"နောင့်" ရိုးမ ရာဇာ

Ch 4

Unicode

*ဒုတ် ..........ဒုတ် ....... ဒုတ်*

ကိုဒိုးလုံးလာပို့ပေးသည့် နှင်းနွယ်လက်ရာ ငါးမန်းကျည်းသီးချက်နှင့် ကြက်ဥဆူးပုတ်ကြော်တို့ကိုမြိန်ရည်ယှက်ရည်စားပြီး မျက်စိများမှေးစင်းလာသည်ကြောင့် နေ့လည်နေခင်း တစ်ရေးတစ်မောအိပ်မိသည်ကအချိန်မည်မျှကြာသွားသည်တော့မသိ။ တဒုတ်ဒုတ်ကြားနေရသည့်အသံကြောင့် နောင် နိုးလာရသည်။

အိမ်အပြင်ဘက်မှ လာသည့်အသံဖြစ်သည်ကြောင့် မျက်လုံးများအားယူဖွင့်ကာ စားပွဲပေါ်မှ သံပတ်နာရီလေးကိုကြည့်မိသည်။ ၃ နာရီခွဲလောက်ပင်ရှိပြီဖြစ်သည်ကြောင့် နောင် ၂ နာရီနီးပါးပင်အိပ်ပျော်သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နေကျချိန်ဖြစ်၍ မကြာခင်နေပင်စောင်းတော့မည်။ကြည့်ရသည်က ဆူးပုတ် အစွမ်းပြပုံပင်။

နောင့် အာရုံတို့ အိမ်အပြင်ဘက်ပြန်ရောက်တော့ တဒုတ်ဒုတ် အသံသည် မရပ်သွားသေး။ မျက်မှောင်များကြုတ်ကာ အိမ်ရှေ့ထွက်ကြည့်မိသည်။ နောင့် ခြံထဲဘယ်သူရောက်နေသည်တဲ့လဲ။

အိမ်ရှေ့ထွက်ထွက်ချင်းမြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့် နောင် မျက်ခုံးတို့ပင့်ရသည်။ ခြံထောင့်ရှိ သစ်ပိုင်းပုံကြီးနား ပုဆိန်ခပ်ကြီးကြီးတစ်လက်နှင့် သစ်လုံးသစ်စတို့ကို သစ်ငုတ်ပင်ကြီးပေါ် တင်၍ ထင်းစများရအောင် တဒုတ်ဒုတ် ခုတ်နေသူက မုဆိုးကြီးစက္က။

ပခုံးထိ၀ဲကျနေသည့် ဆံပင်တို့ကို သိမ်း၍ခပ်တင်းတင်းစုစည်းထုံးချည်ထားပြီး အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းနှင့် မုဆိုးကြီးစက္ကက ပုဆိန်ကိုတစ်ချက်မြှောက်လိုက်တိုင်း အမြှောင်းလိုက်ကြွတက်သွားသည့် ပခုံးကြွက်သားခပ်ကျစ်ကျစ်များသည် သစ်ပိုင်းတို့ကိုထင်းစဖြစ်စေဖို့ အားသိပ်စိုက်စရာလိုပုံမပေါ်။ ချွေးစတို့အနည်းငယ်စို့နေပေမယ့် လက်နှစ်ဖက်သည်တော့ ခပ်မှန်မှန် နှင့်ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်လှုပ်ရှားနေ၏

ထိုသူကိုမြင်သည်နှင့် မနက်က ကျွံခဲ့မိသည့်စကားတို့ကိုပြန်တွေးမိတော့ အားနာမှုတို့သည် တရိပ်ရိပ်နှင့်။ နောက်လည်း မဖြစ်မနေမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမည့်သူဖြစ်တာကြောင့် သက်ပြင်းဖွဖွချကာ အနားသွားလိုက်သည်။