𝐖𝐀𝐑 𝐎𝐅 𝐇𝐄𝐀𝐑𝐓𝐒 ☾ // Marauders

68 - fight

'Hoezo naar mijn huis?' vraag ik.

Hij haalt zijn schouders op, 'I dunno l, ik had wat alleen tijd nodig en nergens anders om naartoe gegaan.'

Ik zucht, 'weet je hoe die jongens heette?' vraag ik.

Regulus denkt diep na, 'uh de leider van de gang heette Jeroen... nee eh- Pieter?' zegt hij, 'nee wacht! Hij heette Andrew!' zegt Regulus en hij kijkt trots bij het feit dat hij het weet.

Ik laat Regulus' schouder los in shock. Het kan toch niet waar zijn?

'Had deze Andrew toevallig een tattoo in z'n nek?' vraag ik. Regulus knikt, voordat hij z'n ogen sluit. 'Shit.' mompel ik weer en ik trek de deur achter me dicht. Ik trek Regulus weer overeind en zijn ogen schieten open.

'Wat gaan we doen?' vraagt hij.

'We gaan naar Andrew.' zeg ik, ik probeer mijn woede te verbergen.

Ik pak Regulus' arm vast en verdwijnsel naar mijn huis. Regulus die nog niet voorbereid was, kotst mijn oprit onder.

'Gadverdamme Reg, je maakt m'n oprit vies!' zeg ik en ik pak mijn toverstok erbij. Ik kijk achter me schouder of er iemand in de buurt is en wanneer er niemand is, ruim ik de kots met een simpele zwaai van m'n stok op. Ik verberg mijn stok weer in m'n gewaad. Ik pak Regulus' hand vast en trek hem mee het dorpje in.

We lopen langs heel veel huizen en bomen, totdat we bij een verlaten speeltuintje zijn. Hier kwam ik vaak als kind, tegenwoordig wordt het als drugs plek gebruikt. Hangend tegen de klimtoren staan een groepje jongens te blowen. Één jongen licht Kock out op de glijbaan en een aantal andere kotsen de draaitoestel onder, omdat een paar andere al gierend de toestel ronddraaien.

Het duurt even voordat ik Andrew herken. Hij ziet er anders uit dan afgelopen zomer. Zijn donker blonde haar is langer en hij draagt het in een knotje. Hij heeft zijn wenkbrauwen half afgeschoren en inplaats van 1 tattoo in zijn nek, zit zijn hele nek vol.

Ik draai me naar Regulus.
'Wat je ook doet, blijf achter me staan.' zeg ik streng, 'begrepen?'

'Ja mam.' antwoordt hij geïrriteerd.
Ik rol mijn ogen en draai me weer om.

Met grote passen stap ik op Andrew af.

'Andrew!' roep ik. Ik kan mijn woede niet langer meer inhouden.

'Ah het is zijn chick van vorig jaar weer.' zegt Dirk, een vriend van Andrew.

'Ah Selene, weer terug voor een nieuwe pak?' vraagt hij en hij speer zijn armen. Ik negeer zijn opmerking.

'Wat is er mis met jou om een jongen van 15 te drogeren?' vraag ik.

'16' mompelt Regulus achter me.

Andrews blik gaat van mij naar de jongen achter me.

'We hebben dus een kleine snitch in onze midden.' grijnst hij en zijn vrienden lachen hun domme lach. Ze zijn nu met ze alle om ons heen gecirkeld.

'Even voor de duidelijkheid Lupin, wij hebben hem niet gedrogeerd. Ik zag een verdwaalde schaap rondlopen, op zoek naar hulp en ik heb zijn problemen weggehaald.' zegt Andrew.

'Oh stop de bullshit.' zeg ik, 'je zag gewoon weer de perfecte kans om een andere levenloze ziel je clubje in te leiden.' zeg ik.

'Waar maak je je druk om sweatheart, wat is hij überhaupt van je? Je oppaskind?' vraagt hij.

'Ey, noem haar geen sweatheart!' zegt Regulus, hij steekt een niet zo dreigende vinger uit naar Andrew.

'Oh!' grijnst Andrew en hij begint hard te lachen. 'Hij is je vriendje, nietwaar?' vraagt hij.