Owning Her Innocence (R-18)

Chapter Eighteen

 THE first touch of his lips against hers was like a bomb explosion. Parang isang pagsabog ang naganap at nagdulot iyon ng isang malaking apoy sa pagitan nila ni Callan. Her room's temperature raised ten degrees in an instant.

 Hindi makapalag si Kira sa pag-angkin ng bibig ng binata sa kanya. Mahigpit ang hawak ng kamay nito sa ulunan niya at dahil mas malakas ito sa kanya, she had no choice but to accept his hot, delicious kisses.

 Her already wet thighs felt even more wet with the way he ravished her mouth. Naranasan na niya ang mahalikan ng dating nobyo na si Jiro, pero hindi iyon kasing tindi ng paraan ng paghalik sa kanya ng binata.

 Callan knew everything. He knew what she craved, and he knew what she never had all these years.

 His lips were moving, sucking and kissing her like he was offering everything to her. Ang mga halik nito ay tila nangangako ng isang masarap, mainit at makapagpigil-hiningang pagtatalik. Isang mainit na pangako na ipinararating sa pamamagitan ng mga halik nito. Her lips parted and she gasped for air. "Ohh.."

 Binitawan ni Callan ang labi niya, at ibinaba ang kanyang mga kamay. But still, she wouldn't be able to move he place his hands on her side. Naglalagablab ang apoy sa mga mata ng binata, tila nasusunog siya sa init ng titig nito sa kanya. She could feel her cheeks burned in desire.

 "Do you what you're doing to me, Kira?" he asked, she felt his hot breath against her neck and it sent a wave of delicious chill down her spine. Napalunok si Kira at ibinaba ang tingin.

 "N-No." she answered, her voice was quivering.

 "You're making me horny everytime i see you." he said huskily. Napanganga si Kira. Bago pa siya makapag-react, ipinagpatuloy muli nito ang gustong sabihin. "I'd never wanted a woman more than you, Kira. I always wanted you. You're the only woman that could set my body on fire. But you... You always ignore me. You build a wall around yourself, at alam mo kung ano ang masaklap? You never gave me a chance, And you never look at me the way i look at you."

 Mas lalong natahimik si Kira sa mga narinig niya kay Callan. He wanted her, he always wanted her! Ngunit hindi niya alam kung paano magre-react. Tila kandilang itinulos sa kinatatayuan ang katawan niya. And she just stared at him. Hindi makapaniwala sa narinig.

 "Say something, Kira. Huwag mo akong pagmukhaing tanga dito na naghihintay lang sa isasagot mo." Bahagyang tumalim ang mga mata nito.

 "I-I don't know what to say, Callan.. I really don't know." Iniiwas niya ang titig dito.

Mapait na ngumiti ang binata. "Or maybe.. You really never notice me. You never cared for me." he said with bitterness, and it make her stomach with such pain.

 Napakurap ang dalaga. "That's not true, Callan. Hindi mo lang alam, pero ikaw ang lagi kong napapansin. Kung hindi kita napapansin, sa tingin mo papatulan ko ang lahat ng pang-aasar at paninira ng araw ko mula pa noon? Hindi. Kung wala akong paki sa 'yo, hindi sana kita kinakausap."

 "Kung ganoon, bakit mas pinili mo siya noon sa akin?"

 "A-Ano ba ang pinagsasabi mo, Callan?" Nagsimula na siyang maguluhan. Ano ba ang gusto nitong sabihin sa kanya? Bakit hindi pa siya nito diretsahin?

 "Huwag kang mag-maang maangan. Sinubukan kitang ligawan noon, Kira. Bago mo pa nakilala si Jiro, nagparamdam na ako sa 'yo ng interes. Mas nauna ako sa kanya na makilala ka, pero siya pa na estranghero lang ang binigyan mo ng pagkakataon na makapasok sa puso mo." May hinanakit sa naglalagablab na mga mata ni Callante at naramdaman niya ang paninigas ng katawan.

 Oo, naaalala pa niya 'yong panahon na lumalapit ito sa kanya tuwing lalabas siya ng bahay para pumunta na sa Shakira's. Pati na 'yong mga araw na lalapit ito at tatanungin siya kung kailan ba siya libreng lumabas. Tumatanggi agad siya at hindi ito tinatapunan man lang ng tingin sa takot na mapalapit dito.