「Epilogue」

32 5 0
                                    

YANA

"I'm home"

Binaba ko muna ang mga gamit ko sa sahig bago ko hinubad ang sapatos ko at nilagay iyon sa lalagyan. Gaya nang inaasahan ko, sinalubong ako ng napakaganda kong asawa. Nakalugay ang mahaba nitong buhok at nakasuot ito ng apron. "Welcome home" she greeted softly making me smile.

Pinulot ko muli ang gamit ko at lumapit sa kaniya. I gave her a gentle kiss before I smiled. "Wala kang pasok?" tanong ko dito.

"Yeah, I took some day off. Nakakapagod ang trabaho kaya magpapahinga muna ako. Besides, nanduon pa naman sina Mom at Dad. They also wanted me to rest" sagot niya. "Ikaw ba? Parang ang aga mo ngayon ah"

"Ang agang natapos ng klase eh" sagot ko. "Where are the kids?"

"Si Ran lumabas. Si Naz naman nasa kwarto niya" sabi nito na tinanguan ko lamang. Nagpaalam muna akong aakyat sa kwarto namin para makapagbihis at matulungan siya sa gawaing bahay.

After I reached our room, binaba ko ang gamit ko sa maliit na table at dumiretso sa loob ng banyo.

It's been so long since we got married to each other. Many things happened, pero ngayon, here we are. We're living happily with our sons. Our eldest son, Ranleigh, is turning 16 next week. Habang ang bunso naman naming si Nazaire ay 11 years old na.

Ang bilis ng panahon...

Parang nuon lang, pinakilala sa akin nang parents ko si Lanna. We didn't get along first. Nasaktan ko siya nang ilang beses pero kahit ganoon hindi niya ako iniwan. She was always there for me.

Napangiti ako sa sariling naisip at nagpatuloy na sa pagliligo. Pagkatapos ko ay agad akong nagbihis at nagtungo sa kwarto ng bunso kong anak.

"Naz, Dad's home..." kumatok ako sa pintuan nang kwarto nito. "Can I come in?"

"It's open po" I heard his voice inside his room. Agad kong binuksan ang pinto at pumasok. I saw my son in front of his computer, wearing his headphones while he's playing games. He looks just like his Mom, he has her eyes and lips.

"Are you done with you assignments?" I asked him.

"Opo, I already finished it. I asked Kuya Ran to help me," he said making me smile. Maya-maya ay tinanggal niya ang headphones niya at tumayo. Naglakad siya patungo sa study table niya at kinuha ang folder bago iyon iabot sa akin. "This is my exams this month, Dad"

Tiningnan ko ang mga scores niya at agad napangiti nang makitang mataas iyon lahat. "Very good! Did your Mom see this?" I asked him. Tumango naman agad ito.

"She said that we'll go to your island to celebrate," he said making me smile.

"Sure, sure. I'll help with the celebration too!" sabi ko at tumingin sa relo ko. I saw that it's almost time for dinner. "Anyway, let's go to the kitchen to help your Mom"

Agad kaming nagtungo sa kitchen at nakita si Lanna na nagluluto. Kasama na rin niya si Ran na mukhang kakauwi palang. Sa dalawang anak ko, si Ran ang kamukha ko. Napagkakamalan kaming magkapatid nang batang ito, kung hindi nga lang daw malayo ang edad namin sa isa't isa mapagkakamalan na kaming kambal.

"Oh you're home already? Naglakad ka lang ba pauwi?" tanong ko dito. "You should've called me so I could pick you up."

"It's fine, Seira and Travin asked their driver to drive me home" he said as he fixed his eyeglasses. "Tita Saiko was there, she was asking me a lot about you and Mom."

Natawa si Lanna sa narinig. "Umuwi na pala si Sai, I should pay her a visit" she said.

Saiko and Travis lived in Paris after they got married, pero ngayon mukhang umuwi na sila. Their twin children, Seira and Travin, became Ran's friends in an instant. Classmates kasi silang tatlo, they're just like Lanna, Travis and Saiko when they were young.

Gray and Tan lived nearby, may anak na silang lalaki, si Ashen. He's Ran and Naz's childhood friend since they were always together since they were young.

Sina Angel at Qian naman ay nanirahan na sa ibang bansa. They got married and I heard that they have a child already. Lanna was so happy when she heard the news. Matagal na kasi niyang alam na may gusto si Angel kay Qian, but since Qian was so head over heels for Lanna before hindi niya matulungan si Angel. After a while mukhang naging maayos naman ang relasyon ng dalawa.

Bumalik ako sa katotohanan nang bigla kong maramdaman ang pagyakap sa akin nang asawa ko. "Hey love, what are you thinking about? Kanina ka pa tulala ah. May problema ba?"she sounded so worried.

"Wala love, I'm just thinking about us before" I said. "It's been so long"

"Hmm... you're right" ngumiti siya. "To think that you really became my husband! Napakaswerte ko"

Namula ako sa sinabi niya. I kissed her cheeks. "I love you" I said making her smile.

"I love you" she said.

"Yeah, we know well how much you two love each other. So please, don't flirt in front of us" I heard Ran said making Naz and I burst in laughter. Nagpatuloy na lang kami sa pag-p-prepare ng dinner.

I could never ask for more...

They're all I need.

THE END

THE END

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Marrying You Seems Ridiculous! (Completed)Where stories live. Discover now