my name is not love

level six

    Sa isang iglap ay para akong binuhusan nang malamig na tubig. Gusto ko na nga lang talagang i-umpong ang sariling ulo sa pader dahil sa pangangatog nang mga tuhod.

   Kasi partida, kasasabi ko lang noong isang araw sa sarili na pagbabayarin ko ang espiya pero heto ako sa harapan niya ngayon. Nagmistulang isang walang kalaban laban na tuta!

    Pero hindi 'to pwede.

    Kailangan kong sabihin na humanda siya at kakalbuhin ko siya! Na lintik lang talaga ang walang ganti, nangangagat ako, at iba pa!

    "S-sino ka ba talaga?"

     Damn it!

    Bahagya naman siyang natawa dahil doon at inilahad ang kamay para sa isang shake hands. "I am Ruination."

    "Also known as the Female Joker. How about you?" nakangiti niya pang dagdag ngunit imbis na magpalamon sa kilabot ay taas noo ko nalang din itong tinapatan ng titig at nakipag kamay.

    "My name is Manslaughterer."

    "''Yong gore novelist sa wattpad?"

    Confirmed, siya nga!

    Hindi ko alam kung anong sumanib sa 'kin at sa dinami dami nang pwedeng maging reaksyon ay napili kong hablutin ang kamay niya at ipinwesto 'yon sa kanyang likuran. Marahas ko rin siyang itinulak, lalo na nang sawakas ay mahuli ko ang pareho niyang pupulsuhan.

    "Huwag mo na nga akong ginagago, sino ka ba talaga? Ikaw ang espiya ni Typo kaya niya nalaman 'yong tungkol sa 'min ni Ice Bear, ano." seryoso ko nang saad kahit pa alam ko rin namang wala na itong halaga dahil kanselado na ang tournament.

    Ngunit sa kabila no'n ay nanatili ako sa gano'ng posisyon habang hinahayaan ang kung ano mang mabigat na pakiramdam ang manatili rin sa sistema ko.

    Wala naman siyang ibang nagawa kundi ang mapaharap sa salamin ng Girl's Restroom na kinalalagyan namin. Alam kong nasasaktan ko siya ngunit hindi manlang ito nag abalang alisin ang nakaka-inis na ngiti sa kaniyang labi.

    "Can you atleast, chill and let me go? I might ended up thinking that you're into girls too, and this is your kink," natatawa niya pang tugon at tinukoy ang paraan ng pagkakahawak ko sakanya.

    Napasinghal nalang talaga ako dahil doon at mas idinikit ang mukha niya sa tiles ng lababo. "Tumahimik ka! Alam mo bang masyado ka pang bata para sa mga pinagsasabi mo?" Sinamaan ko ito ng tingin.

     "Edi sana tinrato ako ng mundo ayon sa edad ko," seryoso niyang sagot sa pagkakataong 'yon, dahilan upang matigilan ako.

    Muling nagtama ang aming mga mata sa repliksyon ng salamin, ngunit bago pa ako tuluyang lamunin ng mga titig na niya ay agad na akong napa lingon sa kabilang direksyon.

     "S-sagutin mo nalang kasi ang tanong ko, ikaw ba ang espiya ni Typo? Bakit ang dami mong alam tungkol sa 'kin?"

    Mukha akong sirang plaka, alam ko. Pero andami pa rin kasing poot ang nananalaytay sa kaibuturan ng kaluluwa ko at kailangan ko 'yong ipalabas... Kailangan ko nang mapagbubuntungan. Kailangan ko ng maaaway!

    Kahit pa ang ibig sabihin no'n ay palakihin ang mga bagay bagay at gawan ng kasalanan ng iba at—Bahagya naman akong natigilan dahil sa mga iniisip at napaluwang ang hawak sakanya.

    Bakit ko nga ba 'to ginagawa? Bakit... bakit ako palaging nagpapalamon sa galit?

    Katulad nang nagawa ko kay Archie noon, kay Nanay, pati kay Ivan doon sa party... Bakit gusto ko siyang saktan?