Çöplük [ c.d ]

Seni istiyordu.

Ayşem'in yanına gittiğimde kızlar başında toplanmıştı. O ise yatağa vurarak ağlıyordu. Kızlara işlerine bakmalarını söyledikten sonra Ayşem'in yanına oturdum.

"Ayşem sakin ol. Ne oldu?"diye sordum ve incecik bileklerini tuttum.

"O görecek! Beni aldatmak neymiş göstereceğim ben ona!"diye bağırıyordu.

Olamaz. Pamir onu aldatmış mıydı? Böyle bir şeyi nasıl yapabilirdi Ayşem'e?

"Selen sen Ayşem'in yanında dur iki dakika. Olayı öğrenip geleceğim."dedim.

"Tamam tamam dururum ben. Sen de çabuk ol."

"Geliyorum hemen."dedikten sonra koridora çıktım.

Ateş odasının önündeki kalorifer peteğine yaslanmış bana bakıyordu.

Üstünde sadece pantolonu vardı. Onu öyle görünce beni çıplak gördüğü aklıma geldi. Ona arkamı döndüm.

Pamir'i aradım.

"Pamir ne yaptın sen?"diye bağırdım.

"Alya ben çok özür dilerim. Sarhoştum. Ayşem'le kavga etmiştik. Onu çok seviyorum beni bırakmasını istemiyorum lütfen."diyordu. Sesi ağlamaklı çıkmıştı.

"Neredesin sen?"

"Ateş'in yan odasında."

"Tamam. Koridora çık."deyip telefonu kapattım.

Hemen koridora çıktı. Ellerimi kavuşturup ona delici bakışlarımdan gönderdim.

Ateş ikimizin ortasında duruyordu. Yanıma geldi. "Ne oldu bebeğim?"diye sordu.

"Bana bebeğim deme."diye bağırdım.

"Tamam sakin ol."

"Pamir gel şuraya konuşacaksınız."dedim.

Pamir tereddüt ederek yanıma geldiğinde onu bileğinden tutup Ayşem'in yanına götürdüm.

Ayşem ona vurmaya başladı. Hem ağlayıp hem bağırıyordu. Pamir bir şey yapmıyordu.

Ona "Sarıl."diye fısıldadım.

Hemen Ayşem'i kollarının arasına aldı. Ayşem kollarından kurtulmak için ona vurmaya çalışsa da başarılı olamadı. Ve en sonunda sakinleşti.

Ateş de odaya girmişti. Birkaç kız ona el salladı.

Arkamı dönüp ona baktım. Kızlara gülümsüyordu. Ona bakmamla birlikte ciddi bir ifade takındı ve bana arkadan sarıldı.

Selen dikkatle Ateş'in gözlerine bakıyordu. Bu kız gerçekten seviyordu Ateş'i.

"Neden yaptın bunu bana?"dedi Ayşem kısık bir sesle.

"Ben özür dilerim sevgilim. Çok özür dilerim. Seni çok seviyorum. Her şeyden çok."dedi Ayşem'in kulağına.

Ateş'e baktım yüzünü buruşturmuştu. Onun bu haline güldüm ve tekrar Ayşem ve Pamir'e baktım.

"Olmaz Pamir. Biz tekrar olamayız."

"Böyle konuşma lütfen. Sensiz olamam ben. Beni yalnız bırakma."diyordu.

Ateş'in kulağına yöneldim. "Bu sözler bana birisini hatırlattı."deyip güldüm.

"Benim aklım hala sende."

"Bende mi?"

"Az önce karşımdaydın ve çıplaktın. Harikaydı."

Dirseğimi karnına geçirdim. "Pislik."diye tısladım.