Chapter 04

22 2 0
                                    


Boyfriend

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Boyfriend

"Pa, can you give me a lift po?"

Umupo ako sa kaniyang tabi at sinilip ang pinapanood niya sa Facebook. Nanonood ng mukbang.

"Sure, 'nak. May libot na naman ba kayo ng mga kaibigan mo?" He asked without looking at me. Tutok na tutok sa pinapanood niya.

"No, po. Just a meeting with my classmate for a minor subject." Walang pikit kong usal. 'Di naman kasi totoo.

"K. Let me just finish this."

Habang hindi pa natatapos ang kaniyang pinapanood ay inihilig ko na lang sa kaniyang balikat ang aking ulo at nakinood sa mukbang niya.

The speaker was speaking Chinese as they placed a large crab on the plate along with the red-colored noodles because of the chili.

"Tell me pag susunduin na kita, ah. Call me lang."

I checked my bag before getting out of our car. When I was sure my wallet and essential things were inside my bag, I nodded and waved my hands at Papa for goodbye.

"Nak, may pera ka pa? Here, oh." Dumukot si Papa ng two hundred pesos sa wallet niya at inabot sa akin. Hindi ko iyon tinanggihan at kinuha. Dagdag money rin.

The wooden door creaked and the chimes jingled as I got inside. Natagpuan kaagad ng mata ko si Shone na nag-angat ng tingin nang pumasok ako.

"You're here na pala. Good afternoon!" Lumabas siya sa counter at tinignan ako mula ulo hanggang paa. Tinaasan ko siya ng kilay at bahagyang kumunot ang noo ko.

"Good afternoon din."

"Oh, sorry. I was just checking you out, kung ano lagay ng knee mo," he explained. Siguro ay nabasa sa aking mukha na hindi ko nagustuhan ang paghe-head to foot niya. That was a foul move for me, to be honest. Kasi some people looked at me like that to judge. But he doesn't look like he was judging, siguro I act out of thinking lang.

I was wearing trousers and an oversized shirt. Sinadya ko talagang magtrouser para 'di kita 'yung sugat.

"It's kind of fine na. So..." mahaba kong saad habang may kaunting ngiti sa aking labi.

It was kind of awkward for me because this is the first time that I did this. It was also my first time meeting a man without anyone beside me.

"Ah, gusto mo ba akong panooding gumawa ng coffee?" Tinuro niya ang loob ng counter kung nasaan ang machine at mga gamit.

I nodded right away. Hindi man ako masarap magtimpla ng coffee, I am still interested in watching someone making it. At saka ibang iba ang pagtitimpla ko ng kape sa bahay.

"Wait here, I'll get you an apron."

Inabutan niya ako ng apron na katulad ng kaniya. Hindi naman ako tao sa mula pero bakit ganito ang itsura ng apron nila. May paekis na ewan ko sa likod at nauubos ang pasensya kong alamin kung paano ba ito isuot.

Entangled Series: PromisedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon