Çöplük [ c.d ]

Hiç mi yok?

O geceden sonra yaklaşık 10 gün oldu. Ne diyorum ben? Onsuz geçirdiğim saniyeleri bile sayıyorken yaklaşık ne?

Tamı tamına 12 gün oldu.

Beni aramadı.
Beni görünce tek laf etmedi.
Bizim yatakhaneden birkaç kızla yattığını duydum.

Sanırım beni silmişti. Sanırım değil zaten öyleydi. Aslında onu istemeyen bendim. Ama o giden taraf olmuştu ve bu canımı yakmıştı.

Geçen gün yatakhanede kızların sanki benim duymam için özellikle bağıra bağıra konuştukları konuyu dinlemeye başladım.

"Ateş kesinlikle harika. Onunla geçirdiğim o gece muhteşemdi."dedi sarışın olan orospu.

"Haklısın. İnsanı baştan çıkarmayı çok iyi biliyor."deyip güldü diğer sarışın.

"Ay evet düşün yani biz o gece hiç uyumadık."deyip kıkırdadı o orospu.

Anlamıyordum. Bu kızların padişahla halvete girdikten sonra kendilerini sultan sanan cariyelerden ne farkları vardı?

Yani bir gece Sümbül tipli bir adam gelip
"Selen cariye! Hamama git hadi. Bu akşam halvet var halvet."deyip koşuşturmaya başlasa hiç ama hiç şaşırmazdım.

Acaba Pamir de Ateş gibi miydi?

O da bu kadar üzer miydi kızları?

Bence o tam bir İbrahim Paşa'ydı. Akıllıydı. Ona aşık olan kızların sayısı azdı ama genellikle sevgilisi olmazdı.

Ben kimdim peki? Halveti bekleyen Rus bir cariye miydim? Hürrem mi olacaktım yoksa? Onu büyüleyen o kadın ben mi olacaktım?

Bence bu soruların hepsinin cevabı kocaman bir hayırdı. Onunla asla o şeyi yapmazdım.

Ayşem sanırım bana yakın olan tek kişiydi. Bana makyaj yapmamı söyleyip duruyordu. En azından bir eyelinerın yakışacağından bahsediyordu.

Ben ise doğal kalmayı tercih ediyordum. Ateş beni doğal seviyor diye değil. Makyajla kesinlikle rahat değildim.

Ayşem yanıma oturdu ve "Aldırma sen onlara hepsi onunla yatmanın bir bok olduğunu düşünüyor."

"Sen onunla yatmadın mı?"diye sordum. Çünkü Ayşem de gayet güzel kızdı.

"Hayır tabiki de. Sana bir şey soracağım."

"Sor bakalım."

"Hani senin bir arkadaşın var ya Pamir."

"Ee ne olmuş ona?"

"Ben bayadır ondan hoşlanıyorum."dediğinde gülmeye başladım ve ona sarıldım.

"Çok yakışırsınız."

"Senden benim için onla konuşmanı istesem."

"Bu işi oldu bil."

~

Ertesi gün öğle teneffüsünde Ateş ve tayfası kantinde oturuyorlardı.

Hiç düşünmeden yanlarına gittiğimde Ateş kalkar gibi oldu.

"Merak etme. Oturmayacağım."dediğimde bana boş boş baktı.

Pamir'e dönüp "Geri zekalı bir gelsene bir şey söyleyeceğim."dedim gülerek.

Beni ikiletmeden kalktı ve kantindeki duvara yaslandı.

"Bak şimdi bizim Ayşem var ya..."dediğimde yüzünde bir gülümseme belirdi.

"Hoşlanıyorsun!"dediğimde kızarmaya çoktan başlamıştı.

"Hoşlanıyorsun işte hoşlanıyorsun."diye resmen dans ederken beni kolumdan tutup durdurdu.