Kavganın Sonu (2min ,minmin, Gankwaz)

7. Bölüm

Jeongin işaret parmağını yukarıya kaldırdı ve bana göre oldukça neşeli bir halde "Eğer bu şarkıyı yaptıysan şu Hyunjin hyungun ayın sanatçısı olduğu şarkıyı da yapar msısn?" "Pekâla ben bu şarkıyı fazlaca dinledim ve izledim. Hiç dansını yapmamıştım ama denerim. Hyunjin şarkıyı sen açsana ben yerini bilmiyorum." Hyunjin koltuktan kalkıp şarkıyı başlattı. Telefonda istediğim gibi olmasını Hyunjin nasıl anladı bilmiyorum ama Changbin hyungun başındaki şapkayı çıkardı ve izlediğim gibi salllamaya başladı. Bu sefer gözlerimi kapatmadım ve şarkıyla dansı daha da uyumlu hale getirmeye çalışarak dansa başladım. Şapkayı alıp saçlarımı dağıttığımda jisung hyung fanlar gibi çığlık atmıştı. Yüz ifademi düşürmeden dans etmeye devam ettim. En sevdiğim kısım yani Hyunjinin çok zorlandığı ve tek yapması gereken yere gelince nedense çok kolay bir şekilde yapmıştım. Belkide gerçekten fazla izlediğim için bu kadar kolay olmuştur. Stream kasmam bir işe yaradı. Yine küçük şaşkınlık nidalarını ve üzerimde olan gözleri  takmadan dansa devam ettim. Şarkı bitince yine hepsi alkışlamaya ve çığlık atmaya başladı.

Chan hyung elini kaldırınca herkes sustu ben ise kahkaha attım. Herkes bana bakmaya devam etti. "Aayyy. Uzun zamandır bu kadar içten gülmemiştim. Chan hyung maden böyle bir yeteneğin vardı ben neden bunu farketmedim. Aaa doğru ya ben zaten normalde de fazla ses çıkarmayan tarafım. Neyse teşekkür ederim de her seferinde böyle alkışlamayın beni. Biraz yorucu bir dans yaptım sonuçta. Bir de birinizden ricam benim ilk aldığım fotoğraf makinesini getirir misiniz? Hyunjin sen gitme. Seninle bir şey konuşacağım."
Hyunjin ayaklanmadan onu yerine oturttum. Tama da istediğim gibi Jeongin gitmişti. O şirketten çıkınca Hyunjinin karşısına geçtim ve "Neden açılmıyorsun? Her şeyi anlasamda bunu anlamıyorum. Neden?" Biraz şaşırdı Hyunjin. Kimden bahsettiğimi benden daha iyi biliyordu. Bakışları önce üyelerde gezindi. Kimsenin Hyunjinden hoşlanmadığını bildiğim için bu soruyu bu kadar rahat sormuştum. Hyunjin üyelere anlatırken elime telefonumu aldım ve Jeongini tuşladım.

Bebek ekmek

Siz:
Jeongin
Senden ilk defa böyle bir şey istiyorum
Ama
Bu sadece benim için önemli değil
Yanlış anlama
Çünkü bunu senin iyiliğin için yapıyorum.
Hyunjin ile konuşacağımız konu
Seni asla küçük bir çocuk olarak görmüyorum
Bunu biliyorsun
Buna kırılacaksın bunu da ben biliyorum ama
Hyunjin ile konuştuğumuz konu
Biraz büyükler için
Beni de kovacaktı ama en yakın arkadaşıyım
Chenneme kadar yanındayım
Benı yanlış anlama lütfen
Seni seviyorum
Ayrıca sadece 15 dk gelnesen bile yeterli

Bebek ekmek:
Seungmin
Seni yanlış anlamadım
Ve biliyorum asla beni küçük birisi olarak görmüyorsun
Bunu en iyi sen anlarsın zaten
Ayrıca eninde sonunda bende öğrenicem
Kırılmadım bu sefer
Ve en yakın arkadaşı olark da
Senin onun yanında olman daha doğru
Benimde seninle paylaşmam
lazım olan bir şeyler var
Birazdan orada olurum
Makineni zor da olsa buldum
Hyunjin hyungun odasından çıktı

Jeonginin attıkları içimi rahatlatmıştı. Sonda olan mesaj ile ne kadar aptal olduğunu anladım tekrar. Onun bana hyung demesini pek istemiyordum. Bazenleri ağız alışkanlığı olduğu için hyung diyor ama çoğu zaman Seungmin der. Telefonu kenara bırakıp üyelerin yanına geçtim. "Seungmin nedenini daha bende bilmiyorum. Eğer açılırsam ya kırılırsa ya incinirse ya bir şey olursa diye korkuyorum bazenleri de ya daha mutlu olursa ya daha çok gülerse ya hep sağlıklı kalırsa düşüncesi oluyor. Bu da beni bilinmezliğe götürüyor. Ne yapacağımı bilemiyorum. Korkum daha ağır basıyor." Konuşurken ne kadar sakin kalmaya çalışmaya çalışsada. Üyeler duymasada ben duyuyordum. Hyunjini kendinden daha iyi tanıyordum. "Hyunjin ilk öncelikle eğer bu şekilde yaşamaya devam edersen sen daha çok acı çekersin. Ama açılırsan eğer şansın her zaman yarı yarıya oluyor. Yani ya evet ya hayır. Bunu şöyle düşün. Sana iki seçenek sunuyorlar. Birinde hayatın sona eriyor ama sevdiğin yaşıyor. Bir diğerinde ise rahatsın en azından yükün ağırlığının gittiğini görüyorsun. Böyle düşün biraz. Sen benim dünyada gördüğüm en şanslı kişilerden birisisin hyunjin. Şimdi seni kabul etmezse elini sallasan ellisi demek istemiyorum. Çünkü unutması çok zor bir şey. Ben bile unuttum diyorum ama her seferinde onun gibi olan birileri çıkıyor karşıma. Birisi onun gibi gülüyor. Birisi onun gibi konuşuyor. Birisi ise beni seviyor. Beni seveni ben bile görmedim ama hissediyorum işte. Bu kişi benim sevdiğim kişi değil bunu da hissediyorum. Bir başka birisi ise aynı onun gibi sana kızıyor ve daha nicesi var. Tabi bu özelliklerim öncedendi. Artık aşkı da hayatımın tama tersine akışına bıraktım ben. Ama sen benim gibi yapma. Açılmazsan eğer işte o zaman asıl pişmanlığı yaşarsın. Kendini bilip ve anlayıp dinleyene kadar sana biraz zaman vereceğim. Ve bu zamanı iyi değerlendir. Eğer banim karşıma düzgün bir şekilde çıkmazsan sana o rafa kaldırdığım Kim Seungmini gösteririm." Minho benim söylediklerimden sonra gözleri doldu. Onunla eve gidince konuşacağım. Diğerlerine çaktırmadan tekrar telefonu elime aldım