THIRD PERSON
He must go back to his campus for him to review and prepare for the upcoming bar exam so Jeonghan decided to leave Charity for a while.
Manghihiram lang ito ng mga karagdagang libro, sa tingin niya'y sa virtual review meetings nalang siya makakaattend dahil kailangan niya ring bantayan si Chari.
He can focus on his studies, tutal last two weeks nalang ito. Pero alam niya sa sarili niyang hindi niya kayang iwan nalang si Chari palubog.
She's getting better each day. Pero nahahalata ni Jeonghan na hindi ito komportable sa tabi niya. Maybe because of his past, he doesn't know, he's also confused. Pero wala siyang panahon para alalahanin ito sa ngayon.
He only has one opportunity in taking the exam. He has to impress his parents and prove to them how good he is. Once he fail, he will start again, but not in this field. He will be forced to be someone that they truly want him to be.
His parents originally want him to be in line of medicine. If ever he will fail in being a lawyer, he will study medicine from scratch! It is another year of studying, he feels numb, mamamatay nalang siya ay kailangan niya pa ring paboran ang mga magulang niya.
He pushed himself to be a lawyer, just to defend his deceased sister, but his parents don't want him to pursue it. Yet, dahil na rin sa panahon ay natanggap na rin nila ang biglaang desisyon ng anak. This acceptance still has a hidden condition, he must not fail even once.
There is no second chance for him.
Pero ayaw niya rin namang iwanan nalang si Chari. She has her own battle too but Jeonghan knows that she can not handle it alone. He wants to be involved, without any proper reasons.
He believes that he is just doing it because of his younger sister. But he got trapped, wala na ang baby, pero hindi niya na kayang ialis ang sarili niya sa sitwasyon.
He's always like this, keeping himself available for others without expecting anything in return.
Palagi siyang ready na makisali pero wala siyang kakayahang magback out o maghanap ng paraan para huminto sa huli.
"Kung sakaling magpapatupad ka ng batas na katumbas ng death penalty, ano 'yon?" Tanong ni Jeonghan sa kaniyang kaklase.
His classmate sighed, "Jeonghan umuwi nalang tayo nang tahimik, gusto kong matulog nang wala munang iniisip," reklamo nito.
"Malapit na ang bar exam 'wag ka munang mangdogshow," he added.
"Ang dami mo namang sinabi 'tol," he giggled.
"Kung ako, ipapatupad kong parusa ang pagkinig sa Aju Nice habang buhay!"
"Teka parang hindi naman yata parusa 'yon," napaisip ito sa kaniyang sinabi.
His friend just rolled his eyes at lumabas ng campus building. "Sandali lang!" Hinabol siya sa paglalakad ni Jeonghan.
"Hyungwon daan muna tayo sa supermarket, may bibilhin ako bago umuwi," pagyayaya nito sa kaklase.
"As if naman magkaparehas tayo ng daan pauwi? Kaya mo na 'yan mag-isa," nagjamot ito ng batok sa irita at antok.
He just giggled and dragged him at the supermarket. Wala nang nagawa ang kaibigan niya. "Bakit ba ang sungit mo ngayon? 'Wag kang kabahan sa exam,"
"Matalino ka kasi kaya hindi mo na kailangang magpuyat para magreview," he muttered.
"Nagrereview pa rin ako 'no, nirereview ako ni Chari mahar," he told him with his soft voice.
Naglibot-libot sila sa loob ng supermarket. Bumili si Jeonghan ng mga paborito niyang snacks at hindi niya kinalimutang bumili ng extra para kay Charity.
"May gatas pa kaya siya?" He asked himself. But then he just shrugged and get some milk for her.
"Salamat sa pagsama sa'kin, good luck sa exam!" Pamamamaalam ni Jeonghan sa kaibigan niya.
He went inside his car and started to contact her phone. Hindi muna siya nagmaneho at kumain muna ng binili niyang biscuit.
Hinintay niyang tanggapin ni Chari ang tawag pero nagtaka ito nang huminto ang pagring. He called her again.
["Hyungcakes,"] napakunot ang noo ni Jeonghan nang boses ng lalaki ang narinig niya.
"Oh, Hoshi?" Tanong nito.
["Bakit napatawag ka?"] Hoshi asked as if phone niya ang hawak niya.
"Bakit nasa'yo ang phone ni Chari? Nasa bahay ka ngayon?" tanong muli ni Jeonghan.
["Nagpasundo si atecakes sa akin. Sinabi niyang gusto niya nang umuwi,"] napanganga si Jeonghan sa sinabi ng kaibigan.
"H-huh? Wala naman syang sinabi sa akin? At saka kung sasabihin naman niya sa'king gusto niya nang umuwi ako na mismo ang maghahatid sa kaniya," he sounds pissed but he is just confused.
"Nasa biyahe pa rin ba kayo?" He added.
["Oo hyung. Nagtext kasi siya sa akin na sunduin ko siya sa bahay niyo. Tatanungin ko nga sana ikaw tungkol dito eh, pero parang ayaw naman niyang sabihin ko sa'yo,"] Hoshi explained.
"Galit ba siya sa akin?" He asked with his softened voice.
He is really confused. Hindi niya alam kung may nagawa ba siyang mali dahil si Chari mismo ang tumutulak sa kaniyang galingan sa pagrereview. Suportado siya nito sa pag-aaral na kahit sa sandaling panahon lang sila nagkasama ay nagpa-motivate ito sa kaniya.
Hindi siya nape-pressure kapag si Charity ang nagsasabi sa kaniyang galingan niya sa exam. Bakit bigla siyang uuwi kung gusto naman niya ang ginagawa ni Jeonghan?
["Hindi naman siguro, hyung,"] Hoshi muttered.
"Eh bakit?" He asked.
["A-ah, hyung! Baka namiss niya lang sila papacakes, nakauwi na kasi siya galing sa kampo! 'Wag kang mag-overthink!"] Hoshi laughed nervously just to calm him down.
"Ayaw niya ba talaga sa'kin?" Jeonghan asked.
That's the only reason he could conclude. Why would she want to push him away even though he is the only man who took responsibilities for her pregnancy? She might think that Jeonghan is just playing around and she doesn't like him for being like this.
He chuckled softly, "Kasama mo ba siya ngayon, Hoshi?" He asked.
["O-oo hyung,"] he stuttered.
"Pa-loud speaker, please," he told him.
"Okay na?" He asked.
["O-ocakes na, hyung,"]
He heaved a deep sigh before speaking. "Chari mahar, hindi ko alam kung bakit bigla ka nalang uuwi, pero nagpromise ka sa'kin,"
"Pupunta ka sa exam ko, 'di ba? Gusto kitang makita bago ako magtake. Aabangan kita," he said before ending the call.
He doesn't know why she hates him. But he is also clueless on why he still push himself for her.
Ni hindi siya sigurado kung galit nga ba si Chari o gusto niya lang ng time para sa sarili niya. Hindi rin siya sigurado kung dahil lang ba sa kapatid niya kaya niya ginagawa ang mga ito.
Paano kung may personal na siyang interes sa taong pinakilala siya bilang ama ng dinadala niya kahit hindi naman sa kaniya galing ito? Paano kung natuloy ang kasal nila at walang nangyaring masama sa bata pati na rin sa mapapang-asawa niya?
"Ano naman kung gusto ko na nga siya?" He asked himself.
"Wala naman akong iba, wala na rin sila, magkasama naman kami parati, suportado namin ang isa't isa, nakikipagbiruan na siya ulit," he counted all the things that they did together.
"Anong mali?" He murmured.
"Chari, may mali ba sa'kin?"
[a/n: get well soon, Yoon Jeonghan!]
BINABASA MO ANG
Daddy Hannie
Fanfiction"Ayaw mo ba akong maging asawa?" - Jeonghan In which she unintentionally introduced a random passerby, Jeonghan, as her child's father. DATE STARTED: 07|13|21 DATE ENDED: 00|00|00 This is a work of fiction, stan Seventeen.
