Chapter 53

3 2 0
                                    



Hindi ko alam na may payapa pa lang buhay kahit na mayroon kang kasama. Hindi ko napapansin ang oras dito sa probinsya dahil nagkaroon ako ng libangan.

Pinanood ko si Enzo at Tita Marlita na mangabayo. Nakasakay si Tita kay Demi at si Enzo naman ay nakasakay kay Maximus, ang pinakamalaking kabayo ni Lolo. Lalaki 'yon kaya mas malakas ang katawan kaysa kay Demi, puti at talagang napakaganda. Ngunit 'di tulad ni Demi na close ko na, mailap si Maximus. Parang si Enzo lang ang gustong tao.

Mabilis ang takbo nila, paikot ikot sa malawak na lupain, rinig na rinig ang mabibigat na hakbang ng paa. Gusto ko mang sumakay doon ngunit hindi talaga pwede.

Humikab ako at humawak sa aking tyan, nagsimulang umumbok ang tyan ko, hindi 'yon malaki pero alam kong lalaki na 'yon sa susunod.. Nakasuot ako ng komportableng puting dress, presko 'yon sa katawan lalo na't mainit ang araw na 'to.


Nakaupo lang ako sa lilim at nakaupo lang, binitiwan ko ang librong binabasa dahil tinanaw ko sina Enzo. Nasa farm si Lolo ngayon, paniguradong kinakamusta ang mga trabahante. Dumaan lang si Enzo ngayon dito para kuhain ang mga gamit sa pagsasaka, at sumaglit lang sa pangangabayo.

Humikab ako at kinuha ang tubig na nasa basket. Mas gusto kong andito sa labas, mahangin at nalilibang ako sa mga tanawin. Kapag sa kwarto naman, ayos lang din kaso ayaw ni Lolo na palagi akong mag isa, mahirap na at buntis daw ako.. Sumang ayon doon si Enzo..

Sa totoo lang, tumigil ako sa pagbabasa dahil lumilipad sa ibang ibayo ang utak ko. Bumabalik sa syudad.. Iniisip ko kung kamusta na kaya sila roon.. Bihira akong mag open, tumatawag naman sina Chimmy pero mukhang abala rin. Nakikita ko naman sa TV ang ibang balita pero iba pa rin kapag galing sa mga kakilala.

Naiisip ko si Stan.. Palagian kong nakikita sa balita sina Stefan at Jesy.. Mukhang lumalala ang issue.. Sa tingin ko ay marami siyang inaasikaso.. Lalo na't magulo ang pamilya nila ngayon..

Habang nandito ako, pakiramdam ko ay nawala na sa isipan ko ang sakit at galit. It's like I found solace for every chaos. Sa tuwing iniisip na ang lahat ng nangyaring 'yon ay parte na lang ng buhay ko ngayon.. It's been months.. And I can perfectly feel that I am healing.. Healing unconsciously. Dahil sa tuwing hindi ko naiisip ang mga 'yon, masaya ako at payapa. At sa tuwing naiisip ko ang mga nangyari noon.. hindi na ako galit.. tila naglaho ang sakit at napalitan na lang ng kagustuhan na magpatawad at ipagpatuloy ang buhay.

Hindi na ako mag isa ngayon para mabilis na takbuhan ang mga bagay bagay.. And everytime I think about how my Mom sold me.. exposed me.. controlled me.. I just felt free now.. Thanks to her at least, I faced my fears. I battled with it once again, and this time.. I won. And if she'll never ask for forgiveness, it will never be my loss. It's always hers.. She never explained, she never showed herself so that we can talk.. I texted her too many times just to be discarded.


There's always reasons behind the every facades that we are creating. The only differences of those facades are those different reasons. I've never heard Stan's reasons for his anger when I was young. I've never heard his reasons why he stopped pursuing me when he got back to Michigan. I've never heard his reasons why he suddenly appeared without notifying me. I've never heard any of it because I shut him all down. Dahil ayokong pakinggan dahil sobra akong nasaktan at nagalit.

But whenever I see his crying and guilty eyes.. I want to know all of his reasons. I want to understand his reasons. I want to forgive his reasons.. Because in any place, how much distance we have.. my love for him stayed in the same place. It's always with him. My heart is always wherever he goes.. People might say that I am stupid, yes, stupidly inlove with a sinner.

BeauteousTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon