Şühedâ.

٨) Hasta beden.

Yorulduğumu hissediyordum. İçim acıyordu adetâ. Sadece abime gönül koyduğumdan değil,uzakların hasreti vardı yüreğimde.
Denizin dalgaları vurdukça dilsiz,soğuk betonlara yüzüme değen o rüzgâr bir nebze olsun iyi hissettiriyordu. Düşünceler içinde gezinirken bir ses duydum. Ve bütün her şey uçtu,gitti. Puf !
- Merhaba.
Kafamı sesin geldiği tarafa döndürdüm. Kafamı döndürmemle dakikalarca ağlamamak için tuttuğum gözyaşlarım,yanaklarıma süzüldü. Ellerimle yüzümü silmeye çalışırken aynı ses :
- İyi misiniz ? dedi.
Hastanede karşılaştığım insanın sesiydi.
+ Kusura bakmayın,iyiyim.
- Esma'yı çağırmamı ister misiniz ?
+ Hayır sağolun Hamza Bey. Hayırlı günler.
Deyip hızlıca yürümeye başladım.
Allah'ım iki dakika rahat kalamıyorum. Hep bu adam. Cidden çok sıkıldım.
-
Eve gelmiştim ama abim evde yoktu. Anneme sordum.
- Senin peşinden çıktı kızım. Seni arıyor sanırım.
+ İyi arasın,dursun.

Telefonum çalmaya başladı. Arayan bilmediğim bir numaraydı. Alo,dedim ciddi bir sesle. Ses abime aitti.
- Nerdesin sen Şühedâ ?!
+ Abi,sen misin ?
- Benim. Nerdesin dedim !
+ Evdeyim.
- Bekle,geliyorum.
Sanki nereye gideceksem ? Tepemin tasını attırıyor ya !
Hah,evet. Zil çalmıştı. Bir hışımla içeri girdi abim. Karşısında dimdik duruyordum. Bağırmaya başladı.
- Tek başına sahilde ne yapıyorsun sen ? Hamza olmasa haberimiz bile olmayacak !
+ Ne alâkası var be ? Sen beni ondan mı aradın ?
- Evet,telefonumu evde unutmuşum.
+ Bravo abi. Çok iyi yapmışsın.
Böyle saçma sapan bağırmalardan yoruldum. Odama gittim ve kapıyı kilitledim. Abim hâlâ söyleniyor.
Odamı dağıtırdım sinirlenince,yine öyle yaptım.
Abimle çok kavga etmezdik ama edince de konuşamayacak hâle gelirdik.
Aklım almıyor. Niye o adamın telefonundan arıyorsun ? Al işte. Numaram şimdi onun telefonunda. Bâri annemi ara. Evde mi diye sor. Düşüncesiz işte !
-
Esma'yı aramaya karar verdim.
- Alo Esma. İyi değilim. Bize gelir misin ?
+ Haberim var Şühedâ. Şey,abimle karşılaşmışsınız. Geliyorum.
Hah,evet. Esma da öğrenmiş ama benden değil.

Kapı çaldı. Odamdan çıkıp kapıya doğru yöneldim. Etrafa bakındım. Annem zaten sohbete gitmişti. Abim ise çoktan çıkmış,gitmiş.
Esma'yı karşılayarak ,
- Gel Esma gel,odama gidelim.
Dedim. Esma odama gelip oturduktan sonra konuşmaya başladık.
- Hayırdır Şühedâ ? Sinirli gözüküyorsun.
+ Evet,Esma maalesef. Abimle tartıştık.
- Noldu,anlatsana ?
+ Bahsetmiştim ya..
Diyerek başladım söze ve olanı biteni anlattım.
- Haksız da sayılmazsın.
+ Abinle karşılaşmasak iyiydi.
- Olsun,boşver. Takmaz o böyle şeyleri.
+ Abim de abinle karşılaşmış. Abim gitmiş ondan aramış beni.
- Tedirgin olma. Abim silmiştir çoktan numaranı.
Oh,çok şükür.
+ Esma,ben artık duramıyorum. Özlemim iyice arttı. Filistin'e gitmem lâzım. Sana rüyamı anlattığım günden beri hâlâ aynı rüyayı görmeye devam ediyorum. Beni çağırıyor galiba.
- Ciddi misin Şühedâ ? Kesinlikle çağırılıyorsun artık.
+ Ama kiminle,nasıl ?
- Allah Kerim.
Bir şeyler hazırlamak için mutfağa gittim. Hava çok güzeldi. Kesinlikle burda yemeliydik. Esma'yı çağırdım.
- Gel,balkonda yiyelim.
Birlikte güzel bir balkon sefâsı yaptık.
İlk karşılaştığımızdaki gibi Türk kahvelerimizi yaptık. Yanına minik çikolatalar koyduk.
Kahvemiz kadar koyu bir sohbet ettik. İkindi vakti girmişti. Beraber namazlarımızı kıldık. Duâ ettik.
Esma,
- Ben gideyim artık,dedi.
Sarıldık sıkıca.
- Canını sıkma,tamam mı ?
+ Tamam,sen de dikkat et.
- Allah'a emânet.
-
Esma'yı da uğurlamıştım. İçim ferahlamıştı onunla konuşunca. Tebessüm eder hâle gelmiştim ت
Tam odama geçerken kapı çaldı. Açtım ama kimsecikler yoktu. Son anda yere baktım.
Bir not ve bir kutu çikolata.
" Dünyalar tatlısı kardeşime. Özür dilerim."
Abim benim ya,dedim en seslisinden. Yavaş yavaş kapattım kapıyı. Abimin gelmesini beklemeye başladım,sabırsızca. O böyleydi işte,vicdan sahibiydi. Gurur denen o şey pek yokti abimde. Yüreğimi yumuşattı bu not. Adetâ havalara uçurdu beni. Bir daha aynı konu açılırsa sakince konuşmamız lâzımdı.
Bekledim,gelmedi. Gelmedi,bekledim. Akşam oldu. Benim gözüm hâlâ kapıdaydı. Babamın geliş saati geldi yine kimse yok. Annem seslendi :
- Şühedâ,hazırlan. Hacer Hanımlara gidiyoruz.
Ne diyor annem ya ? Ne ara belli oldu bu ?
+ Anne,babamlar ?
- Aşağıda bizi bekliyorlar.