35 ▪︎Uitslag▪︎

Start bij het begin
                                    

"Op het raam staat bewijs! Hoe verklaart u dit alles dan?"

"Door een hevige onweersbui is het mogelijk dat er stroomstoring ontstaat. Het komt niet vaak voor, maar het is mogelijk." Legt hij uit.

"En dat wat er op het raam staat... dat lijkt op bloed, waarschijnlijk nepbloed wat we wel vaker tegenkomen met Halloween. Maar voor de zekerheid sturen we het naar het lab."

"Hij was het." Zeg ik weer.

Sheriff Johnson blijft even stil. "Waarom denk je dat?"

"Omdat hij slim is. Het leek weer op de eerste keer... hoe hij me terug sleepte naar de keuken, zoals hij dat deed in het bos. En 'Geen woord X' is wat hij op mijn lichaam had gekerfd de eerste keer.... het was gewoon een herhaling..." fluistert ik zacht.

"Hij komt me halen..." zeg ik bijna onverstaanbaar.

"Er is geen teken gevonden van de aanwezigheid van iemand. De voetafdrukken zijn er niet Destiny. En op je enkel waren ook geen vingerafdrukken du-"

"Ja, want hij droeg handschoenen! Hij is niet achterlijk!" Zeg ik nu luider. "Probeer maar wat te gaan slapen. Er zullen vanavond

agenten patrouilleren. Als je wilt kan er ook iemand op de

bank slapen vanavond." Biedt hij aan.

Ik knik. Hoe meer agenten, hoe beter.

"Dankuwel."

Hij kijkt me aan met een blik vol medelijden. Op dit moment vind ik mezelf ook zielig.

Dit alles moest gestopt zijn op de dag dat Athan werd opgesloten, maar het blijft maar doorgaan. De gedachte dat de verkeerde persoon in de gevangenis zit, probeer ik te onderdrukken.

Dus denk ik dat Athan nooit alleen werkte, of dat die agenten hem niet goed genoeg in de gaten houden. De tweede verklaring klinkt wat onredelijk, dus moet het de eerste wel zijn.

Ik denk dat ik binnenkort maar eens op bezoek moet gaan bij Athan om hem vriendelijk te vragen te stoppen met deze onzin, want het moet Athan zijn geweest. Het moet gewoon...anders hou ik dit niet lang vol meer.

Maar voor nu is het van belang dat ik wat probeer te slapen.

De nacht leek oneindig en Halloween werd net iets te echt. Volgens mij sliep ik pas nadat de zon op begon te komen, waardoor ik slechts een paar uur heb geslapen. Maar vandaag komen mijn moeder en zusjes, dus hopelijk haal ik het dan weer in.

Als ik naar beneden loop, begroet ik de agenten en bedank ze voor hun hulp. Toch fijn dat je tenminste op iemand kan vertrouwen in deze brute wereld.

"Goedemorgen Destiny, heb je nog wat kunnen slapen?" Vraagt Sheriff Johnson terwijl hij naar binnen loopt.

"Jawel." Lieg ik.

"Kijk eens aan." Zegt hij terwijl hij me een grote zak

overhandigt en als ik er in kijk, zie ik heel veel eten. Dit

wordt een heerlijk ontbijtje.

"Dankuwel." Lach ik vriendelijk.

"Deze is voor jullie." Zegt hij en geeft de twee agenten ook een zak met eten.

Nadat we samen hebben ontbeten, word ik verstoord door mijn telefoon die het weer doet op magische wijze.

"Lieverd, we zijn onderweg. Ik hoorde van Sheriff Johnson wat er was gebeurd." Zegt mijn moeder. "Het spijt me zo dat ik er niet was."

"Dat geeft niet mam. Echt niet." Zeg ik en ik meen het ook. Het is niet haar schuld dat dit alles gebeurt, maar van Athan.

Van Athan...

"Ik ben er zo, dan kunnen we verder praten." Zegt ze en hangt vervolgens op.

Om eerlijk te zijn, heb ik er geen zin meer in om erover te praten. Het lijkt toch allemaal op iets wat ik heb verzonnen. Er is geen bewijsmateriaal gevonden, dus kan ik net zo goed de boel bij elkaar gelogen hebben.

Maar voor zover ik weet, ben ik niet schizofreen. Ik zie geen dingen die er niet zijn.

En Athan en Skye dan?

Goed punt.

"Destiny, ik kreeg net een telefoontje over de resultaten van de test." Zegt Sheriff Johnson dan.

"Welke test?"

"Van het bloed op het raam."

Ik was het bijna vergeten. Maar dit ene lichtpuntje kan bewijzen dat ik niet doordraai. Dat ik niet gestoord ben zoals Sheriff Johnson waarschijnlijk dacht.

"En? Wat is de uitslag?" Vraag ik ongeduldig.

"Was het nepbloed?"

Hij kijkt zenuwachtig om zich heen, maar focust zich dan op mijn gezicht. Zijn ogen staan weer vol medelijden als gisteravond en ik weet niet wat ik ervan moet vinden.

"Destiny...uit de test is gebleken dat het jouw bloed is."

En na die woorden, lijk ik alles te verliezen.

°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●

HAPPY HALLOWEEN! MUHAHAHA 🎃👻

Vote, comment, follow🖤

In Love With Your Pain...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu