17

1.7K 96 2
                                    

Şu an tam anlamıyla kafayı sıyırmak üzereydim bu taşınma işinin bu kadar yorucu olduğunu bilseydim net iki kere düşünürdüm. Milyonuncu kez çalan telefonu cevaplayıp kendimi bulduğum boş bir yere attım. "Amına koyayım neredesin sen Nisa?" Erkenden geleceğini söylemişti ama öğleni geçmiştik ve bu hala ortalarda yoktu. Sözde bana eşyaları kolilemem için yardım edecekti. "Ya gerçekten uyuya kalmışım Efe. Hazırlandım çıktım hemen taksideyim geliyorum." Ona birkaç küfür daha savurup bekliyorum diyerek telefonu kapamamıştım.

Sattığım eşyaların sahipleri bugün almaya geleceklerdi ve ben mal gibi hepsine aynı günü söylemiştim ve sabahtan beri eşyaları kolilemeye çalışıyordum ama salaklık ben de tüm gece Arasta kalıp onunla vakit geçirirsem olacağı buydu. Sabah o uyanmadan evden çıkmış not bırakmıştım. Uyanıp beni aradığında neden beni uyandırmadın adlı azar merasiminden sonra ona da durumu açıklamıştım. Gelip yardım etmek istemişti fakat onu yeni evime yollamıştım çünkü herkes bugünü bekliyormuş gibi onlarda sabah beni arayarak eşyaların bugün adrese gönderileceklerini söylemişti ve ev daha pisti ve oranında bir şekilde temizlenmesi gerekiyordu bunu Arasta bildiğinden dolayı halledeceğini söylemişti ve en iyi şekilde yapacağını bildiğimden dolayı ona güvenim sonsuzdu.

Tüm işler anlaşıldığı üzere birbirine girmiş ve boka sarma yolunda gidiyordu. Biraz daha oturursam iyice batacağımı bildiğimden kendimi attığım yerden kaldırdım. Dolabımdaki tüm eşyaları sığa bildiği kadarını bavula sığmayanı kolilere koyup kapamamıştım ve onunla birlikte odamdaki iş bitmişti. Artı olarak Umut'un kalan eşyaları ve bana aldığı hediyeleri ayrı bir poşete doldurmuş ve köşede bekletiyordum.

Bir 15 dakika kadar daha eşyaları tek başıma topladıktan sonra sevgili Nisa hanımda gelebilmişti ve bir işin ucundan tutup bana yardım ediyordu şu an. "Bizimkilerin gelmeme nedeni neymiş?" Elimdeki sigarayı yakmaya çalışırken yönelttiğim sorunun cevabını bekledim. 

"Ata ve Batu yoldalar geliyorlar ama Su  bildiğimiz gibi daha sonra gelecekmiş hanımefendi." Su her zaman olduğu gibi gelmek için işlerin bitmesini bekliyordu ve geldiğinde de 'a çok özür dilerim trafik vardı yetişemedim' tarzında bahaneler sunacaktı ama ben bunlara kanmayıp bunun acısını ondan çıkaracaktım hep böyle olurdu. Oda bunu bile bile yapmaya devam ediyordu bu bizim için artık bir rutin haline gelmişti.

Kapı zilinin çalmasıyla Nisa elindeki eşyayı aldığı yere geri bırakıp kapıyı açtı. "Merhaba amına koyduklarım." diyerek içeriye giren Ata asla şaşırtmıyordu bir kerede düzgün girse şaşırırdım. Elimdeki sigarayı kaldırıp yine de selamını aldım. Arkasından giren Batu gelip gelişi güzel Atanın kafasına patlatmasıyla git gide boşalmış salonda yankılanan tok sesle sinirli çıkarmaya çalıştığı sesiyle konuştu.

"Selamı bari düzgün ver göt beyinli. Selamın aleyküm arkadaşlarım nereden başlıyoruz?" Ben onların bu haline güldüğümde ship damarı tutan Nisa imalı bakmayı eksik etmeyerek sinsi bir şekilde gülümsüyordu. Bu kızın bunlara olan azmine hayrandım amına koyayım bıkmıyor usanmıyordu. Atanın sinirli bakışları Batu'yu bulduğunda birazdan onun üstüne atlayacağının sinyallerini veriyordu.

