Passion Of Dawn (COMPLETED)

31

May malapad na ngiti si Alexander, hindi ito mapuknat na kahit ipit na sa traffic dulot ng pag-ulan ay masaya pa rin siya. He feels relieve, after a lot of months, sa wakas ay natanggap na rin ng kanyang ama ang kanyang asawa na si Scarlet. Patago siyang nagdarasal gabi-gabi at ang dasal na iyon ay natupad na ngayon. 

"Guess what!" Bungad niya sa kaibigang si Shaun na nasa kabilang linya.

"What?" 

"That old man finally gave his blessing to my wife, tanggap niya na si Scarlet." Excited niyang pagbabalita. 

"Really?" Hindi naman makapaniwalang tanong ni Shaun. "That's great, congratulations bro, dream come true 'yan."

"Sinabi mo pa, I've been dreaming for this day to come. Mabuti na lang talaga tat nagbago ang ihip ng hangin, ano kaya ang nakain ng ama ko?"

"Huwag mo nang isipin kung ano man ang nakain niya, ang mahalaga ngayon ay okay na si Scarlet sa kanya. Less worry ka na 'di ba?"

"Oo naman, excited na  nga ako na maibalita sa kanya."

"Ramdam ko Alex and I'm so happy for you. Mag-drive ka na riyan para maka-uwi ka na, alam ko na you;re very excited to tell me this news pero mas dapat yata na si Scarlet ang unang makaalam."

"Salamat pare."

"Be careful ha, madulas ang daan." Siyang ani Shaun bago ibaba ang tawag.

"Scarlet sweetie, I'm coming." Sambit naman ni Alexander habang nakatitig sa  mukha ng kanyang asawa na wallpaper niya

Walang pagsidlan ng tuwa si Alexander, kaya naman ay excited niya na iminamaneho ang kanyang sasakyan. Nang mawala ang traffic ay saka naman niya ipinaharurot ang kanyang sasakyan, he's very excited to meet his wife. Gabi na, makulimlim, basa ang daan ngunit hindi niya ito alintana. Mas mahalaga sa kanya ang makauwi agad kahit pa alam niya na  delikado ang paraan ng pagmamaneho niya sa kanyang sasakyan. Alexander's  black Porche car was pelted by rain as he sped down a one-lane highway, exceedingly the speed limit in his haste. His wheels slid a little on the wet, slick pavement, but he maintained control of the vehicle. Alexander peered out the front window, trying to see what lay ahead; it was pitch black outside, with not a single star visible in the night sky and only the moon's faint light and the small square orange lights lining the road to guide him. Bumuhos ang ulan sa labas ng bintana sa harapan, lalong lumabo ang paningin ng binata. Nagpalipat-lipat ang mga wiper sa windshield, sinusubukang tanggalin ang malalaking patak na nakakapit sa salamin – ngunit tila hindi sila kumikilos nang mabilis. Nakaramdam na ng kakaibang pagkabalisa at napalitan ng pag-aalala ang kaninang  a habang nakatingin sa gilid ng bintana niya at napansin niyang napapalibutan siya ng mga puno sa magkabilang gilid.

 Dalawang nakakasilaw na ilaw ang kumislap sa unahan, tulad ng dalawang nagniningning na mata na nagtatangkang lusutan ang hindi malalampasan na kadiliman - at napagtanto ni Alexander   na ang mga ilaw na iyon ay pagmamay-ari ng isang kotse - isang kotse na mabilis na humaharurot patungo sa kanya mula sa kabilang direksyon, ngunit sa kanyang linya. His gaze returned to the wall of trees on either side, where she had no room to veer right or left to avoid the oncoming vehicle. She slammed on her brakes and swung the car around so the passenger side was facing the approaching vehicle. Alexander's car's screeching brakes and skidding tires on the wet pavement shattered the eerie silence that had enveloped her all night.

Ang mga larawan ng pamilya, mga malalapit na kaibigan ni Alexander, pati na rin ang mga clip mula sa kanyang buhay,  mukha ng kanyang asawang si Scarlet, ay sumagi sa kanyang isipan habang ang kanyang sasakyan ay umikot nang wala sa kontrol patungo sa paparating na sasakyan. Ang huling nakita ni Alexander ay isang talon ng bubog na bumubulusok pababa sa kanya bago nagdilim ang lahat at ang napakalaking bigat ay naalis sa kanya habang siya ay tila lumutang palayo sa ganap at lubos na kadiliman.