Mogliśmy pić razem wino i czarować razem panny
Jeden mógł swą piosnkę cudną śpiewać nam skowronek ranny
Jedna mogła nas połączyć wspólna boleść i zgryzota;
Jeden mógł nas tylko dzielić mały kawałeczek płota...
Ale los inaczej wybrał, po dwóch stronach nas postawił
Ciebie dał na zatracenie, mnie od śmierci zaś wybawił
Tak i teraz z szablą w garści na przeciwko ciebie staję
Mnie tu czeka krew i męka, ciebie - bujne rajskie gaje
Czart wbił sztylet po rękojeść między nasze dwa narody
I nienawiść wnet zagrała, o piędź ziemi, kroplę wody
Inna krew i inna mowa, inny bóg i kolor szaty
Chociaż obaj żeśmy wyszli z takiej samej kurnej chaty
Proszę zatem, byś szczęśliwy wśród zielonych pól Edenu
Gdzie anielski chór ci śpiewa i zaprasza do refrenu
Nie zapomniał o modlitwie za tę krwią skalaną duszę
Której ręka odebrała tobie resztkę ziemskich wzruszeń
Za twym duchem się rozejrzę, kiedy przyjdzie czas i po mnie
Czy po piekle, czy po niebie, będę szukał cię niezłomnie
Gdy nie będzie między nami żadnych barier, żadnej winy
Szczerym sercem wówczas złożę wytęsknione przeprosiny
Zob. Artur Grottger "Walka" i "Pojednanie"
आप पढ़ रहे हैं
Śnieżyny
कविताPowiedzmy, że kiedyś był tu dłuższy opis, ale był trochę pretensjonalny, więc po prostu dam tu jeden z moich wierszy, jeśli się podoba, to to jest właśnie to, co można znaleźć w środku: Niebo opuchło mleczystą ropą, słoneczne truchło ptaki w świt wl...