"Nerede kaldınız lan sabahtan beri tek başıma canım çıktı burada." Ben yalancı bir sitemle aralarındaki hafif oluşan gerginliği ortaya attığım saçma salak bir cümleyle başka yere çekmeye çalışmıştım.

"Kardeşim o çok sevdiğin sevgilini çağırsaydın o zaman o sana yardım ederdi bize sitem etmek zorunda kalmazdın." Atanın sinirini benden çıkarmaya çalışmasına aldırmamıştım ama büyük bir zort olmuştum bunu inkar edemem şu an. Onları son zamanlarda çok fazla ihmal etmiştim ve bana sitem etmekte sonuna kadar hakları vardı ağzımı açıp tek kelime bir şey diyemezdim onlara karşı.

"Teklif etti zaten de diğer evinde temizlenmesi gerekiyordu ve yeni aldığım eşyaların çoğu gelecek bugün o yüzden orada sürekli birinin durması gerekiyordu ve bu görevi onun üstlenmesini istedim." Uzun bir cümle kurmuştum ve cümlenin sonuna doğru dinlemeyi bırakmıştı geri zekalı herif. Bunu da yazmıştım şu an bir kenara bununda hesabını soracaktım ondan ben.

Kalan eşyaları da dördümüz birlikte kolayca bitirmiştik sattığım eşyaların sahipleri de gelip aldıktan sonra sadece kolileri nakliye aracına yüklemek kalmıştı ondan sonra bu eski, hem iyi hem kötü anılarla dolu olan evle işim artık bitmişti. Şimdi içinde yeni biri olan ve yeni bir sayfa olan yeni evim beni bekliyordu ama ondan önce bu evdeki son kötü olayı da tamamen kapatmanın vakti gelmişti.

Aras: Bebeğim ne zaman geliyorsunuz bu tarafa?

Efe: Bizimkiler arabayla geliyor benim son bir işim kaldı hayatım onu da halledip geliyorum ben de

Arasın son mesajını da cevaplayayım aramaktan bile tiksindiğim numarayı bulup aradım. İkinci çalışta açılan telefonla gözlerimi devirdim. Yalakalık yapacağı için hemen açmıştı eminim buna.

"Efe ne oldu önemli bir şey mi var?" Hızlı alıp verdiği nefeslerini konuşmasından anlamıştım. Pislik herif inşallah düşündüğüm şeyi yaparken açmamıştır telefonumu. "Hiçbir bok olduğu yok Umut senide son kez arıyorum heveslenme sakın. Bana aldığın her şeyi çöp poşetine koydum onları alır mısın yoksa çöpe mi atmamı istersin?" Telefonun ucunda oluşan sessizlik ile cevap vermeyeceğini anlamıştım.

"Peki Umut anladığım kadarıyla diyecek bir şeyin yok yaptıklarından sonra zaten olmamalıydı. Adresi biliyorsun beni rezil ettiğin ev sen yolu çok iyi biliyorsun konum atmama gerek yok. Apartman görevlisine bırakırım poşeti ondan alırsın." Telefonu yüzüne kapatıp derin bir nefes aldım. Üzerimden koca bir yük kalkmış gibi hissediyordum. Bunu daha önce yapmadığım için kendime kızmıştım şu an. 

Boş eve son kez bakıp kapıyı arkamdan kapadım. Bir nevi çoğu anımı terk etmiş gibi hissediyorum şu an ama buna mecburdum yapacak başka bir şey yoktu. Şimdi sıra terk ettiğim anıların yerini daha güzel anılarla doldurmaktaydı.

Arabanın kilidi açıp çantamı arka tarafa bıraktım. Arabayı çalıştıracağım sırada telefonuma gelen bildirim sesi ile durup mesaja baktım.

Umut: Bu sefer sabrımı fazla zorlamayacaktın.

Delidir ne yapsa yeridir diyerek mesajı sildim ve arabayı çalıştırıp yeni evime doğru yola çıktım.

Eğer aklımdakileri yazabilirsem olaylar silsilesi bizi bekliyor umarım yazabilirim. Aynı zamanda başlamak istediğim bir kaç kitabım daha var ama sanırım bunu bitirmeden başlamam yoksa salıyorum. Neyse oy verenlere ve yorum yapanlara teşekkür ederimm bölüm size gelsinn

İZ [bxb]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin