DİDE'M

'Sevgiye Muhtaç Bir Çocuk'

"Sen anlamaya çalıştığında beni anlıyorsun çünkü beni anlamana izin veriyorum.Ama sen sadece sana bakmama izin veriyorsun.Söylesene Esved bu güçlü,herkesin karşısında nefes almaya bile çekindiği adam aslında kim?Sen 'Enes' misin?Yoksa'  Esved' mi?Kimsin sen?"
🐍
Yazardan*

Genç adam,kadının sorduğu soruyla şaşırdı.O her insana hakettiği kişiyi gösteriyordu.Enes'i gören insanlar sayılı kişilerdi.Bu kişilerin arasında genç kadında vardı.Her ne kadar ona karşı sert olmak,uzak durmak istese de onu genç kadına iten bir şeyler vardı.

Eğer herkese iyi tarafını gösterirse onu ezerlerdi.Dünyanın kanunu buydu iyi olan her zaman eziklenir kötü olana laf edilmezdi.Ona korktuklarından dolayı saygı gösterirlerdi.

Esved'e bu kadar saygı gösterilmesinin nedeni de buydu.Korku.

Kadının sorduğu soruya gelecek olursa,o da bilmiyordu kim olduğunu.Daha 12 yaşındayken,babası gözlerinin önünde öldürülürken akan gözyaşlarıyla yeminler eden Enes miydi?Yoksa o yeminleri gerçekleştiren Esved miydi?

15 yaşındayken,babasının bitmeyen düşmanları yüzünden kardeşinin kaçırılıp,tecavüz edildiğini,bu acıya dayanamayıp öldüğünü,sabaha kadar telefondan yine ağlayarak seslerini dinleyip,hiçbir şey yapamayan Enes miydi?Yoksa bunu yapan şerefsizleri bulup kardeşinin çektiği acının bin mislini onlara yaşatan,eziyetler edip,onları öldürmeleri için ayaklarına kapanılan Esved miydi?

Annesinin,babasının ölümüne katlanamayıp defalarca kendini öldürmek istemesini görmüştü Enes'in gözleri.Her seferinde onu vazgeçirmek için çeşitli sözler vermişti annesine.Esved'in kimseye bükülmeyen boynu,annesine kıldan ince olmuştu.

Kendisinden önce gideceği mekana nam-ı giden bir insandı.İnsanlar onu en iyi şekilde ağırlamak için uğraşır,onu memnun etmeye çalışırdı.

Kimse hakkında kötü bir şey söylemeye cesaret edemezdi.Zaten kötü bir insan da değildi.Mardin onu mert,delikanlı,dediğim dedik bir insan olarak bilirdi.Kötülerin karşısında,mazlumlara el uzatan biriydi.

Adam yakışıklıydı.Simsiyah saçları,kapkara gözleri,uzun boyuyla kadınların dikkatini çok rahat çekebilirdi.Kol kasları ve baklavalarına zaten edilecek laf yoktu.Mardin'in en gözde,bekar ağasıydı.İstediği kadını kendine eş yapabilirdi

Lâkin kardeşinin yaşadığı şeylerin aynısını bir kadının daha yaşamasına izin veremezdi.Bu yüzden hiçbir kadına yan gözle bakmamıştı.Taki Didem'i görene kadar...Kadının mavi gözleri adamın aklını başından uçuruyordu.Daha çok kısa bir vakit olmuştu tanışalı.Ama kadına annesine verdiği değeri vermek istiyordu.

Duygularından emin olmalıydı.Kadına nazik davranmaya çalışıyordu.Aslında uzak durmak için çok uğraşıyordu fakat kadına her yaklaştığında hissettiği hızlanan kalp atışlarıyla kadının dibinden ayrılmak istemiyordu.Kadının heyecanlanması hoşuna gidiyordu.

Kadın her şeyiyle mükemmeldi ona göre.Saçları, en güzel çiçekleri kıskandıracak kokusu,mavinin en güzel tonunu taşıyan gözleri,fındık burnu ve öpülesi dudaklarıyla nefes kesiciydi.

Hem asi hem de utangaç oluşu.Kendi ayakları üzerinde duran güçlü bir kadın oluşu adamı büyüleyen nedenlerin sadece biriydi.

Bu kadar kısa sürede bunları hissetmesi hayıra alâmet değildi.İşleri yüzünden kadın tehlikedeydi.Buna rağmen ondan vazgeçemiyordu.Kadını her seferinde kendinden uzaklaştırmak için kendi kendine çözümler buluyordu lâkin hiçbirini yapamıyordu.

Didem'in Ağzından...*

Sorduğum soru karşısında şaşırmış bir hâli vardı.Uzun bir süre sessiz kaldı.Sadece onu izliyordum o ise gözlerini yere dikmişti.Sorduğum sorunun onu bu kadar düşündüreceğini açıkçası düşünmüyordum.En sonunda dayanamayıp"Esved,beni eve bırakır mısın?"diye sordum.

O da sanki bir rüyadan uyanmışcasına başını salladı ve "Olur.Hadi arabaya gidelim." dedi.

Mekandan çıktığımızda korumalar yine aynı şekilde Esved'in mekandan çıktığını haber verdiler.Uzun bir araba yolculuğundan sonra konağın önüne geldik.

"Her ne kadar pek iyi geçmemiş olsa da benimle geldiğin için teşekkür ederim." dedi.Ona gülümseyerek "Rica ederim.Benim içinde değişiklik oldu." dedim.Evet,Didem fazla büyük bir değişiklik.Evden işe giden bir insan için.

O da gülümseyerek "Görüşürüz" dedi.Bende aynı şekilde veda edip,arabadan indim.Eve doğru ilerleyip,büyük kapıdan içeri girecekken bir ses duyuldu.

"Senin yanında küçük,sevgiye muhtaç bir çocuğum.Benim kim olduğumu bana öğret doktor."

Arkamı döndüğümde araba son hız gidiyordu.Şaşkındım benimle beraber kendini öğrenmek istiyordu,bu beni mutlu etti."Eğer kim olduğunu öğrenmek istiyorsan benden kaçma."kendi kendime fısıldadım, konağın kapısından içeri girdim.

🐍
Selam!Toplam okunmamız 1000'i geçmiş durumda. Teşekkür ederim.

Sınav haftasına girdiğiniz için bölümler gecikebilir.

21 Mayıs 2022 Cumartesi

Sizden ricam yıldıza tıklar mısınız?