Βαλέρια & Παύλος (#2 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

Κεφαλαιο 57.

57.
Παύλος.
Τι είναι η αγάπη.

«Δηλαδή θα φύγεις τώρα;»λεει.

Έβαζα χοντρά ρούχα στον σακο.

«Έτσι λέω»απανταω.
«Και πόσες μέρες θα κάτσετε στο σπίτι στο βουνό;»ρωτάει.
«3 μέρες.Μετά πρέπει να γυρίσουμε.Θα έρθει ο Δημοσθενης»
«Σωστά.Ο κολλητός της.»λεει.
«Και ο αδερφός μου»λέω ενώ βάζω κάλτσες μέσα τώρα.

Το άφησα για τελευταία ώρα αλλά δεν πειράζει.
Προλαβαίνω μια χαρά.

«Αδερφός;Ποτέ δεν τον έχεις πει έτσι...»λεει.

Όντως.Νομίζω ποτέ δεν τον έχω πει έτσι.
Μου βγήκε αυθόρμητα.
Χωρίς να το σκεφτώ.

«Κρίμα που δεν μπορώ να έρθω.Αλλά με πριζει ο μπαμπάς μου.Θέλει να πάω μαζί του παντου.Δεν μπορεί χωρίς εμένα μάλλον..»λεει.

Δεν θέλω να είμαι κακός φίλος αλλά χαίρομαι που δεν θα έρθει.
Θέλω να μείνουμε μόνοι.
Εγώ και αυτή.

Παίρνω και το κουτί με προφυλακτικά από το συρτάρι και το βάζω στην εξωτερική τσέπη.
«Α μπαγάσα.Θα γίνει επιτέλους;»ρωτάει.
«Σκάσε ρε!»λεω και κλείνω τον σακο.

Κάθομαι λίγο.

Έχουν περάσει κάποιες εβδομάδες από τότε που έφυγε  έτσι ο μπαμπάς της.Και που ούτε ένα τηλέφωνο δεν την έχει πάρει.

Η Βαλέρια ήταν άσχημα στην αρχή.
Με τον καιρό το συνήθισε νομίζω.
Άλλωστε από ότι μου είπε δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.

Αλλά πόνεσε η ψυχή μου που την είδα έτσι.
Δεν το αξίζει αυτο.

Έφτιαχνε με το χέρι του τα μαλλιά του.
«Τι σκεφτεσαι;»ρωτάει.
«Δεν θα καταλάβεις...»λέω.
«Εγώ δεν θα καταλάβω;Ο πιο έξυπνος της παρέας;Σε παρακαλώ!»λεει προσβεβλημένος.

Γελάω.
«Απλά σκέφτομαι την Βαλέρια»λέω ειλικρινά.
«Πάλι;Έλεος.Σκεφτεσαι άραγε τίποτα άλλο πέρα από εκείνη..»αναρωτιέται.

Ας μην απαντήσω καλύτερα.

«Ορφέα την αγαπάω»του λέω μετά και αφήνει τα μαλλιά του τώρα.
«Τι κανείς;»ρωτάει.
«Την αγαπάω»λέω.

Της το είπα βέβαια την πιο ακατάλληλη στιγμή αλλά της το είπα.

Δεν το έχουμε συζητήσει από τότε που έγινε αλλά έχω μια υποψία ότι νομίζει ότι το είπα επειδή ήταν σε χάλια κατάσταση.Για να την κάνω να νιώσει καλύτερα.

Πράγμα που δεν ισχύει.

«Την Βαλέρια;»ρωτάει σοβαρός.
«Ε ποιον;Τον γείτονα;»λέω.
«Ποιον γείτονα;»συνεχίζει να ρωτάει.
«Ορφέα συγκεντρωσου.Την Βαλέρια εννοώ προφανώς.Ποιον άλλον να αγαπάω ας πούμε;»ρωτάω.
«Ξέρω γώ...»λεει.