Βαλέρια & Παύλος (#2 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

Κεφαλαιο 3.

3.
Βαλέρια.
Σπασμένη οθόνη.

Ανοίγει την πόρτα και μπαίνω αμέσως μέσα.

«Ήρθες;»λεει.
«Φυσικά.Όπως κάθε Εβδομάδα.»λέω αφού πλέον έχει γίνει συνήθεια.

Αφηνω τις σακούλες πάνω στο τραπέζι.
«Τι έχεις φέρει πάλι;»ρωτάει.
«Θα σου φτιαξω κοτόσουπα.Τι λες;»λέω και γέλασε το πρόσωπο της.

Η Μαριγώ είναι ας πούμε η δεύτερη μάνα μου.Για να μην πω η πρώτη.
Η μαμά μου δούλευε πολλές ώρες και αυτή σαν γειτόνισα με πρόσεχε.

Ανοίγω το ψυγείο για να βάλω τα πράγματα και είδα ότι το ψυγείο είναι άδειο.Ούτε ένα αυγό δεν είχε.

Και Εντομεταξυ έχει παιδιά.
Και την έχουν παρατήσει στο έλεος του θεού.
Αυτό με νευριάζει πιο πολύ.

«Πάντα έρχεσαι να με προσέξεις Βαλέρια...»λεει και κλαίει τώρα.
«Όταν με ξεσκατησες εσυ ήταν καλά;»της λέω.
Τώρα γελάει και κλαίει μαζί.

Βάζω νερό να βράσει για να φτιαξω το κοτόπουλο πρώτα.

«Πως ήταν η μέρα σου σήμερα;Τι έκανες;»ρωτάω.
«Είδα ειδήσεις.Αλλά κάτι έπαθε το τηλεχειριστήριο μάλλον.Δεν δουλεύει τώρα»
«Θα αλλάξω μπαταρίες και θα είναι μια χαρά»λέω.

Είναι γριά η καημένη τώρα.
Δεν έχει δύναμη για πολλά πολλά.

Βγάζω κάτι από την μια σακούλα.
«Και κοιτά τι έφερα;»λέω και σηκώνω την σοκολάτα να την δει.

«Σοκολάτα!!»φωναζει σαν μωρό.
«Ναι.Αλλά μόνο αυτή θα φας εντάξει;Μην πάει και το ζάχαρο στον ουρανό»λέω και κουνάει το κεφάλι της χαρούμενα.

Λογικό.
Και ποιος δεν τρελαίνεται για σοκολάτα.

***

Πάω στο μπάνιο και πλένω τα χέρια μου.Τα σκουπίσω και βγαίνω στον διάδρομο.

Η καλύτερη ώρα είναι αυτή.Όλοι είναι στην καφετέρια και τρώνε.Και εγώ έχω την ησυχία μου.

Βάζω ακουστικά στα αυτιά και μουσική στο Spotify και πάω για να πάρω το ποδήλατο μου να πάω καμία βόλτα μέχρι το άλλο μάθημα.

Αυτό το τραγούδι δεν μαρεσει έτσι κοιτάω το κινητό και πατάω για το επόμενο όταν πέφτω κάπου με φορά και μετά έπεσε το κινητό μου κάτω με τα ακουστικά μαζί.

Σηκώνω το κεφάλι μου να δω το έγινε.
Πάλι αυτός;Με κοροϊδεύει τώρα έτσι;

«Πάλι εσυ;»του λέω.