Her Cruel Husband (COMPLETED || EDITING)

SOULMATE

Mateo, My Husband.

I was confusely walking to a white floor. I turn my gaze to this unfamiliar place. Where am I?

Halos puti lamang ang nakikita ko dito sa paligid. Mag-isa lamang ako, pero hindi ko magawang malungkot. Ang gaan-gaan nga sa pakiramdam. Kahit mag-isa akong naglalakad dito ay ramdam ko na hindi ako nag-iisa.

The atmosphere giving me the vibes that comforting you even though you're just the only one here. Sobrang nakakagaan sa loob.

Lakad lamang ako ng lakad. Sa tingin ko nga ay sobrang haba na ang nalakad ko, pero bakit ganon? Hindi ko man lang maramdaman ang pagkapagod. Para lamang akong nakaupo at hindi maramdaman ang pagod.

Hindi ko tuloy maiwasang mag-isip ng kung ano-ano. What if kaya puti ang nasa paligid dahil nasa mental ako? Gosh! It can be, hindi ako baliw.

Napakibit balikat na lamang ako at ipinagpatuloy ko ang paglalakad. Nasaan na ba ang daan palabas dito? Hindi ko talaga alam kung nasaan ako ngayon.

I stopped when I saw a colorful garden. Iyan na kaya ang daan palabas dito? Nakakapagtaka nga lang, dahil ang puting paligid na nakikita at nilalakad ko kanina ay ngayon naman ay napapalitan sa napakaluwang at magandang garden.

Napakunot ang noo ko. There's a waterfall here and you can crystal clear see your whole body, pwede kang magsalamin dito.

Napangiti ako habang tinitigan ang sarili ko. I'm wearing a white off shoulder dress, para akong dyosa dahil sa ayos ko ngayon.

Muli kung tinignan ang kapaligiran. Sayang at wala ang asawa, at mga anak namin. Panigurado na magugustuhan nila dito.

My smile faded. Hindi ba't matanda na ako at may apo? Bakit naman sobrang bata ko ngayon at para akong nabalik sa pagkadalaga?

I was shocked when something popped out. It looks like a bubble. Nagpakita dito ang dalawang tao na nakahiga sa kama at ang babae ay nakayakap sa lalaki. Mas napalaki ang mata ko when I realized that it was me and Mateo.

And everything flashbacks about what the last happened before God take us. I smile but tears flowing in my face. It was happy and sad ending.

Masaya dahil hanggang sa huling hininga ay magkasama parin kami. It was unexpected but happy. Malungkot it because hindi man lang namin nagawang magpaalam sa mga anak at apo namin.

"Mateo. My husband, where are you?" I whispered. Bakit hindi ko makita ang asawa ko ngayon? Sa impyerno ba siya napunta? Alam ko naman na may pagkademonyo ang asawa ko, pero alam ko na nagbago na iyon at sana lang ay dito siya sa langit napunta.

Hindi ko makakayang hanggang dito sa kabilang buhay ay hindi na kami magkasama.

Nagulat na lamang ako dahil biglang humawak sa kamay ko. Tinignan ko kung sino ang humawak sa kamay ko at nakita ko ang isang batang anghel. Napakaganda nito at ang cute. Nakangiti ito habang hawak-hawak ang kamay ko. Ngumiti ako sa kaniya at saka ko siya pinantayan.

"Hi, what's your name?" Nakangiti tanong ko sa kaniya. Mas lalo siyang napangiti kaya naman kitang-kita ko ngayon ang dimple niya sa kanan.

Hindi siya sumagot at hinila lang niya ako.

"Teka! Saan ba tayo pupunta, little girl?" Malambing na tanong ko sa kaniya. Ngumiti lang siya at napakunot ang noo ko habang nakatingin sa likod ko.

Titignan ko na sana kung sino o ano tinitignan niya sa likod ko, pero dalawang braso ang pumulupot sa bewang ko at niyakap ako ng mahigpit at kasabay nito ang paghalik niya sa ulo ko.

