog ba talaga pagkatapos gawin 'yon? Hindi siguro. Depende sa sitwasyon.

It came back to me how he do me with passion and raw desire. Paulit-ulit akong kumapit sa kanya at nasugatan pa siya sa pagtindi ng nararamdamang sarap. It's far better than books! It's too surreal and I could not even fully acknowledge that we dit it... kung hindi lang masakit ang pagitan ng hita ko. Marami rin ang iba pang masakit sa katawan. Were we too eager and rough? Thinking about that, I couldn't not stop the green monster in me thinking he is experienced when it comes to that. Dapat ko pa ba siyang tanungin para makumpirma talaga?

So stupid, Laviña! Your jealousy just landed you underneath your archenemy, breathless and begging.

"Tinulugan mo ako." I heard Aris' husky morning voice.

It interrupted my thoughts.

Nakaharap siya sa akin at marahang hinahaplos ang braso ko. His finger was lightly running through my hair. Hindi ko mapunto kong anong mayroon sa itsura niya ngayon.

I feel my body. Wala akong damit but I am wearing my panties. Kung nakatulog ako agad, siya na siguro ang nagsuot sa akin.

Binigay ko na sa kanya ang sarili ko. With no label. Do I have regrets? I should! Nasira na naman ang tuwid kong plano. But I can't feel any. Ginusto ko iyon. I tempted him! Kaya ngayon andito kami.

Ang kailangan kong isipin ngayon ay ang consequences ng actions kong dala ng maling emosyon. My lips parted a bit. Ginawa namin iyon ng walang proteksyon!

My cheeks burned once again, remembering how hot he was trying his best to be gentle but ended up being rough and aggressive. Nakaawang ang namumula niyang labi. He was panting while looking up. His speed never ceases hanggang sa maramdaman ko iyon. He slowed down at iyon na nga ang pagwawakas. Although, the spasm, the aftermath of it lingered a bit longer. Hanggang ngayon, I am sore and can still feel him.

I was not even embarrassed splitting my thick thighs! Damn it!

"Don't go silent on me. Hmm?"

Umiling ako. "I'm thinking..."

Ang totoo kalat ang isip ko at mukhang naiwan pa kagabi ang katinuon. This is like a hangover, but this one's bliss.

"You look stupid," mahina kong sabi kasabay ng isang irap.

Nagtatanong ang mga mata niya. He rose a bit. Itinukod ang siko. Pinagmasdan niya ako. The dreamy look in his eyes remains.

Nilingon ko saglit ang bintana. Maliwanag na sa labas. Hindi ako makapag-decide kung babangon na ba. Wala akong suot, I have my undies, pero ngayong maliwanag na nakakahiyang ibalandara ang katawan ko sa kanya. I tried to look all over the floor para hanapin ang damit kagabi pero wala naman doon. Kinukip ko ang kumot para itipon sa dibdib ko.

When I look at Aris, mataman siyang nakamasid sa maliit kong kilos.

"You're not having second thoughts, right?" nanantya niyang sinabi habang hinuhuli ang tingin ko.

The more I think about what happened umiinit pa lalo ang pisngi ko. Oh, I don't even know what I look like. Magulo siguro ang buhok ko at naliligo sa mantika ang mukha. That's just so messed up. Iyon nagpadesisyon sa'kin na tumakbo na papuntang banyo, to save a little of my dignity.

"Where are you going?" Napaupo na siya. Kalmado pa rin naman ang boses, pero alerto ang mga mata.

"Bathroom." Hindi ko mahila ang kumot dahil bahagya siyang nakadagan. Kaya ang ginawa ko niyakap ang braso sa dibdib ko at nagmadaling bumaba ng kama. Hindi na ako nagsuot pa ng tsenilas at diretso na sa bathroom. Parang puputok ang mga pisngi ko sa kaba at hiya.