"နောင့်" ရိုးမ ရာဇာ

Ch 9

ပြောရလျှင်မုဆိုးကြီးနှင့် နောင်သည် အတော်ပင်ရင်းနှီးလာသည့်အခြေအနေဟုပြောရမည်ထင်ပါသည်။ ဒီအခြေအနေက ဘယ်လိုအခြေအနေဟုပင်ပြောရမှန်းမသိပေမယ့် တခြားသူနှင့် ယှဥ်လျှင်တော့ရင်းနှီးသည်ဟု အဓိပ္ပါယ်ကောက်လို့ရလောက်ပါ၏

သို့သော် မုဆိုးကြီးသည် တောထဲ၌ နောင့် ကိုပြောခဲ့သည့် နှစ်လုံးတည်းသောစကားမှလွဲ ဘာစကားမှထပ်မပြောသေး။ မုဆိုးကြီးဆီက စကားသံထပ်ကြားရဖို့ နောင်ကြိုးစားခဲ့ဖူးသည်။ အကြံကုန်ဂဠုန်ဆားချက် ဟုပြောကြစတမ်းဆိုလျှင်တော့ နောင် ချက်ထားသည့် ဆားသည် တောင်ပုံရာပုံပင်ရှိလောက်ပေမည်။ မုဆိုးကြီးကတော့ စကားတစ်ခွန်းမှ ဟ မလာခဲ့။ တစ်ခါတစ်ရံ တောတောင်ထဲ ငါများနားကြားမှားခဲ့လေသလားဟုပင် ပြန်စဥ်းစားရသည်အထိ။

"ကျွန်တော် ထမင်းပြင်ထားမှာမို့ ခင်ဗျား ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီးလာခဲ့"

နောင့် စကားကို ခေါင်းတစ်ချက်ဆတ်ပြကာ သူ့ခြံဘက်လှည့်ထွက်သွားသည့် မုဆိုးကြီးကတစ်ခါတစ်ရံထိုသို့လည်း ပြောရဆိုရလွယ်လွန်းသေးသည်။ ခဏအကြာ ရေမိုးချိုးသန့်စင်ပြီး ပြန်ရောက်လာသည့် မုဆိုးကြီးအတွက် နောင်က အိမ်ရှေ့ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထမင်းပွဲ ဟင်းပွဲ အသင့်ပြင်ပြီးသား။ ဒီနေ့ဆို နောင် နှင့် စက္က ထမင်းတူတူစားဖြစ်ကြသည်က သုံးရက်ပင်ရှိပြီဖြစ်သည်။

"ထိုင်ဟေ့လူ....ကျွန်တော်ခင်ဗျားကြိုက်လောက်မယ်ထင်တာလေးတွေကို အိမ်မှာရှိလေးတွေနဲ့လုပ်ထားတယ်။ ဒါက နှင်းနွယ်လာပေးထားတဲ့ကြာစွယ်ကို ငရုပ်ကောင်းလေးခတ်ပြီး ဟင်းချိုပူပူလေးချက်ထားတာ။ ဒါကတော့ခင်ဗျားစားဖူးမှာမဟုတ်ဘူး။ ငပိသုတ်လို့ခေါ်တယ်။ ငပိကို သေချာဖုတ်၊ ငရုတ်သီးစိမ်းကိုလှော်ပြီးငပိနဲ့ရောထောင်း၊ ပြီးရင် ကြက်သွန်လေးပါးပါးလှီး၊ သံပုရာရည်လေးညှစ်ထားတာ။ ငါးကင်ကငပိသုတ်နဲ့အလိုက်ဆုံးပဲဗျ။ ကျွန်တော့်အမေက ထား၀ယ်လူမျိုးဆိုတော့ ဒါမျိုးတွေလုပ်ရကျွန်တော်ကကျွမ်းတယ်။ သူတို့ဘက်တော့ ပအုန်းရည်လို့ခေါ်တဲ့အရည်တစ်မျိုးကိုအချဥ်အနေနဲ့သုံးပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့သံပုရာလေးညှစ်ထားတယ်။ အစပ်နည်းနည်းလျှော့ထားတာမို့ အရမ်းမစပ်ဘူး။ ခင်ဗျားစားလို့ရတယ်"