Doğum günümde dilediğim dileğin hayatıma bu kadar çabuk etki edeceğini düşünmezdim. Gece yarısı aldığım bir mailde gelen iş teklifine gidip hayatımı değiştirmeye hazırdım.
Ancak orada çocukluk aşkımı bulup henüz hatırlamadığımı duymaya ve ardı ardı...
Başlamadan önce yıldıza basıp oy vermeyi lütfen unutmayın ⭐
Multimedyadaki resmi en alta tekrar ekleyeceğim bazen silinebiliyor. O zaman daha anlamlı olacak.
Kendinize en yakın hissettiğiniz, en çok güldüğünüz, en çok karmaşa da hissettiğiniz cümlelere lütfen yorum yapın. İçinizden geldiği gibi ✨
Keyifli okumalar 🥀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sorular ve cevaplar hayatımızın her anında vardı. Fakat biz bazen soruları bulamazdık, bazen cevapları. Hatta ikisini birden bulamadığımız zamanlar bile olurdu.
Neydi bu yaşam kavgasında çaresizce bir şeylerin peşinden gidip oradan oraya savruluşumuz?
Eğer hayat bir okyanussa bazen yüzüp bazen dinlendiğimiz, bazen derinlere dalıp bazen açıklara çıktığımız, peki yüzme bilmeyenler ne olacaktı?
Karaya çıkmanın hayalini kurup olduğu yerde debelenmekten başka bir şey yapamayanlar ne olacaktı?
Hayatımızdaki gizem ve sırlar ne zaman son bulacaktı? Okyanusu bitirme uğruna yüzme düşüncesine değer miydi?
Değerdi.
Çünkü bir kere geliyorduk bu hayata.
Bir kere geliyorduk ve düşündüğümüz bizi mutlu eden ne varsa onu yapmalıydık.
Çok mu eleştiri alıyorsunuz? Dinlemeyin! Kötü şeyler mi görüyorsunuz? Bakmayın! Enerjinizi mi düşürüyorlar? Hayatınızdan çıkarın! Hem de tek kalemde öyle bir çıkarın ki neye uğradıklarını anlamasınlar. Sürekli kötü enerjisini ve düşüncelerini size yansıtıp kanınızı bir vampir gibi sömürmelerine izin vermeyin.
Hayat sizin hayatınız hayır demeyi bilin!
Ben diyememiştim. Odamda yatağımın arkasına saklanıp ellerimle kulaklarımı kapattığımda diyememiştim. Korku dolu bağırış seslerini, dizlerimi karnıma çekip kendimi koruma çemberine almak isterken diyememiştim. Küçüktüm. Çocuktum. Yapabileceğim maksimum savunma buydu.
Biraz daha büyüdüğümde koruma çemberini genişletip savunma sanatları öğrendim. Gerçek koruma çemberi buydu ve bir şeyleri istemezsek onları elde edemezdik.
Kötü zamanlarımızda sihirli bir kalkan tarafından korunmayacaktık hiçbirimiz. O yüzden en büyük sihir içimizdeydi. Sihrimize sahip çıkmalıydık.
Bir yerden sonra kendime yeni bir metot türettim. Mutluyum ve her şey dört dörtlük olmak zorunda değil. Mutluyum ve her şey dört dörtlük olmak zorunda değil.
Geçmiş Zaman
Yirmi yaşındaki Gökçe çaresizliği dibine kadar tatmıştı. Annesinin ölümünden sonra sadece yıkılmadı aynı zamanda parçalandı da. O derme çatma küçük evde onları bir arada tutan köprüydü annesi, o gidince köprünün yıkılmasıyla anladı. Köprü yıkılmış, köprünün üstünde ona sığınan Gökçe ise enkazın altında kalmıştı.
