Üzerim.

11.2K 344 43
                                    

O günün üzerinden bayağı bir zaman geçti. Ateş'in ateşi çok yükselmişti ve bu yüzden hastaneye kaldırılmıştı.

Hastaneye gitmedim tabiki de ama Ateş'i aradım.

"Nasılsın?"

"İyiyim."

"Ne zaman çıkacaksın."

"Serum bitince."

"Imm. Peki tamam ben şey merak ettim de."

"Gelsene sen de."

"Nasıl geleceğim ki?"

"Pamir'le."

"Peki bakarım. Görüşürüz."

"Görüşürüz bebeğim."bu lafına sonuna kadar çirkefleşmek istesem de bir şey demeden telefonu kapattım. Bebeğim?

Hoplaya zıplaya Pamir'in sınıfına girdim. Kafasını masaya gömmüştü.

Yanına oturdum. "Ne hayırsız arkadaşsın sen. Arkadaşın hastane köşelerinde can çekişiyor sen burada uyu."dedim.

Kafasını zar zor kaldırdığında gözlerinin kıpkırmızı olduğunu gördüm.

"Bir git başımdan ya."

"Ama beni hastaneye götürmen gerek."

"Paran mı yok?"

"Var param. Ateş senin götürmeni istedi."

"Sikeyim Ateş'ini uyuyorum ben. Taksiyle git!"diye bağırdı.

"Geri zekalı."diye fısıldadım.

"Ne dedin sen?"

Sınıftan çıkarken "Geri zekalı!"diye bağırdım.

Cebime elimi attığımda sadece 20 liramın olduğunu gördüm. Paraya bakarak "Otobüs mü ciddi misin Alya?"dedim. Kendimle konuşmuyorum deli değilim ama otobüsle gitmek istemiyordum.

Karşıdan gelen Özgür Hoca "Artık kendinle mi konuşuyorsun?"dedi gülümseyerek.

Bu adam beni takip mi ediyordu? Ya da üstüme dinleme cihazı falan mı taktı?

" Evet."dedim yüzümü düşürerek.

"Otobüsle nereye gideceksin?"

"Hastaneye."

"Bir şeyin mi var?"

"Yok. Ben şey... Ya Ateş hastaneden çıkacakmış da."

"Ee?"

"Yanına gidecektim."

"Neden?"

"Çağırdı."

"Her çağıranın yanına gidiyor musun sen?"

"Hayır ama... Gideceğim işte hem zaten bundan sonraki ders boş."

"Benimki de boş."

"Yani?"

"Yani birlikte gidebiliriz."

"Yok ya hocam gerek yok vallahi."

"İtiraz istemiyorum."

"Teşekkürler o zaman."deyip hocaya sarıldım. Çünkü cidden otobüse binmek benim için bir zulümdü.

Hocadan ayrıldığımda elini omzuma koydu ve arabaya doğru gittik.

Yolda birkaç kız bize öylece baktı. Sonra ben onların bakışlarından rahatsız olduğum için Özgür Hoca'nın kolunun altından çıktım.

Çöplük [ c.d ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin