In Love With Your Pain...

33 ▪︎Opgelucht▪︎

Hij of Athan ziet er slecht uit. Naast de donkere kringen rond zijn ogen, heeft hij ook een lichte stoppelbaard. Zijn haar zit ook warrig en zijn overhemd is gekreukeld. Dit is niks voor de Athan die ik kende. Misschien heeft hij dit expres gedaan om medelijden op te wekken.

Slimme zet...

"We gaan beginnen." Zegt de agent dan en via een luidspreker kan ik alles goed verstaan.

"Volgens Destiny heb je haar verkracht. Waarom?" Het verbaast me hoe direct hij is.

"Voor de zoveelste keer...ik was het niet." Zegt Athan.

"Dus jij wilt me vertellen dat het toeval was dat we al die bewijzen vonden in het schuurtje?" Sist de agent.

"Ik heb het niet gedaan ja! En die bewijzen heb ik daar ook niet ingezet!" Roept Athan nu.

"Jouw vingerafdrukken stonden erop. Liegen heeft geen zin Athan!"

"Vindt u het gek?! Ik heb het ook aangeraakt toen ik het vond, maar het is niet van mij!"

"Is het ook toeval dat we jou onder de kast vonden die Destiny en Maya op je hadden geduwd?" Vraagt de agent dan.

Athan is even stil en neemt een diepe zucht.

"Waarom stellen jullie dezelfde vragen fucking honderd keer?! Mijn antwoord blijft hetzelfde ja!"

"En dat is?" Vraagt de agent afwachtend.

"Dat zij mij niet hebben geduwd, maar iemand anders!"

"Wie dan?"

"Hoe the fuck moet ik dat weten?! Het was midden in de nacht en hij droeg een masker!"

"Grappig hoe je jouw rol in de schoenen van een ander probeert te duwen." Lacht de agent.

"Grappig hoe u wacht op een bekentenis die niet zal komen." Kaatst hij terug.

Hij komt best geloofwaardig over. Straks geloven ze hem nog en laten ze hem gaan.

"Destiny bevestigde dat jij degene bent!" Roept de agent dan.

"Ik zou haar dat nooit aandoen! Ik hou van haar!"

Een vreemd gevoel overvalt me wanneer ik zie dat er tranen over zijn wangen rollen. Het is te intens om hem zo te zien, waardoor ik eraan denk om gewoon weg te gaan.

"Naast verkrachting, zul je ook berecht worden voor mishandeling zowel fysiek als lichamelijk. Daar staat een hoge straf op jongeman. Maar als je bekent, zal het een stuk aangenamer voor je worden."

"Ik heb het godverdomme niet gedaan! En Destiny weet dat ook!" Roept Athan.

The fuck.

Als hij het verhaal zo blijft brengen, zullen ze mij straks verdenken. Klootzak.

"Mag ik gaan nu? Want zonder harde bewijzen kunnen jullie me hier niet vasthouden." Zegt Athan even later.

Net op dat moment krijgt Sheriff Johnson een bericht door.

"Arresteer hem." Zegt hij daarna. Gelijk lopen de twee agenten naar de verhoorkamer en slaan Athan in de boeien.

Net zoals de eerste keer, maar kort daarna kwam hij weer vrij, dus ik weet niet hoe zeker ik hiervan moet zijn.

"Laten jullie hem weer gaan na een paar uur, zoals de vorige keer dat hij gearresteerd werd?" Vraag ik aan Sheriff Johnson.

Hij schudt zijn hoofd. "Dat was omdat we toen geen concreet bewijs hadden. Zijn verklaring leek ook te kloppen, tot net."

Vragend kijk ik hem aan.

"De DNA-test is net binnengebracht. Op Maya's shirt waren bloedsporen aangetroffen, waarschijnlijk van hun schermutselingen in de schuur." Begint hij.

"En het komt overeen met het bloed van Athan. Hij is er gloeiend bij Destiny." Lacht hij.

"Echt waar?" Vraag ik vol ongeloof.

Hij knikt, waarna ik hem in zijn armen vlieg terwijl ik begin te huilen van blijdschap.

"Dankuwel! Dankuwel." Snik ik.

Eindelijk is deze nachtmerrie voorbij en kan ik weer verder als een normaal achttienjarig meisje.

Nadat ik mijn moeder en Maya en Nate het goede nieuws heb verteld, rijden we richting huis.

"Waarom zien jullie twee er zo opgedoft uit?" Vraag ik aan Maya en Nate.

"We zijn vandaag precies een jaar samen." Lacht Nate dan.

"Oh my god."

Een jaar al?

Shit. En ze konden het niet vieren doordat ze op mij moeten babysitten.

"Weet je, Athan is toch al achter slot en grendel. Gaan jullie maar wat leuks doen. Ik red het wel alleen." Zeg ik blij.

"Zeker?" Vraagt Maya.

Ik knik. "Het zijn toch maar twee nachten. Het lukt me wel." Stel ik ze gerust.

"Als het niet gaat, gewoon bellen hè, dan kunnen we ons niet-bestaande trio voortzetten." Lacht Nate. Ook Maya en ik lachen.

"Zal ik doen." Zeg ik en wanneer hun auto uit het zicht verdwenen is, loop ik naar binnen.

°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●

Twee nachten alleen, zal Destiny wel moeten lukken toch?

....... of niet?

STEM ZOVEEL MOGELIJK!❤️🗡