Mabilis na natapos ang interview namin sa isang malaking company na pinag-applyan namin nina Ryujin at Giselle, hindi muna kami umuwi kase dumaan pa kami sa isang coffee shop para magpahinga.
Nung pagpasok ko palang sa room kung saan ako iinterview-hin ay parang gusto ko nang mag back out kanina dahil ang daming nakatingin sa akin, para bang nang j-judge pero baka hindi naman. Paranoid lang talaga ako kanina kase hindi ako sanay na mag-isa tapos kasama ko pa 'yung mga hindi ko kilalang tao.
Mabuti nga at mabilis lang ang pag-interview nila, akala ko kasi pati buhay ko ikukuwento ko pa o kung anong ginagawa ko. Mygod buti nalang din walang tanungan doon like 2 times 2, ang bopols ko pa naman sa math!
“Shit, kung nakita niyo lang kanina 'yung mga mata nila..mas kinabahan ako lalo!” mabilis na reklamo ni Ryujin, akala ko sa 'kin lang sila ganun pati rin pala sakanila. Mga observer talaga
“same, but that's normal..inoobserbahan lang nila tayo.” dagdag ni Giselle.
Sa aming tatlo siya talaga 'yung laging positive lang and mahinahon..kaya bilib ako kay Gi e
“baka sainyo lang? eh sa 'kin pagkapasok ko palang parang gusto na agad akong pauwiin!” kaagad kaming natawa ni Giselle sa pagrereklamo ni Ryujin.
Sayang hindi namin nakita kung paano siya tignan ng mga tao kanina do'n.
“Mukha ka kasing manghahablot!” biro ko sakaniya, nilingon niya ako at agad na hinampas.
“Oo, tapos ikaw 'yung nag-utos!”
“Tigilan niyo na nga 'yan, baka dito pa kayo magsigawan!” suway sa amin ni Giselle na halatang nanonood lang sa amin
Ininom ko nalang ang natitira kong kape at nilabas ang phone ko nang mag ring 'yon, nakita ko naman agad kung sino ang tumatawag. It's Somi.
Nagpaalam muna ako sa dalawa na mag ccr lang para makausap ko si Somi, kapag dito ko kasi sa harap nila sinagot ko ang tawag ay maririnig nila dahil mga mahilig pa naman makiusyoso 'yon.
“Hello?” sagot ko sa phone nang makapasok sa loob ng cubicle.
“Winter? are you done with your interview?”
tumango ako “Yes, bakit?”
“Oh my god! Umuwi kana now, I have a surprise gift for you!” halatang pabulong siya kung magsalita pero ramdam mo parin 'yung excitement sa boses niya.
surprise? hindi ko naman birthday?
Kahit na naguguluhan ay sinagot ko parin siya “Ano 'yon?”
“Tss, kailan pa sinabi ang surprise? god, bobo mo talaga..anyway! Umuwi kana! now! As in now!” my brow furrowed because of her words, sinabihan pa akong bobo? edi siya na matalino!
Basta ko nalang siya pintayan ng tawag at mabilis na bumalik sa pwesto namin, nadatnan kong nag-uusap ang dalawa at tumatawa pa. Napansin naman agad nila ako saka nginitian.
“Uwi na raw tayo, may surprise daw si Somi! Ewan ko ba do'n.” sabi ko sakanila bago umupo
“Anong surprise?”
“bobo mo Ryujin, kaya nga surprise e..kapag sinabi niya edi hindi na 'yon surprise!” diretsong saad ko sakaniya
“Sorry naman, liit..curious lang!” aniya saka ako sinimangutan
