my name is not love

level twenty eight

    Sino ba namang makakatulog ng maayos pagkatapos ng mga bagay na natanto ko? Mabuti nalang at kinatok ng bagong body guard ang pinto sa kwarto kaya agad na lumabas si Typo para paunlakan ito. Doon lang din nag sink in sa akin na ang kwarto nga pala na kasalukuyan kong ginagamit ay ang kwarto ni Typo bago siya pinadala sa France. 

    Kaya ayon ay nagmadali akong nagimpake at lilipat na sana, kasi nga bumalik na siya at malamang ay siya na ulit may ari ng kwarto niya. Kaso ang mokong ay bahagya lang akong tinawanan. 

   "It's all right you can sleep here." Alala kong saad niya matapos makausap 'yong bodyguard sa labas ng kwarto. "I'm going to sleep on the master's bedroom," dagdag niya pa dahilan para mapakunot ang noo ko. 

    "Pero hindi ka kumportabe doon, Young— este Master."

    "Do you want me to sleep with you here?" 

    "Hindi po! Ano, ako nalang ang mag-aajust. Sa dating kwarto ko nalang ako matulog!" giit ko pa ngunit marahan lang siyang umiling. 

   "Come on, Nathalie you're safe to stay here. Besides I'm not afraid of that room anymore. Especially because I am now the Master."

    May kung ano sa paraan ng pagkakasaad niya sa huling mga kataga ang naging dahilan kung bakit banggag ako ngayon. Oo nga at doon siya sa Master's Bedroom natulog, pero pakiramdam ko parin naman ay mayroon akong kasama sa loob ng kwarto niya. 

     Nakakakilabot. Nakakagago. 

    Dapat masaya ako na bumalik niya siya. Kasi magkakaroon ako ng tyansa na bumawi at mas maging mabait. Na kahit ngayon nalang ay mapagsilbihan ko siya dahil gusto ko, dahil bukal sa puso ko, at hindi dahil sa pwersa na kaakibat ng apilyedo niya. Pero heto ako at pinag-iisipan siya ng kung ano ano. 

    Napasinghal nalang talaga ako at mas binilisan nalang ang mga hakbang pasunod kay Typo sa pasilyo ng main building. Andito kasi ang Grade 10 sections, malapit lang sa library na pagsasaulian ko ng mga librong natambay ko sa mansyon. At since naka balik na nga siya ay napagdesisunan niyang ipagpatuloy ang pag-aaral dito sa Somber High. 

     Malugod ang pagtanggap sakanya ng eskwelahan, lalo na ng mga kapwa niya aristokrata. Kulang na nga lang ay magkaroon ng meet and greet at welcome home party sa buong eskwelahan, dahil pati iyong mga dati niyang mga naging kaklase, maging iyong mga hindi, lahat sila ay naka abang sa pagbabalik niya na akala mo naman talaga ay isa siyang artista. 

    Pero sino nga bang hindi nakakakilala sa isang Typo Dazarencio? Kahit na tinatrato ko siyang parang batang asungot, tanyag pa rin naman talaga siya sa Somber High pati na sa buong Yawaka City. Maliban kasi sa pagiging miyembro ng Noble Family, hindi rin naman maikakailang may itsura ito, kaya madalas na kinababaliwan ng kahit na sinong mga babae. 

    Habang abala siya sa pagkaway sa mga nakakasalubong ay hindi ko maiwasang matawa. Kasi kung tutuusin, lahat naman ng mga miyembro ng Noble Families ay mga magaganda, para nga silang mga gods and goddesses dahil sa mga angkin nilang wangis, masyado lang talaga akong galit sakanila kaya hindi ko ina-appreciate. 

    Pero sa mata ng ibang mga tao, sinasamba naman talaga nila ang mga aristokrata kaya hindi na bago sa sakanila ang ganitong mga klase ng eksena. 

   "Are you okay?" 

    Nabalik lang ako sa reyalidad nang bumaling si Typo sa akin. Doon ko lang namalayang bahahya pala akong napatigil sa paglalakad. Sinuklian ko nalang siya ng isang ngiti at tumango. Akmang magpapaalam na nga ako dito dahil ilang hakbang nalang ang library ba pupuntahan, ngunit agad lang ding natigilan dahil sa isang pangyayari.