9

1.2K 64 47
                                    

Mutfağın kapısına geldiğimde tamamem açık kapının pervazından kafamı yavaşça uzatarak bu kişinin kim olduğuna bakmaya çalışmıştım.

Görebildiğim tek şey pembe saçlardı...

"Sanzu?!" diye seslenmiştim olduğum yerden. Hemen kafasını dolap kapağının arkasından çıkarıp bakmıştı bana. "Evimde ne arıyorsun?" Diye ekledim.

"Uhm, imzaladığın kağıda göre buraya istediğim gibi girip çıkabilirim." Kağıdı doğru düzgün okumadan imzalamıştım... Dolayısıyla bazı maddeler gözümden kaçmıştı. Fakat yine de etik olmayan bir şeydi bu! Öylece evine girip çıkamazdı.

"Öylece kafana göre evime girip çıkamazsın. Polise gideceğim!" Arkamı dönüp adım attığım sırada konuşmaya devam etmişti. "İstediğin yere gidebilirsin. Kanunen ben haklıyım çünkü imzan var. Okusaydın sözleşmeyi." Söylediği şey tepemin tasını attırmıştı.

Hızla geri dönüp göğsüne hafifçe vurarak ittirmiştim onu. "Kafayı mı yedin sen?! Hangi manyak bir ev sözleşmesine böyle bi' madde ekler?!" Diye bağırmıştım. Bunun üzerine ciddileşmiş ve dik dik suratıma bakmaya başlamıştı.

"Sus." Onca şeyin üzerine dediği tek şey buydu. "Kes sesini! Sapık gibi ev sözleşm-" sözümü tamamlamama izin vermemişti. Dudaklarımda onun dudaklarını hissetmiştim, işte böylece beni susturmuştu. Şaşkınlıkla gözlerim faltaşı gibi açılsa da sonradan gözlerimi kapatmıştım.

O anki sinirimi tamamen unutmuştum resmen. Her ne kadar onu tanıyalı çok fazla olmamış olsa da bu öpücük beni fazlasıyla heyecanlandırmıştı.

Dudaklarımızı ayırdığında gözlerime bakarak doğrulmuştu. Göz temasını asla kesmiyor, öylece bakıyordu. "Sözleşmeyi imzaladın. Ne olduğu umrumda değil. Ev benim evim, sen sadece bir kiracısın." Demişti sarkastik tavırlarla.

"Aptal bir imza yüzünden saygısızlığa tahammül edemem. Boş daire çok, başka bir yer bakmaya başlarım bu sabah." Diyerek karşı çıkmıştım ona.

"Sözleşmeye göre, iki sene dolmadan evden ayrılırsan iki senelik toplam kiranın dört katını aynı gün içerisinde ödemek zorundasın. Buna yetecek paran var mı?"

Haklıydı, henüz market alışverişine bile ucu ucuna yetecek param vardı. Değil sözleşmeyi def etmek için para ödemek, başka ev tutacak param bile yoktu. Bu yüzden sanırım buna bir süre katlanmalıydım. Sonuçta ne kadar devam edebilirdi ki buna?

Sesimi çıkarmamıştım. Başımı önüme eğmiş yeri izliyordum.

"Güzel, gitmediğine göre ödül olarak kiranı ödemene yardım edeceğim." Demişti çok bilmiş bir tavırla. "Sanat galerimde şu kemanın ile müzik yap. Karşılığında 270.500 yen alacaksın her ay." Diye eklemişti. Açıkçası bir sanat galerisine sahip olduğunu bilmiyordum. Hatta kemanın adını bile bildiğini düşünmemiştim.

Bunu duyunca sevinmiştim çünkü hemen hemen iki aylık asgari ücrete tekabül ediyordu. Gözlerimi kırpıştırmış ve sinirimi tamamen unutmuştum. Sevinçle gülümseyip teklifi kabul ettiğimde saçlarımı karıştırarak uyumam gerektiğini söylemişti. Ben ise uykumun kaçtığını söyleyerek salona geçmeyi teklif etmiştim.

"Ben aslında fotoğraf ve video çekmeyi çok severim. Zaten bu sayede ünlü oldum." Dedi koltukta arkasına yaslanarak. Böyle bir hobiye sahip olması onun para kazanmasını sağlamıştı, bu hoştu.

"Ne güzel! Aslında bu bir nevi senin işin."

"Sosyal medyadan bağımsız olarak, eski bir kamerayla sevdiğim anları kaydediyorum aslında." Diyivermişti. "Bu daha da harika! Güzel anıları ölümsüzleştirmeni sağlıyor." Demiştim başımı yana yatırarak.

Bununla beraber bel çantasından çıkardığı kamerasını açmıştı. Gerçekten eskiydi, yılların yaşanmışlıklarını taşıyordu üzerinde.

Kamera merceğini bana doğru tuttuğunda ilk başta anlamasam da sonradan beni kaydettiğini fark ederek, utanıp yüzümü kapatmıştım.

"Ellerini çek, bu anı ölümsüzleştiriyorum işte!" Demişti. Biraz utansam da sonradan elimi çekip gergince gülümsemiştim kameraya.

"Çok güzelsin." Derken kamerayı kapatıp tekrardan çantasına koymuştu. "Teşekkür ederim..."

Telefonumun aniden çalmasıyla irkilmiştim. Bakışlarım bir an için ona kaysa da sonrasında telefona uzanıp müsaade istemiştim.

Arayan annemdi. Bu saatte aramazdı normalde. Camın önüne geçmiş ve kulağıma dayamıştım telefonu.

"Alo?"

"Yuna! Baban..."

 Artist  ||Sanzu X Fem Reader Where stories live. Discover now