Çöplük [ c.d ]

''Ateşşş''

Sabah kalktığımda Ateş'in kolu boynumun üstündeydi. Nefes alamıyordum resmen. Ateş'in kolunu kaldırmaya çalıştım ama kaldıramadım.

"Ateş!"diye çığlık attım.

Gözlerini araladı. "N-ne oldu sen iyi misin?"

"Kolunu çekersen."

"Çektim işte."dedi ve kolunu çekti.

"Saat kaç?"dedi yüzünü buruşturarak.

Burnunu sıktım. Çok tatlıydı ama... "Sırnaşma. Saat kaç?"diye çıkışınca 'İyi niyetimi de tükettin.'gibi saçmalamak yerine cevap vermeden saate baktım.

"6'yı 50 geçiyor."dedim ve yataktan kalktım.

Üstümde sadece iç çamaşırlarım vardı. Tişörtümü ve şortumu giyindim.

"Hadi yat nereye gidiyorsun ya?"diye mızmızlandı.

"Odaya gideceğim."dedim ve kapıya doğru yürüdüm.

"Alındın mı sen?"

"Hayır neye alınacağım? Yani sırnaşma dersen sırnaşmam ayrıca sana çok da meraklı değilim. Bencil."diye hırladım.

"Cidden hiç alınmamışsın."

"Alınmayacağım tabii."deyip çıktım.

Kapı arkamdan açıldı ve Ateş'in altında sadece boxer vardı.

Beni belimden yakaladı. "Kaçmak yoktu ama."

Onu ittim. Taklidini yaparak "Sırnaşmak da yoktu ama."dedim.

"Alya daha ne kadar uzatacaksın?"dedi ve yanağımı öptü.

Ben de daha fazla tribe gerek kalmadığını düşündüm ve odaya girdim. Yatağa uzandım. Yanıma yattı ve beni göğsüne yatırdı.

Saat 8'e kadar sadece bu şekilde uzandık. Yani ben uzandım o uyudu. Aslında uyuması normaldi dün gece geç yatmıştık ve onu sabahın köründe uyandırmıştım. Ama ben bir türlü uyuyamıyordum.

Saat 8 olmuştu ve hala uyuyordu. Onun kollarından çıkıp onu uyandırmaya çalıştım. Ama uyanmadı beyefendi. Öperek uyandırdım ben de.

Yanaklarından öptüm ama sadece gülümsedi. Sonra beni kendisine çekip dudağıma yapıştı. Aslında çoktan uyanmıştı. Fırsatçı!

Dudaklarımdan ayrıldığında gülümsedi. Ben de ona güldüm. Şu anda üstünde oturuyordum.

Kapı çaldı. "Abi ders başlayacak çantaları alacağız!"dedi bir erkek sesi. Ayağa kalktım.

Kapıyı açtım. "Buyrun beyler."dedikten sonra Ateş'e göz kırpıp odadan çıktım. Tuhaf olan ise çocukların bana her zaman attıkları 'sürtük' bakışını atmak yerine gülümsemeleriydi.

Ayşem odadan çıkıyordu. "Ateş'le bir şey olmadı değil mi? Solgun gözüküyorsun."dedi.

"Ne solgunu kızım? Mutluyum ben mutlu."dedim zıplayarak.

Ateş arkadan gelmişti ve tekrar bana sarıldı. "Mutluyuz."dedi ve gülümsedi.

"Ders fizik. Görürüm ben sizin mutluluğunuzu."dedi Ayşem gülerek.

"İster fizik olsun ister matematik bize işlemez."dedi Ateş.

Yüzümü buruşturdum. "Hayatım matematik biraz moralimi bozabilir ama."dedim.

"Hayatım mı dedin sen? Sensin hayatım."

"Ne?"

"Saçmaladım. Pardon hayatım."deyip yanağımı öptü.