"Maxima, mahal ko."

Nanlaki ang mata ko. Gulat akong tumingin sa asawa ko.

"Mateo." Masaya kung sambit at niyakap ko siya.

"Masaya ako at nagkita tayo muli, asawa ko. Napakaganda mo talaga." Nakangiti sabi nito, habang hinahaplos ang mukha ko.

Napatingil kaming dalawa sa itaas dahil biglang may bula nanaman ang sumulpit at nagulat ako na makita ang mga anak at apo namin.

"Mom, Dad! We miss you." Umiiyak ngunit nakangiti sabi ni Alyssa, habang hinahaplos ang lapida ng mag-asawa.

"Lola and Lolo, miss na po namin kayo. Love na love po namin kayo. Muah!" Masayang sabi naman ng kanilang apo, ang anak ni Maverick, at asawa niya.

"Tita and Tito, I hope na masaya na po kayo jan sa heaven. Sana nagkita na po kayo jan. Binisita narin po namin sila Mom and Dad kanina sa kanilang sementeryo." Ito ang isa sa anak nila ng kaniyang Kuya na si Devon at ang asawa niyang si Katherine.

"Mom and Dad, it's been a while. Sobrang bilis ng panahon. Naalala ko sabay-sabay pa tayong kumakain noon at hindi ko alam na huling beses na pala iyon na makakasama namin kayo kumain. We miss you both, mahal namin kayo. Pasenysa na kung ngayon lang kami nakadalaw ulit. We're okay now Mom and Dad. Miss na miss na po namin kayo sobra..." At kasabay nito ang biglang pagkawala ng bula.

Nagtingin kami ni Mateo, ang asawa ko. Ang lalaking minahal ko ng sobra pa sa sobra.

"Mahal na mahal kita." Nakangiti sabi ni Mateo. "Mahal na mahal rin kita, Mateo."

----

"Outch! Hey! That's mine!" Inis na sabi ng isang batang babae at kinuha ang hawak ng isang batang lalaki na bulaklak.

"Who told that this is yours? Hindi sa'yo 'yan."

"Blehhhh!"

"Hoy batang babae, akin na iyan. Susumbong kita sa, Mommy ko."

"Nye! Nye! Nye! Sumbong rin kita sa Mommy at Daddy ko. Blehhhhh! Pangit ka." Pang-aasar naman sa kaniya ng batang babae.

Sinamaan niya ito ng tingin.

"Akin na kasi sabi e!" At pareho silang nag-aagawan sa bulaklak. Hanggang sa naputol at nasira ito sa gitna. Pareho silang natahimik.

Kaulanan ay naalerto siya dahil bigla na lamang umiyak ang batang babae, sobrang ganda rin nito. Pilit na itong pinapatahan, pero ayaw nitong tumigil sa pag-iyak.

"Tama na! Stop crying..."

"You broke my flower."

"Sorry! Sorry na. Please, stop crying." Pilit niya itong pinapatahan.

"I want my flower back." Malakas na sigaw nito at mas umiyak pa.

"But there's no flower na. Iba na lang. Ano bang gusto mo?"

"Flowers."

"Pero wala ng bulaklak."

"It's your fault."

"Okay, ganito na lang. I'll marry you when I grow up at I promise na bibigyan kita araw-araw ng bulaklak." Nakangiting sabi nito. Kaagad naman tumahan ang magandang bata na babae.

"What's your name?" Tanong nito sa kaniya.

"My name is Mateo, I'm 14. How about you?"

"Maxima. 8 palang ako e! Kuya pala kita." Nakasimangot na sabi nito.

"I'll marry you when we grow up, Maxima."

"Really? You'll marry me kuya?" Maamong tanong nito sa kaniya. Nginitihan niya ito at tumango. "Yes, I'll marry you, Maxima. Hahanapin kita at papakasalan."

"Pinky promise?"

"Pinky promise." At ipinagdikit nila ang maliliit nilang daliri.

Little Maxima & Little Mateo.