Her güzel şeyin bir sonu vardı. Bizim için güzel olan balayının da sonuna gelmiş, Mardin'e dönmüştük.
Konağa doğru arabayı süren Berzan'ın yüz ifadesi kaskatıydı. Hava henüz yeni aydınlanmaya başlıyordu. Saat erkendi. Hemen erken saatte yola çıkmak istemişti Berzan çünkü işe gitmek istiyordu. Balayının ertesi günü işe gidecekti. Gerçi ona göre şaşırmamak lazımdı çünkü işlerden bu kadar süre bile uzak kalmadı mucizeydi ona göre. Aşırı bir takıntılı olduğu konu da işiydi, bunu tam anlamıyla hissedebiliyordum. Bir şeyleri sürekli kontrol altında tutma tarafını en çok iş hayatında yapıyordu muhtemelen.
Geleceğimizden haberi olan konak halkı ayaktaydı. Arabadan indiğimizde Nuri abi ve iki çalışan koşarak yanımıza gelmiş ve 'hoş geldiniz' diyerek bavullarımızı konağa taşımışlardı.
Berzanla yan yana konaktan içeriye girdiğimizde avluda kimse yoktu. Yukarıdan birtakım ses duyunca kafamı kaldırdım. Konağın büyük terasındaydı hepsi, orda kurmuşlardı kahvaltı sofrasını. Ailenin tüm üyeleri oradaydı. Bizi görünce hepsi ayaklandı.
Taş zeminlerin üzerinde yürüyerek yine taş merdivenlerden çıktık terasa. Emina ana yanımıza gelirken yüzü gülüyordu. Ben de gülümsedim içten bir şekilde. Önce Berzan'ı, sonra beni yanaklarımdan öptüğünde şaşırdım. Galiba beni sevmeye başlamıştı.
Abiler gülüşerek Berzan'a selam verip sarıldıklarında sadece Yusuf abi omzuma dokundu. Kısa sürede çekti sonradan. Kuzen abiler de gelip sarıldı Berzan'a, Kadir abi masadan kalkmayıp öylece başıyla bize selam veren tek kişiydi.
Bakışlarım yengelere kaydığında 'hoş geldiniz' lafını ağızlarında gevelediler. Sadece Berfin abla yanıma gelip sarılmıştı bana.
Masanın baş köşesinde oturan nene ve dedenin yanına gidip ellerini öptükten sonra Berzan'ın babası Mustafa ağanın da elini öptük, ardından davetleri üzerine kahvaltı masasına oturduk.
"Cümleten hoş geldiniz faslı bittiyse, bir şeyler yiyin. Yoldan geldiniz." dedi Yusuf abi.
Daha yeni hazırlanmış kahvaltı masasına oturduğumuzda hava çoktan aydınlanmıştı.
"Nasıl geçti? İyisiniz?" diye sordu Emine ana meraklı bir şekilde.
"Güzel." dedi Berzan ciddi bir ses tonuyla. "Kafamızı dinledik, iyi geldi." dedi soğuk bir sesle. Ardından önündeki peynire çatalını batırdı.
Resmen konağa gelir gelmez buz kesmişti. Dün gülüşerek konuştuğum, beraber film izleyip kağıt oynadığım, defalarca seviştiğim adam değilmiş gibiydi. Konağın onu bu denli etkilemesi nedense canımı sıktı.
"İyi iyi." dedi nene.
"Çok çalışıyorsun. İyi gelmiştir bu tatil sana. Hem sana hem eşine." dedi Mustafa ağa.
Berzan sanki bir şey diyecek gibi oldu ama sonradan duraksadı.
"Yıllardır ilk kez abim tatile gitti yav resmen. Konak sensiz sessizdi." dedi Orhan abi.
Kadir abinin gülüşünü işittim. "Ettiğin de laf yani Orhan, Berzan konaktayken de sessizdi zaten. Varlığıyla yokluğu birdi. Ha sadece evlenince biraz daha ağzı açıldı hepimize karşı, onun dışında başka bir şey yok." dediğinde Berzan bakışlarını kaldırıp direkt ona dikti.
"Başlamayın gelir gelmez." dedi Numan dede sert bir şekilde. Ardından Kadir abiye döndü. "Kadir..." dedi uyarıcı bir sesle.
Berzan ağzındaki peyniri sakince çiğnedi. Ardından dirseğini masanın kenarına yaslayıp dudaklarındaki alaylı kıvrılma ile karşısındaki adama baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEDEL | BXB
Teen Fiction[Tamamlandı] Bu sadece bir berdel değildi, aynı zamanda başkalarının hayatı karşılığında hayatımı hiçe sayarak ödediğim bir bedeldi.
