my name is not love

level eleven

     Hindi pa umaabot ng isang linggo matapos matagpuan ang katawan ni Kuya Bogart ay mayroon nanamang panibagong wasak na bungo at bangkay ang itinapon sa Somber High. 

    At sa pagkakataong ito ay isa na talaga itong estudyante ng eskwelahan. Si Lia Asteranza. 

    Well, pinsan ito ni Lana na mas masahol pa kung mang api sa 'kin noong bata pa kami ni Typo. Nag aral siya sa ibang bansa noong high school kaya pansamantalang gumaan ang buhay ko dahil si Lana nalang ang pinoproblema. Ang kaso lang ay bumalik siya dito sa Yawaka City ngayong Senior High at ito na nga ang kinahinatnan niya. 

    Nagkalasog lasog na bangkay na nakabitin sa isang puno, malapit sa likod ng Auditorium. Mabilis namang naialis ang bangkay doon at inembestigahan ang pangyayari. Kaso ay hindi raw gumagana ang mga CCTV malapit sa mga area na pinagtapunan ng bangkay, at wala pa rin naman daw nakitang kahina hinala sa mga footage na mayroon sila. 

    Inabisuhan ng mga guro ang mga estudyante na huwag munang ipagkalat sa lahat ang mga nangyayari para hindi mag cause ng panic. Kesyo nakipag ugnayan ang school sa mga pulis at kung ano ano pa, ngunit hindi naman mapapawi ng mga salitang 'yon ang pagkaka halo halo ng emosyon ko sa mga sumunod na araw. 

    Kasi naman, kinomperma na talaga ng Manslaughtrerer wanna be na 'yon ang eksistensya niya. Ibig sabihin, masyadong matigas ang mukha niya at talagang pinagpatuloy niya ang nasimulan niya noon kahit pa ninakaw niya lang naman lahat sa akin ang mga ideya niya sa pagpatay. Napabuga ako ng hangin at habang nagkaklase ay naka pokus lang sa kulay pink na notebook na may disenyong unicorn. 

     Hindi katulad noon na mga ehersisyo at ang on going story ang pinagkakaabalahan, ngayon naman ay abala na ako sa paglilista ng mga impormasyon tungkol sa mamamatay tao na 'yon at sa mga hakbang na ginawa niya simula noon. Maging ang mga nabiktima niya at ang posibleng salarin ay hindi nakatakas sa ballpen ko. 

    Nakaka asar lang dahil umabot ako sa parte ng buhay ko na kakailanganin kong gawin ang mga bagay na 'to. Hindi ko nga alam kung anong mas masama e, 'yon bang kahit saang lugar ay ibu-bully pa rin talaga ako ng mga tao dahil sa koneksyon ko sa mga Dazarencio, o 'yong katotohanang hinahabol parin ako ng mga pagkakamali ko dahil din sa sobrang pagkapuot noon sa pamilya nila. 

    Para bang sinusundan ako ng mga kasalanan na sinusubukan ko na namang pagsisihan at itama. At talagang literal iyong naging tao at ninakaw ang bersyon ng utak at pagkatao ko ilang taon na ang nakararaan. Marahan kong isinandal ang katawan sa upuan at napatingin sa kurtinang pinapasayaw ng hangin sa labas. 

    Medyo malayo ito sa kinauupuan ko, ngunit hindi ko pa rin maiwasang mapakalma ng simoy ng hangin na umaabot sa 'kin. Bahagya pa akong napangiti at itinigil na ang pag ngatngat sa ulo ng kuneho kong ballpen. 

    Pero kung gano'n nga ang pakay ng Manslaughterer wanna be na 'yon, ang nakawin ang katauhan ng dating ako sa pamamagitan ng mga istorya at fictional character ko noon. At kung talagang balak niya lang na sundin ang lahat ng nasa storyline na ginawa, pakiramdam ko ay makakaya ko parin siyang talunin at mahuli. 

   Kasi isa lamang siyang hamak na pliagarist, at ako pa rin ang totoong may akda no'n. Kahit pa gawin niya sa totoong buhay lahat ng bagay na isinulat at plinano ko para sa istorya ko noon, ako pa rin ang orihinal na may ari ng lahat at alam ko ang takbo ng sarili kong kwento. 

    Hinding hindi ako papayag na maiisahan niya akong muli at makapatay nanaman siya ng mga tao!

    Mahina akong natawa nang maalala ang mensheng pinadala nito sa 'kin. Marahan ko iyong kinuha mula sa pagkakaipit sa notebook at taas noo itong sinulatan ng sagot. 

xxx

     "Does it feel right to kill your own self, change your name and be better? Can you still recognize yourself in the mirror?"