Owning Her Innocence (R-18)

Chapter Twenty Eight

 CALLAN woke up feeling light and fresh. Dalawang araw ding napuwersa ang katawan niya sa operation ng team nila sa Cam Sur. Naging successful ang operation nila kagabi. Nahuli nila ang malaking sindikato na nagtatago sa bundok. Kinailangan pa nilang umakyat sa bundok ng halos dalawang oras para maisagawa ng matagumpay ang operation.

 Kung hindi naging matagumpay ang operation nila, siguro ay aabutin pa sana sila doon ng tatlo o apat na araw. Katakot-takot na sana ang pagkainit ng ulo niya. Bukod sa walang signal doon, bumagsak pa sa batis ang cellphone niya. Tuloy, mas lalo siyang hindi nakatawag kay Kira.

 Kaya nang matapos ang operation nila, hindi na siya sumama sa mga kasama para magcelebrate. Umuwi agad siya sa dalaga. Not seeing Kira for two days was pure hell. Parang gusto niyang makita oras-oras ang mukha nito at marinig niya ang boses nito. Di yata't mas lalong lumalala ang obsession niya sa dalaga.

 Mga alas-dos na yata ng madaling araw ng makauwi siya. Dumaloy sa kanyang isipan ang nangyari kagabi. Hindi niya mapigilan makaramdam ng unting hiya. Dumikit siya sa dalaga na mabaho siya at amoy-pawis. Kung pa nito mismong sinabi sa kanya, hindi pa niya maalala. Napaungol siya.

 Ngunit hindi rin maiwasan mapangiti nang maalala ang narinig sa labi nito.

 "I missed you, Callan."

 She missed him. She missed him! At may ibang ibig sabihin na 'yon para sa kanya. Nakapikit pa rin, iginalaw niya ang braso upang yakapin si Kira. Subalit sa halip na ang malambot na katawan ni Kira ang mayakap niya, ang unan sa tabi ang nakapa niya.

 Nanigas ang katawan ni Callan at awtomatikong iminulat ang mata. Bumalikwas siya ng bangon at umupo sa kama. Napakunot-noo siya nang marinig ang boses ng dalaga na parang kumakanta.

 Lumabas siya ng kuwarto at nagtungo sa pinanggagalingan ng boses nito.

 Napangiti siya ng makita si Kira. Nandoon ito sa kusina at nagsasangag habang kumakanta. "Let the world around us. Just fall apart. Baby we can make it if we're heart to heart.. And we can build this dream together.. Standing strong forever.. Nothing gonna's stop us now.."

 Sumasabay ang katawan nito sa tugtugin sa cellphone nito at tila may sariling mundo na kumakanta. Malinaw na hindi siya nito nararamdaman sa likuran nito kaya sinamantala niya ang pagkakataon. Pinanood niya ito habang sumasayaw at kumakanta. Ngayon lamang niyang nakita si Kira na sumayaw. Minsan na niya itong nakitang sumayaw noong high school sila, pero hindi na naulit 'yon. Dahil kapag nakikita niya itong nagpa-practice ng sayaw at inaasar niya ito, hindi na sumasali pa si Kira.

 He chuckled. "Mas gumaling ka ngayon sumayaw, i guess."

Nahigit ang hininga na napaharap sa kanya ang dalaga. Namula ang mukha nito nang makita siya. "C-Callan.. Gising ka na pala?"

 Itinago niya ang ngisi para hindi mapahiya ang nobya. "Kanina pa ako dito. And don't be ashamed, hon. I enjoy your performance." A sensual smile formed on his lips. His blue eyes feasted on her long shapely legs.. Damn, he was already very hard.

 Iniiwas nito ang mukha sa kanya at muling tumalikod sa kanya para harapin ang pagsasangag. "Ano'ng gusto mong kainin?" tanong nito para pagtakpan ang pagkapahiya. Malawak ang ngiti sa labi na humakbang siya palapit sa dalaga. Pagkatapos ay ipinulupot ang braso sa beywang nito at bumaba ang labi niya upang halikan ito sa leeg. He love kissing her soft neck. His groin stirred to life.

 Sa mahinang at malinaw na boses, nagsalita siya. "Paano kung sabihin ko sa 'yo na ikaw ang gusto kong almusalin?"

 HIS HUSKY voice sent shivers down her spine. Kira wet her lips innocently. Pagkatapos ay nanginginig ang kamay na pinatay niya ang kalan at nanunuyo ang lalamunan na humarap sa binata. Nag-aalab sa pagnanasa ang asul nitong mga mata habang nakatitig sa mukha niya.