TAMAMLANDI*
BU BENIM İLK KİTABIM VE TABİİİ Kİ KUSURLARI OLACAK, KİTAP DÜZENLENMEDİ.LÜTFEN ONA GÖRE YORUM YAPIN.TABİİ Kİ ELEŞTİRİN LAKİN KALP KIRMAYIN.HİKAYENİN İLK BÖLÜMLERİ BİRAZ ACEMİCE YAZILMIŞTIR HABERİNİZ OLSUN.SON BÖLÜMLERE DOĞRU HİKAYENİN DÜZ...
Doktorların çabalarına karşılık vermişti genç adam.Ameliyat sırasında iki kez kalbi durmuş olsa da durumu iyiydi.İlk önce yoğun bakıma alınmış, bir gün bekletilmişti.Uyandığı zamanda normal odaya taşınmıştı.
Bulunduğu oda tıklım tıklımdı.Emir ve Burak her ne kadar ağrıları olsa da hızla toparlanıp, ayağa kalmıştı.
Şoförün durumu da iyiydi.Doktor bir kaç gün daha istirahat etmesini söylemişti.
Genç adamın gözleri odada geziyordu, kadının mavi gözlerini arıyordu lâkin yoktu.
Bir süre sonra odaya doktor girdi.50'lerinde beyaz saçlı, sakallı bir adamdı.Enes'in sonuçlarına bakıp, bir takım şeyleri kontrol etti.
Değerler gayet iyi olunca "Sonuçlar gayet iyi fakat hastanın başında çok kalabalık olmayalım.Zor bir ameliyat geçirdi.2 gün gözetim altında durması gerek, Enes beyin yanına bir refakatçi bırakarak, gidebilirsiniz.Bir durum olduğunda size haber verilecektir.İyi günler." diyerek odadan çıktı.
Odanın kapısı birkez daha tıklatılıp,açıldı.İçeriye adamın sabahtan beri aradığı gözlerin sahibi girdi.
Esved'in yanına gelerek, "İyi misin?" diye sordu.Adam olumlu anlamda başını sallayıp, "İyiyim." diye cevap verdi.
Didem beklemeden cevap verdi."Tabi ki kalabilirim.Sizde çok yıprandınız, eve gidip istirahat edin, lütfen."
Gülşah hanım onayladı.Bir süre daha odada kalıp, konuştular.Artık yorgunluktan bayılacak hâle geldikleri için gittiler.
Odada yalnız kalan adam ve kadın bir süre konuşmadan, birbirlerini izledi.Ama kadın daha fazla dayanamadı.Gözyaşları, gözlerinden akmaya başladı.Adamın kalbi acıdı.
Didem yavaş hareketlerle adamın yanına yaklaştı.Yaralarına dikkat ederek, sarıldı."Korktum." dedi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Dejavu yaşıyorlardı sanki."İyiyim.Ağlama." dedi adam.Annesinden sonra onun için ilk defa bir kadın gözyaşı dökmüştü.
Kadın, adamı dinlemedi, ağladı.Neye ağladığını kendiside bilmiyordu.Kaybetmekten korkmuştu belki de.Bir daha güven kokan kollara sarılmamaktan korktu belki de.Adamın kokusunu birkez daha soluyamamaktan korktu belki de.Belkiler fazlaydı.Ama kadın hep korktu.
Tekrar aynı şeyleri yaşamak istemiyordu kadın.Zaten annesi ve babasını toprağa vermişti. Toprağın birisini daha ondan çalmasına dayanamazdı.
Yorgundu, her ikiside.Daha fazla dayanamayıp, derin bir uykuya daldılar...
