შენ მე მეკუთვნი

part 4

დილით მზის სხივებმა გამაღვიძა
თავი საშინლად მტკიოდა გამახსენდა გუშინ ჩემი და დაჩის საუბარი რამაც ცოტა არიყოს ამანერვიულა, ავდექი ოთახი მივალაგე შხაპი მივიღე გავემზადე და სამზარეულოსკენ გავემართე. მისაღებში ერთმანეთში გადახლართული ბიჭები იწვნენ სასაცილო სანახავი იყო ფოტოები გადავუღე და წყალზე გავედი
დაჩი წასული მეგონა მაგრამ სამზარეულოში შემეფეთა
— დილამშვიდობის პატარა ქალბატონო! როგორ გეძინა?
— დილამშვიდობის! კარგად მეძინა და ეხლა თავი მისკდება
— იმის ბრალია ჭიქას ჭიქაზე რო სვავდი?!
— გამეცალე რა?!-თვალები ავატრიალე და გზიდან მოვიშორე წყალი დავისხი და წამალი დავლიე, უკან მოტრიალებულზე დაჩი დამხვდა გული გამიხეთქა კუთხეში მიმიმწყვდია
— როგორი ლამაზი ხარ თავის შეკავება რა რთულია ნეტა იცოდე!
— რეებს ბოდავ გაიწიე?!
— ცოტახნით რომ მაინც იყო წყნარად არ შეგიძლია?-თმაზე მომეფერა ჩემი სურნელი შეისუნთქა და მომშორდა
— იდიოტი ხარ რეებს აკეთებ საერთოდ?!!
— დამშვიდდი პატარა ქალბატონო ისეთს არაფერს არ ვაკეთებ რო ვინანო!-გაიცინა და სამზარეულოდან გავიდა, მისი უაზრო ლაპარაკით გაოცებული ვიყავი რამდენს ბედავდა იდიოტი ცოტახანში მეც გავედი და ბიჭები გავაღვიძე დღეს მარი და სოფო აპირებდნენ მოსვლას
— ანანო ცოტახანი გვაცადე რა?!
— სწრაფად ადექით უკვე 1 საათია?! გოგოები მოდიან იდიოტებო
— გოგოები?-იკითხა დემემ და თვალები გაუბრწყინდა
— კი დემე გოგოები-გავიცინე და ლოყაზე ვაკოცე
15 წუთში მარიმ მომწერა დაბლა ჩამოდი რაღაცეები ავიყოლოთო მეც აღარ დავაყოვნე და ნიკას ფული წავართვი დაბლა ჩასულს მარი და სოფო დამხვდნენ ორივე გადავკოცნე და წავედით მაღაზიისკენ თან ვჭორაობდით
— ხომიცით დაჩი წინაზე რომ მოგიყევით?
— ხო რამოხდაა?-გაბრწყინებული თვალებით მკითხა სოფომ
— ჩემი ძმის ძმაკაცია და ეხლა ჩვენთანაა გუშინ გამაცნო ნიკამ-ვთქვი და თვალები ავატრიალე
— ვაიმეე რამაგარიაა დემეც თქვენთანა?-შეპარვით მკითხა მარიმ
— კი ჩვენთანაა-სიცილით ვუთხარი და მაღაზიაში შევედით ბევრი სასუსნავები ვიყიდეთ და სალაროსთან საბას შევეჩეხე ააჰჰ არმაქვს ახლა ამის თავი
— ანანო როგორ ხარ?
— კარგად საბა შენ როგორ ხარ?
— მეც კარგად გამიხარდა შენი აქ ნახვა უფრო გალამაზებულხარ!
— მადლობა უნდა წავიდე
— კარგი რა ჯერ ახლა არ გნახე წამოდი სადმე დავსხდეთ მომენატრე
— არმცალია სხვა დროს იყოს-უეცრად წელზე ხელები ვიგრძენი გავიხედე და გვერდით დაჩი იდგა და საბას მკვლელი მზერით უყურებდა
— დაჩი შენ აქ რაგინდა?
— კარგი რა საყვარელო გოგონებს მარტო ხომ არ გამოგიშვებდით?!-დაიხარა და ლოყაზე ძლიერად მაკოცა რა სჭირს
— გამარჯობა-ახლა საბა ჩაერთო საუბარში და დაჩის ხელი გამოუწოდა
— გაგიმარჯოს-დაჩიმ ხელი არც ჩამოართვა-ვინ ხარ?
— ანანოს ბიჭი მეგობარი რამე პრობლემაა-რა ეშველება ამ საცოდავს ხო მართლა საბა ჩემზე შეყვარებული ტიპია სკოლიდან მოვწონვარ ძალიააააან გამაღიზიანებელია და ყურადღბას არც ვაქცევ უბრალოდ ჩემზე ჩაიციკლა
— შეგიძლია აქედან გაქრეე სანამ მაგ ცხვირ-პირს გაგილამაზებ-მკაცრი ტონით უთხრა დაჩიმ საბამ ალმაცერად შეხედა და ჩემსკენ გადმოიხარა უნდა ეკოცნა, რადროსაც დაჩიმ ხელი კრა და უკან გაწია რა ჯანდაბა ხდება ის რა ეჭვიანობს?!!!
— რატომ ერევი მეგობაროო?-დაცინვით კითხა საბამ რადროსაც სახეში მუშტი მიიღო
— გაგაფრთხილე წადი აქედანთქო გავიმეოროო?!!
— მივდივარ დაწყნარდი-საბა უკან მოუხედავად წავიდა მაღაზიიდან
— რა ჯანდაბას აკეთებ სრულ ჭკუაზეე ხაარ?!!-შევუღრინე დაჩის
— არმომწონს ის ერთუჯრედიანი ტიპი ზედმეტად გეკეკლუცებოდა?! მომეცი ეგენი გადავიხადო წადი მანქანაში დამელოდე-ხელიდან გამომგლიჯა პროდუქტები და სალაროსკენ დაიძრა
— ეს რა კონცერტები მომიწყეე იდიოტო ვინ ხარ საერთოდ რომ ერევი?!
— ამაზე აქ სასაუბრო ადგილი არაა მანქანაში დამელოდეთქო!-მკაცრად მითხრა დაჩიმ და გასასვლელისკენ მიმანიშნა მეც დავემორჩილე და გარეთ გავედი მანქანაში ველოდებოდი რამდენიმე წუთში გამოვიდა და საჭესთან დაჯდა პროდუქტი უკან დააწყო და მანქანა დაძრაა
— სოფო და მარი მაღაზიაში არიან იდიოტო სად მიდიხარ?!
— დაწყნარდი პატარა ქალბატონო გავაფრთხილე, ფეხით წამოვლენ-თვალი ჩამიკრა და გზას გახედა. მთელი გზა ხმა არცერთს ამოგვიღია მხოლოდ,
მაშინ, დავარღვიე ეს სიჩუმე როდესაც ჩემს კორპუსს გასცდა
— სახლის გზა დაგავიწყდა?
— დამშვიდდი ერთ ადგილზე მინდა წაგიყვანო!-ამის შემდეგ ხმა აღარ ამომიღია ფანჯარაში გავაგრძელე ყურება...